Tíminn Sunnudagsblað - 21.11.1971, Blaðsíða 12

i
VS her að dyrum
bóndi á fslandi. Auk þess verður
að hafa það í huga, að ættir bans
eru af Fljótsdalshéraði. Foreldrar
Iians voru bæði aðflutt í Vopna-
fjörð.
Ég sótti Benedikt heim einn
laugardag til þess að skrifa samtal
við hann — og var það að vísu
vonum seinna. Benedikt var góður
heim að sækja, svo sem ég vissi
fyrirfram. Hann fylgdi hætti hins
sígilda sagnaritara, byrjaði á byrj-
uninni — og sagði:
— Ég fæddist á Egilsstöðum í
Vopnafirði, 21. desember árið
1894. Foreldrar mínir voru Gísli
Sigurður Helgason frá Geirólfs-
stöðum og Jónína Hildur Bene-
diktsdóttir frá Höfða á Völlum.
Höfðu þau flutzt nýgift frá Höfða
norður í Vopnafjörð þetta sama ár.
góðra bjargálna. Mun ég hafa lát-
ið þar einna mest á mér bera. For-
eldrar mínir voru ekki hraustar
manneskjur. Faðir minn var frá
verkum sökum bakveiki allt árið
1904, og aftur sumarið 1906, þeg-
ar hann fékk mikla blóðeitrun f
handlegg og var lengi frá verkum
af þeim sökum.
Ég fékk snemma mikinn áhuga
á almennum málum og hafði óbil-
andi trú á Hannesi Hafstein, eins
og foreldrar mínir, sem munu í
þessu efni hafa fylgt Jóni Ólafs-
syni ritstjóra, en hann var frændi
pabba. Faðir minn las líka allar
greinar Jóns með mikilli ánægju
— og það hversu stórorðar sem
þær voru! Ég var heitur í kosn-
ingunum 1908, þótt ég væri þá að-
eins á fjórtánda árinu. ViMi ég
„Ég byrjaði sem lítill fulltrúi
lítils félags - og féll ekki vel“
Ekki ber ég á móti því að hafa
stundUm fundið til afbrýðissemi
gagnvart Jökuldal vegna þess að
Benedikt Gíslason, fræðimaður og
skáld, kennir sig við Hofteig. Mér
Wefur víst fundizt að með því væri
verið að hlunnfara mína sveit, vit-
andi vel, að það var þó á Egils-
stöðum í Vopnafirði, sem Bene-
dikt sá fyrst dagsins ljós, og þar
tók hann út æskuþroska sinn, og
hann ósmáan. Hinu ber þó ekki að
neita, að til þess liggja sterk rök,
að Benedikt kennir sig við Hofteig.
Þar bjó hann á blómaskeiði aldurs
síns og gerðist einhver gildastur
FYRRI HLUTI
Faðir minn keypti Egilsstaði og
mun hafa verið allvel stæður bóndi
allt til ársins 1900. Þá brann mik-
ill hluti bæjarhúsa á Egilsstöðum,
og eftir það gátu foreldrar mínir
ekki heitið annað en fátæk hjón.
— Hverrar menntunar nauzt þú
í æsku, Benedikt?
— Haustið 1911 fór ég í búnað-
arskólann á Eiðum og útskrifaðist
þaðan vorið 1913. Því má ennfrem-
ur skjóta hér að, þótt það sé ehki
alveg í beinni tímaröð, að veturinn
1918—1919 var ég í Samvinnuskól-
anum.
Eftir veruna á Eiðum dvaldist ég
heima, ásamt bræðrum mínum
þrem, og voru tveir þeirra yngri
en ég. Við vorum allir duglegir til
búskapar, og kom það nú í okkar
hlut að vinna heimilið upp til
ekki með nokkru móti trúa því, að
þjóðin „dræpi af sér“ átrúnaðar-
goð mitt í stjórnmálaheiminum,
Hannes Hafstein. Þeim mun meiri
varð undrun mín, þegar ég fór að
lesa kosningatölurnar um haustið
— ég lærði þær allar, og ég mundi
þær lengi. En nú man ég ekki aðr-
ar en tölurnar úr Norður-Múla-
sýslu.
— Hvenær fórst þú að taka þátt
í opinberu lífi í Vopnafirði?
— Ég hafði fengið heldur góðan
vitnisburð á Eiðum og fór fljótt að
láta til mín taka í félagsmálum
sveitar minnar eftir að ég kom
heim úr skólanum. Ég varð strax
formaður ungmennafélagsins og
árið eftir formaður Búnaðarfélags
Vopnafjarðar, þá aðeins tvítugur
að aldri. Fór ég það vor á einn
m
T I M I N N
SUNNUDAGSB1.AÐ