Tíminn Sunnudagsblað - 04.11.1972, Page 4

Haustkoma
Fölnar laufið og fellur,
flakkar um stræti og torg.
Það minnir á friðlausa flóttamúginn
i framandi borg.
Það spilar á húmsins hörpu.
En hljótt er um stræti og torg,
þvi það á sér færri vini en vorið
og vöknar um augu af sorg.
Mörg hafa á steinlögðu stræti
stappazt i hljóða kös,
önnur brotin og bækluð kúra
við bliknuð grös.
Haustið fór norðan úr höfum
hikandi fyrst i stað,
nú veifar það stormsins fjúkandi földum
og fer i hlað.
Það tryllist og verður að vetri.
í voldugum stormagný
kveður stundum við kuldahlátur,
svo kjökrar það enn á ný.
En við skulum ekki vola
þvi veturinn liður fljótt.
Og ef Guð lofar þá sjáum við seinna
sumar — og bjarta nótt.
Á.G.
844
Sunnudagsblað Tímans