Tíminn Sunnudagsblað - 30.06.1973, Síða 14

— Vinnur þú myndir þinar út frá sérstökum áhrifum?
— Á þvi er enginn vafi, að rétt umhverfi hlýtur að hafa
heppileg áhrif til listsköpunar. Það er unaðslegt, að geta
horfið til náttúrunnar til. þess að finna hinn rétta tón fyr*r
það verk, sem i sköpun er. Það mætti kannski segja, að
hvergi kæmist maðurinn nær guði, en i kyrrlátu og fögrú
umhverfi okkar fagra lands.
— Hefur þú hlotið listamannalaun?
— Nei, listamannalaun hef ég ekki hlotið, og er mér ekkert
kappsmál að fá þau, nema af vera kynni sem listfræðilega
viðurkenningu, ef hægt er að lita á þau sem slik.
— En þú hefur hlotið verðlaun fyrir verk þin erlendis?
— Já»ég hef tvisvar átt verk á sýningum evrópskra málara
i Oostende i Belgiu, en þær voru haldnar að tilhlutan
Evrópuráðsins. 1 fyrra skiptið 1969 og hið siðara 1971 — °g
hlaut ég bronzverðlaun fyrir verk min i bæði skipbn-
Sýningar voru haldnar i mikilli listahöll, sem er i miðborg
Qostende, en hún er á stærð við Reykjavik og mjög mik1*
ferðamannaborg. Voru sýningarnar i rauninni tviþættar. 1
fyrsta lagi var sýning, þar sem eingöngu verðlaunaverkum
var komið upp, og voru þar 70-80 verk eftir jafn marga lista-
mann. A þessum sýningum átti ég verk i bæði skiptin. I öðru
lagi var sýning, þar sem sömu aðilar áttu verk, auk margra
annarra listamanna, er ekki höfðu hlotið sérstaka viöur-
kenningu. Á fyrri sýningunni 1969 áttu þarna verk 541 aðih
frá 15 löndum, en 1971 598 listamenn frá 14 löndum. En rétt
til þátttöku hafði aðeins listafólk búsett i aðildarlöndum
Evrópuráðsins. Ég tek fram, ef einhver kynni að hafa
áhuga á sliku, að sýning sem þessi var fyrst haldin 1962,
siðan 1964 - 1966 - 1969 - og 1971 og kallast á ensku „Europe
prize for painting.”
1 sambandi við sýningarnar, voru gefnar út veglegar
sýningarskrár, fyrir verðlaunaverk, ásamt mynd af höf-
undi hverrar myndar, og svo sérskrá yfir sýningu II.
— Fannst þér ekki uppörvandi að hljóta þessar viður-
kenningar?
— Jú, vissulega*það. Þó fannst mér ekki aðalatriðið að fá
þessi verðlaun hitt var miklu meira virði, að þekktir sér-
fræðingar i listum fjölluðu um verkin. En ef til vill er Þ°
mest um vert fyrir mig persénulega, að sumir þessara
manna hafa sýnt áhuga á þvi að fá að fylgjast með þvl>
hvernig mér vegnar á listabrautinni hér heima.
Einn i dómnefnd sýningarinnar var Emile Langui, en
hann er forseti listaakademiunnar i Briissel og hefur
starfað mikið m.a. að útgáfu listaverkabóka, einnig hefur
hann starfað fyrir The Modern Art i New York, en hann er
belgiskur. hann afhenti verðlaunin á báðum sýningunum
með aðstoð nokkurra, sem i dómnefnd voru. Verðlauna-
afhendingin var mjög hatiðleg stund, og var sjónvarpao
beint frá henni.
— Eitthvað sérstakt að lokum, sem þú vildir segJa>
Matthea?
— Já. reyndar. Eg á mér ósk. Eins og þú sérð er aut
óræktar-svæði og; skammarlegri vanhirðu hérna fýrir
framan húsiðhjá okkur. Þar finnst mér aö ætti að setja upP
eitt af allra stærstu tröllunum hans Ásmundar Sveins-
sonar. Ef þetta svæði væri gert að snyrtilegri grasflöt gætl
það bókstaflega kallað á gott listaverk. Það er sorgleg
staðreynd, að óviða er verkum þessa meistara komið fýrir
á nógu veglegum stöðum. Það er nú eini sinni svo, að 1
skipulagi borga þarf að gera ráð fyrir auðum svæðum. Þar
semm.a stórar höggmyndir geta notið sin.
Það er von min aðforystu-menn borgarmála athugi þessa
hugmynd. Við þurfum lika á sliku trölli að halda til að vaka
yfir borginni okkar. Finhverjum. sem aldrei blundar. en
slik tröll eru táknrænar verndarverur og þvi hluti af okkar
þjóðarsál. .K.G-
Þetta málverk er mjög táknrænt fyrir liststil þann, sem
Matthea temur sér helzt i seinni tið.
Þetta málverk var á evrópskri listsýningu i Belgiu á vegum
Evrópuráðsins og hlaut þar bronzverðlaun, eins og getið cr
um i viðtalinu.
Svanir hefja sig til fiugs
— málverk eftir Mattheu.
542
Sunnudagsblaö Tíman5