Íslendingaþættir Tímans - 07.09.1968, Blaðsíða 5

MINNING
Skúli Hallsson, bifreiðastjóri
Hann lézt á Keflavíkurspítala 4.
desember 1967, 74 ára og var jarð-
®ður fná Keflavíkurkirkju þann 11.
sama mánaðair. Engum kom and-
^t hans að óvörum þar sem hann
Var búinn að finna fyrir þessu
^eini síðustu tíu árin og smálam-
aðist likamsþrótturinn. Ovinnufær
Var hann búinn að vera síðustu
sex árin, þetta bar hann með
Sannri karlmennsku og þolgæði,
Það er bara að bíða lokanna, sagði
hann og dáðist ég að þeirri ró-
semi og æðruleysi. Skúli Hallsson
var fæddur að Stórafljóti í Biskups
tungum 28. ágúst 1893 sonur hjón
anna Halls Guðmundssonar, bónda
að Stórafljóti og konu hans Sig-
píðar Skúladóttur, alþingismanns
fná Berghyl í Hrunamannahreppi.
•®tti-r rek ég ekki, en víst var
hann kominn af traustu dugnaðar-
fólki, sumu af hans fólki hef ég
kynnzt persónulega, eins og móður
bróður hans, Skúla Skúlasyni, tré-
smið þeim heiðursmanni, sem
lengi bjó í Keflavík, og smíðaði
hann hvilurúm flestra, sem hér
ðnduðust um margra ára bil, og
Sigfús kvæntist 11. júní 1930.
vestur-íslenzkri konu Þorbjörgu
dóttur Helga Bjarnasonar, bónda
í Arlingham, Manitoba, Kanada.
Helgi var albróðir Tryggva Bjarna-
sonar alþm. í Kothvammi. Helga
kona Helga Bjarnasonar og móðir
Þorbjargar var alsystir Ólafíu Jó-
hannsdóttur. Þarf varla að kynna
mttir Þorbjargar írekar. Hún er
kona hámenntuð og hefur eins og
áður segir vafið heimili þeirra
Þeirri ástúð og hlýju, sem frábær
er. Þeim varð tveggja barna auð-
lð. Þau eru: Þuríður, gift JÓhann-
esi Stefánssyni frá Vík í Mýrdal
og Halldór verkfr. kvæntur Sig-
ríði Jóhannsdóttur frá Eiði á
Langanesi. Þau eplin falla ekki
langt frá eikinni.
Ég kveð Sigfús í hljóðri en hlýrri
þökk og sendi þeim er sárast sakna
hans vinar kveðju.
Guðm. Jósafatsson,
frá Brandstöðum.
gekk frá siðustu leifum .fólksins í
líkkistuna, og flest þetta fólk bar
hann til grafar og alls staðar þar
sem hann gekk um sorgarrann, bar
hann með sér svo mikla hlýju og
velvild, sem eflaust hefur létt mörg
um sorg þeirra, ef ég hugsa cil
þessa frænda Skúla Hallssonar
og samferðamanns hér í Keflavík,
finn ég vel hvað gott er ef margir
slíkir verða á veginum. Þótt sér-
staklega hér sé bent til þessa
manns, er það ekki til áfellis öðr-
um, sem honum eru skyldir,
marga aðra ágætismenn af hans
ætt hef ég þekkt að manndómi og
öllu góðu. Skúli ólst upp á Stóra-
fljóti hjá föður sínum og ömmu,
ekki naut hann lengi móður sinn-
ar, sem dó þá hann var fimm ára
hún dó af barnsburði að fimmta
barni sínu 1898 aðeins 37 ára göm-
ul, svo snemma hefur dregið ský
fyrir sólu hjá þeim systkinum, en
öll eru þau dugnaðar og mann-
dómsfólk. Tvö systkini Skúla eru
áður dáin. Guðmundur bóndi Auðs
holti Biskupstungum og Elín hús-
frú, Kaldbak, Hrunamannahreppi,
hin sem eftir lifa, Sigríður og Jó-
hanna frúr, búsettar á Akranesi,
og hálfbróðir Finnbogi Hallsson,
trésmíðameistari Hafnarfirði. Ung-
ur fór Skúli úr föðurhúsum og
kynntist þeirri speki að Guð hjálp
ar þeim sem hjálpa sér sjálfur
enda hans skapgerð næst að hugsa
þannig, það var ekki mulið undir
þessa menn sem voru að koma til
starfs upp úr síðustu aldamótum.
Þjónustustarfið var allt miðað við
líkamleg afköst, það myndi ekki
öllum þykja sanngjarnar kröfur
til vinnuafkasta nú í dag, sem þá
voru gerðar til ungmenna. Skú’i
fór í vinnumennsku um fermingar
aldur og var á ýmsirm bæjum í
Biskupstungum, í Ásakoti mun
hann hafa lengst dvalið og oft
minnist hann Halldórs húsbónda
síns og þess heimilis ávallt þannig
að þar hafi hann vel unað enda
Skúli þá uppkominn maður með
ótakmarkaðan metnað og' dugnað- .
arafköst. Á þessum árum fór Skúli
til sjóróðra á Suðurnes í Grindavík.
Réri hann hjá Gisla i Vík, alþekkt-
um dugnaðar og aflaformanni á
sinni tíð. Oft minntist Skúli veru
si-nnar þar og var hrifinn af hans
dugnaði, útsjónarsemi við sjóinn og
brirnið, og ekki sízt í hnyttnum tií
svörum Gísla við ýms tækifæri,
allt sem vel var sagt festist Skúla
vel í míuni. í Vík vann Skúli sér
hylli sem eftirsóttur og duglegur
sjómaður eins og við öll önnur
störf. í Skipholti í Hrunamanna-
hreppi var Skúli í kaupavinnu
nokkur sumur hjá Guðmundi Er-
lendssyni miklum umsvifamanni á
sinni tíð, og síðast í Birtingaholti í
sömu sveit, þar sem hann kynntist
konu sinni Asdísi dóttur hjónanna
Ágústs Helgasonar, bónda og al-
þingismanns og konu hans Móeið-
ar Skúladóttur frá Móeiðarhvoli
og giftust þau 25. okt. 1924, og
flutfu þá um haustið til Keflavík-
ur og nafa búið þar óslitið síðan
eða í 43 ár, tvö börn eignuðust þau
hjón, Móeiði, sem dó 15 ára göm-
ul mjög efnileg stúlka, sem vissu-
lega hafa verið bundnar miklar
vonir um lengra líf og gæfu, og
var það vissulega mikill harmur,
en því var tekið með skilningi og
rósemi af þeinl hjónum sem vænta
mátti en slík sár eru sennilega
lengi að gróa til fulls. Einn son
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
5