Tíminn Sunnudagsblað - 28.04.1973, Blaðsíða 11

islendingar eru sagðir dýra-
vinir og þeir kunna að meta
frásagnir af dýrum. Sunnu-
dagsbiað Tímans vill
gjarnan birta dýrasögur —
sögur af vitrum dýrum, af
samskiptum manna og dýra,
villtra og taminna, ein-
kennilegri og afbrigðilegri
hegðun dýra og dæmum um
vitsmuni þeirra og skilning
— Hér segir íslenzkur bóndi
frá kynlegri lífshegðun
nokkurra áa sinna, og kennir
hann þennan sérkennilega
f járstofn við ættmóðurina og
brautryðjanda hinna nýju
lífshátta. I næsta blaði segir
Aðalsteinn Hjartarson frá
smalahundi sinum. Vilja
ekki einhverjir fylgja dæmi
hans og segja lesendum
Sunnudagsblaðsins dýra-
sögu?
aðrar hafi verið komnar skemmra á
leið og þvi sést yfir það. Þar að auki
má svo gjöra ráð fyrir, að flestar eða
allar vetrarfæddu gimbrarnar hafi
verið með lömbum, þó engar fregnir
færu um það.
Sérfræðingar á sviði landbúnaðar
stóðu rökþrota frammi fyrir þessu, og
liklega er svo enn.
bað má segja að þetta uppátæki
ánna fengi heldur raunalegan endi og
yllu miklu tjóni, en aftur á móti var oft
ánægjulegt að umgangast þennan sér-
stæða hóp, einkum lömbin, sem eru
yndislegt ungviði.
Það er nærri vist, að hefði þetta
fengiö að halda áfram eitt ár enn,
hefði tæpast nokkur ær borið aö
vorinu.
Heiti þessa þátta hefði sjálfsagt
mátt vera annað en yfirskriftin er
t.d.: Þegar ærnar gerðu uppreisn og
fóur að bera um hávetur, eða eitthvað
þvi um likt. En það bar hæst i vitund
okkar, semnæstir þessu stóðum, að
það væri Móhyrna, sem gjörbreytti
eðli og venjum sins amfélags, svo fá-
gætt mun vera.
Mér fannst miður, að það sem hér
hefur verið greint frá, félli i algjöra
gleymsku, og þess vegna færði ég
þessar minningar i búning ritaðs máls.
Aðalsteinn Hjartarson, frá Gjóteyri.
Björn hreppstj
á Búlandsnesi
1 tveim siðustu heftum Sunnu-
dagsblaðsins hefur verið rakinn
nokkuð þáttur af Sölva Helgasyni á
Austfjörðum, flakki hans og
hnupli, sem leiddi af sér rekistefnu
eigi alllitla. bar kom mjög við sögu
Björn Gislason hreppstjóri á
Búlandsnesi, en hann var sveitar-
stólpi mikill, og hafa þeir báðir
skrifað af honum þætti Pétur
prestur Guðmundsson i Grimsey
og Eirikur Sigurðsson skólastjóri.
Björn og Páll Ólafsson skáld voru
aldavinir, og gisti skáldiö oft vin
sinn. Var þá fast drukkið og margt
spjallað. Sagt er, að Páll hafi út-
vegaö Birni siðari konu hans,
Þórunni. Henni mun þó hafa þótt
gjaforðið ófýsilegt, en foreldrar
mjög hvetjandi. Pétur prestur
lýsir þessari hjúskaparhamingju
Björns fagurlega, er hann fékk
unga eiginkonu i ellinni, enda voru
fjörutiu ár á milli þeirra. Hjóna-
bandið mun þó hafa verið þurrlegt
af hennar hálfu. Þórunn var sögð
glæsileg friðleikskona, há vexti,
hæglát og prúð. Vegur var um hlað
á Búlandsnesi og gestanauð mikil,
og gestrisni ágæt. Sölva var lika
vel tekið, eins og fram kom i þætt-
inum, og þreyttu þeir Björn
hreppsstjóri samdrykkju, sem
varö hreppsstjóranum nokkuö dýr.
— Hér birtist mynd af Birni, og
heföi hún raunar átt að fylgja þætt-
inum af Sölva.
Sunnudagsblað Tímans
371