Tíminn Sunnudagsblað - 09.11.1969, Blaðsíða 16

Vi4 rokk og vefstól. Munir í hillum og á þiljum bera því vitni, hvaS gera má, þegar kunnátta, vandvirkni og smekkur fara
saman.
Runólíur Björnsson, sem var skóla
nefndarformaður, mig um að koma
aftur norður. Kvennaskólinn á
Blönduósi hafði heldur dregizt aft-
ur ór hvað húsakynni og búnað
snerti, miðað við hina nýju hús-
mæðraskóla, sem þá voru að kom-
ast á laggirnar.
Það var yndislegt að hverfa aft-
ur norður yfir fjöllin, þótt ég
hefði ekki yfir neinu að kvarta fyr-
ir sunnan Stjórn Húsmæðraskóla
Reykjavíkur, bæjaryfirvöld, kenn-
arar og aðrir, er ég komst í kynni
við — allir voru mér hjálplegir
Og elskuJegir, svo að ég hef góðs
að.minnast frá veru minni í höf-
uðstaðnum og var reynslunni rík-
ari. En ræturnar voru fyrir horð-
an. — Mörg verkefni biðu mín á
Blönduósi, því að gagngerð við-
gerð var nauðsynleg á gamla skóla
húsinu- Var tekið til óspilltra mál-
anna vorið 1953, og má segja, að
endurbætur hafi verið gerðar þar
síðan ár hvert.
Mig langaði til þess að koma
upp tóvinnudeild við skólann, og
með það fyrir augum keypti
kvennaskólinn tóvinnuáhöld Hall-
dóru Bjarnadóttur á Svalbarði, en
tóvinnuskóli hennar var lagður nið
ur um svipað leyti. Hugmynd mín
var, að tóvinna yrði gerð að skyldu
námsgrein í öllum húsmæðraskól-
um landsins, því að ég taldi það
ekki vanzalaust fyrir okkur, íslenzk
ar konur, að þessi gamli og rót-
gróni heimilisiðnaður legðist með
öllu niður og gleymdist. En ég
fékk litla áheyrn. Mér var leyft að
hafa tóvinnudeild við skólann ár-
in, sem ég átti eftir að starfa þar.
Og nú er sú saga á enda.
Eins og ég nefndi, þá er sífellt
verið að byggja við skólann, og
enn á það langt í land að fyrirhug-
uðum byggingum sé lokið. Dóttir
mín, Guðrún Ó. Jónsdóttir, og
maður hennar, Knud Jeppesen,
sem bæði eru arkitektar, hafa
gert teikningar að öllum húsunum.
Tveir kennarabústaðir eru fullgerð
ir, svo og stór bygging norðan við
skólahúsið er. í henni er kyndi'hús,
geymslur og fleira, en mikill skort
ur var á geymslum í gamla skóla-
húsinu. Og nú. er í smíðum kennslu
stofa tii bóklegrar kennslu, sem
vantaði tilfinnanlega. Þess má geta
hér, að Kvennaskólinn á Blönduósi,
sem er elzti kvennaskóli landsins,
étti níutíu ára afmæli 26. október
síðastliðinn. Ég var búin að óska
þess, að uppbyggingu skólans yrði
að mestu lokið fyrir afmælið. En
ek’ki rætast allar óskir manns, þótt
nokkuð hafi áunnizt.
— Og nú kennir þú reykvísk-
um húsmæðrum tóvinnu?
— Því miður fer lítið fyrir því.
Ég hef haft nokkur námskeið mér
til mikillar ánægju. Konurnar, sem
námskeiðin sæ’kja, eru mjög á-
hugasamar og elskulegar, en því
miður er þátttakan ekki nóg-a al-
menn. Þess má geta hér, að Heim-
ilisiðnaðarfélagið leggur til rokka
og ull á þessum námskeiðum. sé
þess þörf.
Mér finnst illa farið, ef þessi
gömlu vinnubrögð glatast alveg.
Það mí svo margt fallegt búa til
úr íslenzku ullinni. Sannir lista-
munir komu frá gömlu tóskapar-
konunum En það er ekki nóg að
eiga rokk í stofunni: Það þarf að
nota hann. skal ég segja þér.
904
T I IU I N N
SUNNUDAGSBLAÐ