Tíminn Sunnudagsblað - 28.04.1973, Síða 9

Hér liggur blágæsin á eggjum sinum I heimskautadalnum, sem blómstrar á nokkrum vikum og býöur sumargestinn vel-
kominn.
bensin á neyðarmótorinn og áfram
héldu þeir.
Máttvana af hungri og þreytu náðu
þeir til Dorset eftir 28 daga ferð. Þar
var leigður bátur til að flytja þá gegn-
um isinn á Hudson-sundinu til Lake
Harbour þar var siðasta stöðin, sem
forðaskip Kanadastjórnarinnar bar að
leggja frá, þegar þau halda heimleiðis.
Sapes náði i skipið og setti útvarpiö i
gang til að láta Ottawa vita að leitin
væri á enda og hreiðurstöðvar
blágæsarinnar fundnar.
Um sjálfan sig og erfiðleikana sagöi
hann ekki mikið, Hann sagði, að
blágæsin flygi vor hvert 5000 km til
hreiðurstöðva sinna, en að hann
sjálfur hefði mátt eyða i þessa leit 6
árum og ferðast um 50.000 kilómetra,
minntist hann ekkert á.
Hann hafði náð settu marki, og það
er hverjum visindamanni fyrir mestu.
Halldór Pétursson þýddi og endur-
sagði.
V egf arandinn

Um daginn varð á vegi minum,
ungur Svisslendingur, að nafni
Kristján Gabriel Favre. Eftir
stutta stund fórum við að tala
saman. ( Gabriel stundar nám við
Háskóla Islands.)
— Ég: Hvenær komstu til
íslands?
— Gabriel: 23. september.
— Hvers vegna komstu hingað?
— Það var einkum þrennt, sem
olli þvi. I fyrsta lagi, átti ég
franskan kunningja hér, sem sann-
færðimig um ágæti þjóðarinnar. I
öðru lagi til þess að afla mér heim-
ilda I sambandi við ritgerð mina
um „Guðrúnu ósvifursdóttur, og i
þriðja lagi, til að kynnast hugs-
unarhætti islendinga.
— Hvernig likar þér yfirleitt við
tslendinga?
— Ég kann bara ágætlega viö þá.
— Hvernig finnst þér að
skemmta þér með okkur borgar-
búum?
— Mér finnst, að Islendingar
skemmti sér á mjög svipaðan hátt
og Svisslendingar, þ.e.a.s. þeir eru
á meðal þeirra þjóða,sem kunna að
skemmta sér.
— Eru Svisslendingar og Islend-
ingar likt fólk?
— Við eigum margt sameiginlegt
með ykkur. T.d. Svisslendingar
tala fátt, en hugsa meira. Þá er
erfitt aö kynnast þeim, án þess að
sýna fram á að maöur hafi áhuga á
þvi. Þetta tvennt þykir mér vera
likt með okkur, og einnig held ég,
að tslendingar hafi tilfinningu fyrir
nátturu landsins og fegurð þess.
— Finnst þér dýrt að lifa á
Islandi?
— I samanburði við aörar þjóðir,
sem ég hef kynnzt er það ódýrt.En
ýmsar munaöarvörur hér eins og
tóbak og brennivin eru dýrar,
miðað við önnur lönd.
— Hvað hyggstu dveljast lengi
hér á landi?
— Minnsta kosti tvö ár til þess að
ljúka námi minu hér, en kannski
lengur.
— Hvert er álit þitt á fornbók-
menntum tslendinga?
— Ég uppgötvaði islenzkar for-
bókmenntir fyrstfyrir fimm árum.
Efni og gerö þeirra þykir mér stór-
kostlegt. Þær geyma aö minum
dómi, dýpstu og beztu lifsspeki,
sem ég hef lesið. Meira að segja
eru „hávamál” eitt mesta uppá-
halds-lesefni mitt.
— Hvað finnst þér um Islenzkar
stúlkur?
— Hingað til, hef ég aöeins átt við
kvenfólk i fornsögunum, og
flestum konum þar er svo lýst:
„Hún var kvenna vænzt, bæði að
ásjónu og vitsmunum ' En þar sem
ég hef dvalið hér smátima, fer ég
að skilja hvað er meint með þessu.
Annars þykir mér islenzkt kven -
fólk stórfallegt, og auðvelt aö tala
vjð það.
— Hvað finnst þér um trúmál
tslendinga?
— tslendingar eru miklir
heiðingjar að minum dómi. T.d.
held ég, að náttúruöflin, hulin og
óhulin, hafi mikil áhrif á hugarfar
þeirra.
— Hvað viltu segja að lokum?
— Ég þarf aö hvila mig eftir þetta
viðtal þitt.
Sigurður Ómar.
Sunnudagsblað Timans
369