Íslendingaþættir Tímans - 02.12.1970, Síða 19

Íslendingaþættir Tímans - 02.12.1970, Síða 19
MINNING ANDRÉS ANDRÉSSON KLÆÐSKERI Andrés Andrésson klæðskeri fæddist 7. júní 1887 að Hemlu, Vestur-Landeyjum. Foreldrar hans Voru Andrés Andrésson bóndi þar og kona hans Hólmfríður Magnús- dóttir. Andrés var mjög góður vinur fjölskyldu minnar og voru þau vin áttubönd knýtt löngu áður en ég kom í heiminn, því að Andrés hafði starfað hjá Jóni Þórðarsyni, afa mínum. Jón fékk miklar mæt- Ur á Andrési og gerði honum ýms- an greiða meðan hann var að koma Upp fyrirtæki sínu. Fannst And- rési hann aldrei getað fullþakkað, hvorki afa minum né öllu hans fólki, svo að jafnvel ég, sú yngsta, naut góðs af. Það áttu margir umkomulitlir Unglingar athvarf hjá þessum nafni, ættaðri frá Feios í Sogni. Er það sunnan megin fjarðarins og allinnarlega, en nokkru utar og norðan fjarðar mun vera fræg ferðamannamiðstöð, þ.e. Bala- strönd (Balestrand). Byggðirnar umhverfis Sognsæ nefndust að fornu Sygnafylki og þeir Sygnir, er þar bjuggu. Ýmsir hinna helztu fandnámsmanna vorra munu vera þaðan ættaðir. Þau Margit og Árni, eignuðust Þrjá syni, er svo heita: Erling Val- ur, f. 7. júni 1934. Hann er ókvænt Ur og dvelur erlendis. Einar Eóbert, f. 1. október 1937. Hann er loftskeytamaður að atvinnu, bú- settur í Reykjavík, kvæmtur Mar- gréti Guðmundsdóttur og eiga þau tvær dætur barna. Ingi Rúnar, f. 13. febrúar 1942. Hann er loft- skeytamaður að atvinnu, eins og Eóbert bróðir hans og búsettur í heykjavik. Hann mun enn vera ókvæntur, en heitbundinn Hildi The«>dársdóttur. Allir eru þeir hræður menn vel gefnir og dug- öú'kiir, eins og þeir eiga kyn til. Þau ár sem ég átti heima í Súða- ÍSLENDINGAÞÆTTIR sæmdarhjónum, Jóni og Þor- björgu, en fáir hafa haldið því eins á loft og með eins þakklát- um huga og Andrés Andrésson. Hann kom oft heim til foreldra minna. Það fylgdi honum heillandi kraftur og góðvild til allra. Hann sagði skemmtilega frá, bæði því jarðneska og ekki síður því, sem venjuiegu, jarðnesku fólki er hul- ið. Varðveiti ég margar lærdóms- rikar sögur í minningunni frá slík um samverustundum. Þegar komið var saman á gleð- innar stund, var hann hrókur alls fagnaðar. Hann dansaði við okkur unga fólkið eins og væri hann sjálf ur ungur. Hann var alltaf ungur í anda, frjálsmannlegur heiðursmað ur, en á stundu sorgarinnar var hann mesti huggarinn, því að hann víkurþorpi kynntumst við Árni all vel, eins og gjarnan verður meðal manna í litlu samfélagi. Vegna ým issa starfa minna þar, þurfti ég og að hafa margvísleg samskipti við fólk, meðal annars innheimtu á sérgjöldum sjómanna og útgerðar- manna. Ávallt var þá Árni manna fyrstur að gera hreint borð, að því er snerti bát hans Valinn, sem og allt annað er honurn bar að greiða. Eftir að hingað kom í höfuð- borgina, fyrir hálfum öðrum ára- tug eða svo, urðum við nágrannnr í sama húsi, og hélzt því kunningi- skapur okkar sem áður. Þá reyndi ég enn betur en fyrr drenglund Árna og greiðasemi, því að fyrstu árin gekk mér ekki sérlega vel að standa undir íbúðarkaupum og öðrum kostnaði, sem af búferla- flutningi leiddi. Láti guð honum nú raun lofi betri. Eftirlifandi konu Árna, son- um þeirra og öðrum vandamönn- um votta óg samúð mína. 21. nóv. 1970. Jóhann Hjaltason. tók þátt í sorginni, og enginn stóð einn með hann nálægt sér. Hon- um voru gefnar miklar guðsgjafir og hann notaði þær veíöðru fólki til hjálpar og blessunar Hann starfaði undir því merki, sem göf- ugast er: „Allt, sem þér gjörið, skal í kærleika gjört“ Sjálf get ég vitnað um lækningu, sem ég fékk hjá honum. þegar ég ung lá lengi í rúminu og læknar töldu litla von um bata. Móðir mín kallaði þá á Andrés heim. Hann sat lengi og hélt í hönd mína. Upp frá því fór mér að batna, unz ég varð albata ekki löngu síðar. Fyrir slíka hjálp er ég þakklát. Og hann gerði meira, hann sendi^ mér gjafir að sjúkrabeði mínum.Ég veít, að marg ir hafa svipaða sögu að segja. Þeg- ar óg svo fluttist austur yfir heið- ar, fylgdu mér blessunarorð And- résar, þau hafa reynzt haldgóð. Fyrir þau er ég þakklát. Andrés var hamingjumaður. Hann varð þó fyrir þeirri sorg að missa konu sína Halldóru Þórar- insdóttur árið 1940. Var hún glæsi- leg kona og gerði þeim fallegt heknili. Börn þeirra eru Þórarinn kvæntur Kristínu Hinriksdóttur og 19

x

Íslendingaþættir Tímans

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.