Morgunblaðið - 06.05.2004, Page 42

MINNINGAR
42 FIMMTUDAGUR 6. MAÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
sem eitur í hans beinum. Minnis-
stætt er að lokinni umdeildri sam-
þykkt okkar SUS-verja á þeim tíma,
að einhver úr okkar hópi, sem var á
öndverðum meiði, sagði þetta íhalds-
sömustu samþykktina í sögu SUS. –
Já, svaraði Haraldur Blöndal að
bragði með sýnilegri velþóknun. „Og
það er gott. Íhaldssemi er dygð.“
Þessi orð urðu fleyg og algengt
orðatiltæki í munni okkar vina hans
upp frá þessu. Þetta lýsir Haraldi
býsna vel. Hann var að sönnu tals-
maður íhaldssamra gilda. Jafnframt
hikaði hann ekki við að synda gegn
straumnum ef honum bauð svo við að
horfa í þágu þess málstaðar sem
hann taldi sannan og réttan. Hann
hafði líka lag á að sjá hlutina í öðru
samhengi en blasti við augum við
fyrstu sýn. Skoðanir hans mótuðust
líka af skarpri rökhyggju hans;
nokkuð sem örugglega hefur nýst
honum vel í lögmennskunni, ævi-
starfi hans.
Þó stundum hafi strjálast um sam-
verustundir okkar í erli dagsins, eins
og gengur, héldum við alltaf góðu
sambandi og vinskap. Það var ætíð
gott að hitta hann eða heyra frá hon-
um, þegar svo bar undir, þiggja frá
honum góð ráð og njóta skarpra og
frumlegra greininga hans á viðburð-
um stjórnmálanna. Í þeim efnum tók
honum enginn fram.
Við ótímabært andlát míns gamla
vinar sendi ég börnum hans, systk-
inum og öðrum aðstandendum inni-
legar samúðarkveðjur. Veri minning
þessa góða og hjartastóra manns
ætíð blessuð.
Einar K. Guðfinnsson.
HARALDUR
BLÖNDAL
Ástkær eiginkona mín, móðir, dóttir og
systir,
HÓLMFRÍÐUR ÁSTA BJARNASON,
Sléttuvegi 7,
sem lést í Hátúni 12 fimmtudaginn 29. apríl,
verður jarðsungin frá Árbæjarkirkju föstu-
daginn 7. maí kl. 15.00.
Kristján Helgason,
Sveinn Hólmar Guðmundsson,
Jón Páll Bjarnason,
Nökkvi Svavarsson,
Máni Svavarsson,
Atli Eyþórsson.
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð, vináttu og hlýhug við
fráfall og útför
BALDURS SKARPHÉÐINSSONAR
frá Dagverðarnesi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Dvalarheimilis
aldraðra, Borgarnesi.
Sigríður Skarphéðinsdóttir,
Þuríður Skarphéðinsdóttir.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar elskulegrar eigin-
konu minnar, móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
ÞRÚÐAR (Dúu) GUÐMUNDSDÓTTUR,
Hjalla,
Ölfusi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks krabbameins-
deildar 11E Landspítala.
Finnbogi G. Vikar,
Guðmundur K. Vikar, Guðný Snorradóttir,
Lilja Vikar, Þorsteinn Hauksson,
Erna Vikar,
Unnur Vikar, Friðrik Kjartansson,
Sigrún Vikar, Benedikt Sigurjónsson,
Reynir Kristjánsson, Lilja Sveinsdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐBJÖRG EIRÍKSDÓTTIR,
andaðist á Hrafnistu þriðjudaginn 4. maí.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju þriðjudaginn
11. maí kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Halldór Kristinsson,
Guðmundur Kristinsson,
Edda Kristinsdóttir.
Okkar ástkæri bróðir, vinur og stjúpfaðir,
SVERRIR DAVÍÐSSON
fyrrv. sjómaður,
Bláhömrum 2,
Reykjavík,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans við Hring-
braut þriðjudaginn 4. maí.
Eyjólfur Davíðsson,
Ásgerður Birna Björnsdóttir,
Anný Jóhannsdóttir,
Sína Magnúsdóttir,
Sævar Magnússon,
Valdís Fransdóttir.
