Morgunblaðið - 06.05.2004, Qupperneq 52
52 FIMMTUDAGUR 6. MAÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
© DARGAUD
Bubbi og Billi
Grettir
Grettir
Smáfólk
HVAÐ ER GAGNIÐ Í ÞESSU? ÞAÐ
KANN ENGINN AÐ META ÞAÐ SEM
ÉG GERI!
ÞEGIÐU
HEIMSKI
HUNDUR!
ÞARNA
SÉRÐU!
KANNSKI
HAFÐI ÉG
RANGT
FYRIR MÉR
ÆI... ÞESSI ÓL ER MJÖG
ÓÞÆGILEG!
SAGÐI
ÞAÐ!
HVAÐ ER
SNOOPY AÐ
GERA Á LEIK-
VELLINUM
LEIK-
VELLINUM
HÉRNA GERI ÉG SÉRSTAKA
VERKEFNIÐ FYRIR
YFIRHUNDINN...
ÉG VERÐ Á VAKT ALLA
ÞESSA VIKU! ÞEGAR ÞÚ SÉRÐ HUND ÁLEIKVELLI ÞÁ VEISTU AÐ
HANN ER AÐ GERA VERKEFNI
FYRIR YFIRHUNDINN!
NEI!?
ÞARNA ER HÚSIÐ
ÞAR SEM SÆTI
HUNDURINN BÝR
MÉR HEYRIST
HANN VERA AÐ
GRÁTA!
ÉG VERÐ AÐ
ATHUGA ÞETTA
ÉG ER
ALVEG AÐ
KOMA KRÚTTIÐ
MITT!
HVAÐ
ER AÐ?
VAOOOUUU!!
ÞETTA ER EKKERT
VANDAMÁL, BARA SMÁ
MELTINGARTRUFLANIR.
ÉG VERÐ BARA AÐ
FINNA RÉTTA
MEÐALIÐ
SEINNA...
ÞAÐ HEFUR
EINHVER KVEIKT
LJÓSIN
LOKSINS ERU ÞAU KOMIN HEIM! AÐ SKILJA
HUNDINN SINN EFTIR EINAN ÁN EFTIRLITS ER
GLÆPUR. MÉR ER SKAPI NÆST AÐ TILKYNNA
YKKUR TIL LÖGREGLUNNAR!
!
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík Sími 569 1100
Símbréf 569 1329 Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Í HVERT skipti sem greinarhöf-
undur les eða hlýðir á órökstuddar
fullyrðingar og gífuryrði um Ólaf
Börk Þorvaldsson, finnst honum
borið í bakkafullan lækinn.
Ýmsir láta hafa eftir sér inni-
haldslausa þvælu, níða þann sem
hefur ekki stöðu sinnar vegna heim-
ild til að svara fyrir sig á opinberum
vettvangi.
Greinarhöfundur endurtekur ekk-
ert af persónulegum ávirðingum um
Ó.B.Þ., eða í garð dómsmálaráð-
herra, Björns Bjarnasonar. Það er
óþarfi að endurtaka leiðinda um-
mæli fólks um Ó.B.Þ. og B.B., er
jafna má við hátterni „Gróu á Leiti“.
Fólk sem ástundar róg og lygi í
garð fyrrnefndra manna er áreið-
anlega haldið minnimáttarkennd
eða ofsóknarbrjálæði, nema hvort
tveggja eða fleira liggi til grundvall-
ar.
Eitt er víst, það er eru engin
vandkvæði að gagnrýna allt og alla,
einnig ráðherra og hæstaréttardóm-
ara. Þegar ráðherra, eða viðkom-
andi embættismaður, skipar ein-
hvern í stöðu, hverju nafni er
nefnist, þá er það vald hans og dóm-
greind sem ræður, svo augljóst er
það.
Hefur almenningur hugleitt ann-
að varðandi stöðuveitingar?
Ef einhver er frændi einhvers í
landstjórninni, á hinn sami (um-
sækjandi um einhverja stöðu) að
vera útilokaður, sá hinn sami koma
alls ekki til greina varðandi stöðu-
veitinguna, vegna þess að hann er
frændi einhvers?
Frændi einhvers getur verið jafn
vel gefinn og sömu mannkostum
gæddur og aðrir umsækjendur um
stöðu, sem eru ekki í ættartengslum
við einhverja í opinberri þjónustu.
Finnst fólkinu í landinu traust-
vekjandi og trúverðugt að gera að
reglu að útiloka einhvern umsækj-
anda, bara af því að umsækjandinn
er frændi einhvers í opinberu starfi?
