Íslendingaþættir Tímans - 04.03.1970, Blaðsíða 21

Íslendingaþættir Tímans - 04.03.1970, Blaðsíða 21
■■Sl B m slG EYJÓLFUR BÚASON F. 12.8. 1879. D. 25.1.1970. Hano dó á sjúkrahúsi Akraness, eílir margra mánaða legu, oít þungt haldinn ag rænuiitili. Ekki er ég ánægður að sjá svo af þess- Uim samferðamanni mínum og áð- ur sveitunga, að ekki komi til kveðja mín, því tek ég penna i hönd. Listin til verksins er lítil, en ég bið velvirðingar á því og vona að tekinn verði viljinn fyrir verk- ið. Það var árið 1953, að veruleg kynni okkar Eyjólfs nófust, en það haust keypti ég af honum áhýlis- jörð hans, Eystra-Miðfell. Eyjólfur hafði orð fyrir að vera vanur verzl uinar- og viðskiptamaður, reyndar imargt húinn að reyna. Það er nú einu sinni svo, að margur hefur beyg af 'þeim mönnum, sem stunda sér til gagns og gamans ýms við- skipti. Þeir eru taldir eiga sér- hæfileika til að sjá tvet.ir er. flest- ir aðrir, og þá jafnan beita þeim brögðum til að bæta hiut sinn. Það er mannlegt að siá sínum hag borgið, sé það gjört á drengileg- an hátt. Ég komst að bví og fékk fáráðri ekkju, að hún ei láti bugast í lifsins boðaföllum, auk henni traust á einum þér. Ver faðir hennar veiku börnum og gæt þeirra vel við vélum heims. Heyr hennar andvörp himna drottinn, fyrir þdns senar fórnar dauða! Greiddur er skattur við skapadægur móðurjarðarmold. En andinn svífur upp til heima og lifiT um eilífð æ. ÍSLENDINGAÞÆTTIR að heyra það, að ég væri tæpast einfær um að hafa verziun við Eyjólf Búason, án þess að bera minni hlut, en ég lét það Lítt á mig fá og fór mínu fram sem fyrr. Mín reynsla af Eyjólfi varðandi þessi viðskipti og fieiri er mjög góð, hann kom jafnan frarn sem traustur og heiðarlegur maður, með okkur var fúUkomiö bræðra- lag og vinátta vegna allra sanr-. skipta okkur til ánægju og særnd- ar. En það var annað, sem ég get ailtaf virt við Eyjólf Búason um- fram flest annað, en það var hans hugur til mín og fjölskyldunnar, hann margsýndi það í orði og verki að ha-nn vildi veg okkar og vel- gengni sem mesta. Hann fylgdist vei með framkvæmdum, kom og skoðaði þær, og gladdist ýfir hverju verki, sem til gagns var unnið. Þau hjón sýndu okkur vinarhug á margan hátt, þau glöddu börn- in okkar með fermingargjöfum og ég má þakka afmælisgjöf. Þó urnfram ailt vil ég færa þeim þakkir fyrir þeiira góða hug til okkar aOla tíð. Hér i næsta ná- grenni við okkwr býr einkadóttir þeirra hjóna og hennar maður, og oft lét Eyjólfur ánægju sína í Ijós við mig yfir þvi, hve gott hefur alla tíð verið hér á mi'lli heimil- anna. Eyjólfur var friðelsk- andi maður og mátti ekki vamm sitt vita á nemu sviði. að held ég af þeirri reynslu, sem ég hafði at honum. Þau hjón höfðu orð fyrir að vera góðir grannar, gestrisin og mikið greiðafólk. Þau voru virt og vel látin af sveitungum og samferða- mönnum. Eyjólfur var góður bóndi og mikið snyrtimenni í allri um- gengni, reglusemi > starfi og einkalifi, hann átti fallegt búfé, fóðraði vel og hafði góðan arð af búi sínu, hann var sístarfandi elju- maður, lagtækur og hygginn. Það var því engin furða þó þeim hjón- um búnaðist vel. Margrét Ólafs- dóttir, eiginkona hans, er frábær búkona, hann stóð því ekki einn þar sem hún var honum við hlið, dugnaður þeirra og ráðdeild er orð lögð og þekkt af ölium, sem til þekkja. Þau voru samrýmd og sam hent, það var kærleiksríkt sam- starf og samvera, hún var honum allt og samhent um alla hluti. Ég minnist þess ætíð sumarið 1955, sem var eitt erfiðasta óþurrkasum- ar. Þá voru þessi hjón hér 1 Hlíð að afla heyja hjá dóttur sinni, Jón maður hennar lá veikur suður á Landsspítala. Eyjólfur tók að sér bústjórn i hans stað. Það verð ég að segja, það var lærdómsríkt fyr- ir mig, lítt reyndan bónda, að sjá þau vinnubrögð. Þar var að verki ráðdeild, hyggni, verklagni og dugnaður. Reyndar var eftirtekj- an eftir því, þar var gott hey og mikið komið fyrr í hlöðu en ann- ars staðar hér um byggð. Svo fór gamli maðurinn með sitt fólk til að afla heyja á annarri jörð, allt gekk vel, enn jókst heyforðinn, það þurfti ekki að kvíða vetri á þeim bæ. Eyjólfur var frábær heyskapar- maður og bóndi og þau hjón bæði, reyndar heils hugar og ánægð við sveitastörfin, í sveitinni var hugurinn allur. Eitt er það, sem Eyjólfur verður oss minnis- 21

x

Íslendingaþættir Tímans

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.