Elskuleg móðir okkar og tengdamóðir,
GUNNVÖR S. GÍSLADÓTTIR,
Droplaugarstöðum,
áður til heimilis á Dalbraut 18,
lést aðfaranótt miðvikudagsins 5. maí.
Jarðarför auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Friðjón B. Friðjónsson, Guðbjörg S. Runólfsdóttir,
Jón S. Friðjónsson, Margrét Kristjánsdóttir,
Gísli J. Friðjónsson, Hafdís Alexandersdóttir,
Jórunn Friðjónsdóttir, Thor Thors.
Elsku afi minn, ég
ákvað að skrifa nokkur
orð til minningar um
þig og okkar samband.
Það er ótrúlega skrýtið að hugsa til
þess að þú sért dáinn, þú varst hjá
mér og Agli manninum mínum síðast
á föstudaginn langa í afmælinu hans
Gabríels. Það er svo stutt síðan.
Það var alltaf gaman að koma til
þín í heimsókn, þú fylgdist svo vel
með öllu sem var að gerast bæði í
þjóðfélaginu og fjölskyldunni. Ég
gat alltaf talað við þig um málefni líð-
andi stundar.
Ég dáðist alltaf að dugnaðinum í
þér. Þú varst orðinn 79 ára og varst
enn að vinna við að beita. Þú vildir
vinna á næturnar svo þú gætir átt
GÍSLI GUÐJÓN
GUÐJÓNSSON
✝ Gísli GuðjónGuðjónsson
fæddist í Villingadal
á Ingjaldssandi 26.
september 1924.
Hann lést á Land-
spítalanum við
Hringbraut föstu-
daginn 16. apríl síð-
astliðinn og var útför
hans gerð frá Akra-
neskirkju 23. apríl.
daginn fyrir þig og
ömmu, aðallega til að
geta sinnt henni og
keyrt hana í þau verk-
efni sem hún þurfti að
sinna.
Þegar þú varst lagð-
ur inn á spítalann, mjög
kvalinn og veikur, þá
var amma það eina sem
komst að hjá þér. Þú
hafðir miklar áhyggjur
af henni og þér leið
ekki vel fyrr en hún var
komin til þín og hélt í
höndina á þér. Þá sá
maður hvað þið elskuð-
uð hvort annað heitt og hún var það
síðasta sem þú talaðir um áður en þú
sofnaðir svefninum langa.
Það var líka alltaf rosalega gaman
að koma með strákana okkar til þín,
þá Ketil og Gabríel. Þú léttist allur í
lund og vildir ekkert meira en fá að
spjalla við þá. Það var nefnilega ein-
hvern veginn alltaf þannig að þú
naust þín best í kringum afabörnin
þín.
Elsku afi minn, þín er sárt saknað.
Þú munt alltaf eiga stóran stað í
hjarta mínu og Egils og við munum
ávallt minnast þín með hlýhug.
Elsku amma mín og aðrir ná-
komnir, megi Guð styrkja okkur öll á
þessum erfiða tíma.
Ástarkveðjur.
Egill og Benedikta afastelpa.
Elsku afi, það er komið að kveðju-
stund. Það er svo sárt að kveðja þig á
þessari stundu því allar góðu minn-
ingarnar hrannast upp. Ég var nú
svo mikið hjá þér og ömmu á Vest-
urgötunni og fór alltaf til ykkar í há-
deginu og eftir skóla þegar mamma
var að vinna. Svo man ég að þú lagðir
þig alltaf á gólfinu til að hlusta á há-
degisfréttir.
Ég fékk stundum að koma til þín í
vinnuna og horfa í ofninn í sements-
verksmiðjunni. Ég man ekki eftir
þér öðruvísi en að þú varst alltaf að
vinna og alveg þar til þú veiktist nú
fyrir stuttu. Á jólunum, þegar ég var
lítil, komstu aðeins í matinn og til að
taka upp pakkana og um áramótin til
að skjóta upp flugeldum. Síðan
varstu aftur rokinn í vinnuna.