Jafnrétti karla og kvenna er
kjarni málsins, kvenfólk hafi sama
rétt og karlar, eða hið gagnstæða,
um annað má endalaust deila.
Hæfir einstaklingar eiga alveg
eins rétt á stöðuveitingum, þó að
þeir séu frændur eins eða fleiri í op-
inberri þjónustu. Látum óverð-
skuldaðar árásir á Björn Bjarnason
dómsmálaráðherra og Ólaf Börk
Þorvaldsson hæstaréttardómara
sem vind um eyru þjóta.
LÁRUS HELGASON,
loftskeytamaður.
Ofstæki í garð
hæstaréttardómara
Frá Lárusi Helgasyni:
ÞEGAR ég var barn naut ég þeirra
forréttinda að vera í sveit. Bærinn
heitir Bersatunga og er í Dalasýslu.
Sem leitandi ung-
menni fannst mér
eiga við að ferðast
til Bessastaða og
koma mér þar fyr-
ir meðan ég hugs-
aði hvað ég ætlaði
að verða. Við tún-
fótinn kom ég að
manni sem lag-
færði girðingu. Í
þann tíma skildi
fólkið mikilvægi íslenskrar tungu og
fræddi börnin þar um. Það lýtti ekki
mál vort með erlendum slettum eins
og hæ og bæ og heilsaði ég því á okkar
fagra máli. Hann tók því vel og spurði
hvert ferðinni væri heitið. Þegar hann
vissi að ég væri að leita mér vinnu
bauð hann að fylgja mér á staðinn.
Síst kom mér í hug að þarna væri
fyrsti þjóðkjörni forseti þjóðarinnar
einn síns liðs í viðgerðarvinnu fjarri
bæjum. Sannanlega var þessi maður
ekki úr tengslum við fólkið og svo má
segja um þau sem á eftir komu. Um-
ræðan að leggja embætti forseta nið-
ur á sér pólitískan bakgrunn. Í því
samhengi er íhugunarvert að forset-
inn hefur nálgast alþýðuna en for-
sætisráðherrann fjarlægst. Á þing
vort hefur flykkst ungt reynslulaust
fólk sem telur sig vita flestum betur
um hvað þjóðinni er fyrir bestu. Ung-
mennin aðlagast fljótt skoðunum for-
ingja sinna og virðast vita að voðinn
er vís og framinn fyrir bí, fari þau útaf
línunni. Þau bergmála því það sem
flokkar þeirra standa fyrir og eitt af
því er að embætti forseta sé óþarft.
Margt af þessu unga fólki virðist
koma frá allsnægtum og ekki skynja
um hvað lífið snýst. Þau virðast til
dæmis ekki vita hvað sjálfstæð þjóð
hefur umfram þjóð undir erlendu
valdi. Meðan það hentar flokkum,
geta ungmennin verið rós á ferli
þeirra og stungið örlítið en fölna fljótt
eins og rósum er eiginlegt. Sérstak-
lega fölna þær skjótt sem rótlausar
eru og notaðar eru til að skreyta
augnablikið. Þjóðin hefur ekki þörf
fyrir bergmál. Engin ung hugsjóna-
manneskja er sýnileg á alþingi og
greinilegt að þjóðin ræður ekki röðun
á lista og er að borga þessu fólki mikið
fyrir lítið. Það getur þurft kjark til að
hafa skoðanir og fylgja þeim eftir.
Þannig er núverandi forseti, hann
þorir og gerir það sem honum finnst
rétt. Háttvirtur utanríkisráðherra
var næstum brjóstumkennanlegur í
kastljósi 29. mars þegar hann bar
saman stuðning við Kárahnjúkavirkj-
un og innrásina í Írak. Eins þegar
hann í lok þáttarins taldi þann forseta
hættulegan lýðræði þjóðarinnar sem
gæfi henni ákvörðunarrétt í umdeild-
um stórmálum. Ef embætti forseta
væri lagt niður, ykjust völd forsætis-
ráðherra og öryggisventill sá sem for-
seta er ætlað að vera, hyrfi. Forseti
hefur mikilvæg völd sem ekki hefur
þurft að grípa til, en enginn veit hvað
þau hafa komið í veg fyrir. Forsetinn
er áhrifamikið sameiningartákn og sá
sem nú er hefur látið gott af sér leiða.
Á erlendum vettvangi hefur hann ver-
ið þjóðinni til sóma. Vonandi verða
trúðar ekki til þess að þjóðin þurfi að
greiða tugi milljóna í málamynda-
kosningar til að fullnægja athyglis-
þörf þeirra.
ALBERT JENSEN,
Sléttuvegi 3,
104 Reykjavík.
Forsetinn og við
Frá Alberti Jensen:
Albert Jensen