Eftir að við mamma fluttum til
Reykjavíkur kom ég oft upp á Akra-
nes um helgar og var hjá ykkur. Það
voru ófáar ferðirnar með Akraborg-
inni þá.
Svo var ég hjá ykkur einn vetur og
kláraði 9. bekk þegar mamma fór til
Ástralíu. Það var mjög gaman því þá
var ég byrjuð að fara á sveitaböllin.
Þegar ég nefni sveitaböll þá minnist
ég þess hvað þér þótti gaman að
dansa, syngja og spila í lúðrasveit-
inni. Ég stalst stundum til þess að
blása í lúðrana þína.
Ég man hvað það var gaman að
horfa á ykkur ömmu dansa því þið
snertuð varla gólfið. Í útilegum
söngst þú með í öllum lögunum án
þess að vera með texta og þá sér-
staklega þegar þú söngst „Undir blá-
himni“. Það var eitt af þínum uppá-
haldslögum.
Um verslunarmannahelgi fyrir
tveimur árum komst þú til okkar á
Laugarvatn þar sem við gistum í
tjöldum en þú á hóteli. Þar naustu
þín til hins ítrasta við söng og gleði
og að vera með okkur. Sama ár þótti
mér vænt um þegar þú og amma vor-
uð hjá okkur á aðfangadag og þú
fékkst að borða rjúpur í fyrsta sinn.
Elsku afi, þú varst rólyndis maður
sem átti sér enga óvildarmenn. Þú
varst frábær fyrirmynd okkar allra
og alltaf til staðar ef eitthvað bjátaði
á.
Viltu vaka yfir mér,
án þín er allt svo tómlegt hér,
ég mun aldrei gleyma þér.
Þú kær verður ætíð mér.
(S.H.)
Elsku afi, með þessum fáu orðum
vil ég þakka þér fyrir allar samveru-
stundirnar og góðu minningarnar
sem ég á um þig. Ég, Victor og Frið-
rik kveðjum þig, elsku afi minn, og
þökkum þér fyrir allt.
Þín
Lilja.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm
stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
JÓN GAUTI
BIRGISSON
✝ Jón Gauti Birgis-son fæddist í
Reykjavík hinn 23.
nóvember 1959.
Hann lést á Líknar-
deild Landspítalans í
Kópavogi 13. apríl
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Fossvogskapellu 21.
apríl.
Far þú í friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og
allt.
Gekkst þú með guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú
hljóta skalt.
(V. Briem.)
Okkur langar til að
kveðja þig með þess-
um fátæklegu orðum
og þakka þér fyrir alla
vináttuna og skemmti-
legu stundirnar sem
við áttum saman,
hvort sem um var að ræða mat-
arboð, klippingar, tölvuviðgerðir,
hestaferðir eða útreiðartúra.
Við gátum setið hér heilu og
hálfu tímana og rætt um allt milli
himins og jarðar, þú með blátt
strípuefni í hárinu að laga tölvuna
hans Arnars meðan ég eldaði mat
handa okkur.
Þér fannst ekkert mál að sitja
með blátt strípuefni í hárinu þótt
fleiri bættust í hópinn í matarboð-
ið, þannig varst þú, ekkert upptek-
inn af útlitinu, en alltaf mátti ég
klippa þig ef ég hafði orð á því við
þig.
Mikill söknuður er í hjörtum
okkar núna, við höfum öll misst svo
mikið, því þú varst einstakur vinur
og gott að hafa þig sem nágranna,
elsku Gauti.
Við Mási bróðir höfum þekkt þig
í svo langan tíma og þú varst svo
samofinn okkar fjölskyldu frá því
við vorum bara börn því feður okk-
ar voru vinir og síðast en ekki síst
þið pabbi, elsku Gauti. Ykkar vin-
átta var einstök.
Allt í gegnum hestamennsku
sem var þitt líf og yndi.
Við sjáum þig nú ríðandi á græn-
um engjum guðs á fallegum gæð-
ingi.
Ég kveð þig, hugann heillar minning
blíð,
Hjartans þakkir fyrir liðna tíð.
Lifðu sæll á ljóssins friðarströnd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Magnús R. Magnússon,
Brynja Magnúsdóttir,
Einar Hólm og synir.