Íslendingaþættir Tímans - 01.06.1972, Blaðsíða 1

Íslendingaþættir Tímans - 01.06.1972, Blaðsíða 1
ÍSLENDINGAÞJETTIR 9. TBL.—5.ÁRG.—FIMMTUDAGUR l.JtJNÍ—NR.75. TIMANS Jóhannes úr Kötlum skáld Ljúflingur þeirra, er ljóð meta. Samvizka viðkvæm samtiðarinnar. Lék á strengi um langa ævi. Hugþekkur og hlýr i sinni. Brýndi okkur, þá blóðhundar geltu, einhuga að standa gegn ofbeldinu. Merki bar mannhelginnar, friðar og frélsis og fór mikinn. Þegna trausta þagnarinnar á minnti með yl sálar. Mannlegt böl bæta vildi valmennið prúða vestan úr Dölum. Sóleyjar var sonur góður. Henni lika af hjarta unni. Veg sins lands vildi beztan. Heitt bað fyrir heill þjóðar. Hann er nú héðan farinn. Minning varir um mann og skáldiö. Björt hún er. En björkin hnipir og álftirnar kvaka af angri og trega. Eirikur Pálsson frá Ölduhrygg. Þú skáld sem elskar lif og lit og Ijós: lát súga vængja þinna þyt um þina di Og þú sem elskar land og lýð og ljóð: gakk heill sem áður i það strið sem i Svo kvað Jóhannes úr Kötlum til þess, er þettairitanfyrir átta árum, þegar alda hreyfingarinnar gegn her i landi reis einna hæst og við Jóhannes höföum meðal annarra átt nokkurn þátt í aö hefja. Visurnar sýna, að hon- um var ,,það striö” og sigursæld þess eina vonin um varðveizlu þjóðernis vors og um leið helzta lóöið, sem vér Islendingar gætum lagt á vogarskál friðarins i heiminum, þegar öllu lifi hans var og er ógnað af viðsjám og vetnissprengjum. Nokkru seinna á þvi sama ári, sem Jóhannes orti til min ofanritaðar vis- ur, trúði hann mér fyrir þvi, að hann óttaðist svo mjög heimsslit: að mann- kynið væri i þann veginn að fyrirfara sjáifu sér eins og virfirringar með sin- um vitisvélum, að nálægt stappaði fullri vissu, nema undinn yrði bráður bugur að róttækri gagnráðstöfun. Við Jóhannes vorum þá ásamt fleira fólki staddir hjá Guðmundi Böðvarssyni og Ingu á Kirkjubóli i sextugsafmæli hans og gengum tveir samsiða út úr hófinu um hlaðvarpa bóndabýlisins þetta húmi þrungna siðsumarkvöld, þegar samtal okkar Jóhannesar fór fram. „Heldurðu ekki, að mannkindúnum verði hlift við gereyöingu i þetta sinn af herra himins og jarðar sökum þeirra hreinhjörtuðu, eins og Jahve hlifði ibúum Sódómu forðum fyrir orð Abrahams, af þvi að þar fundust eitt- hvað fimm réttlátir meðal hins for- herta lýðs?” spuröi ég. Þá tók Jóhannes undir i léttara tóni, eins og bölsýnin léti bugast: „Mikið er alltaf gott að vera meö þér, Þóroddur, og blanda geði við iima rós. fær bjargað þjóð. þig,” sagði hann. ,,Þú ert alltaf svo óskiljanlega bjartsýnn.” Litlu siðar héldum við Jóhannes af stað suður á Seltjarnarnes, ásamt feröafélögum okkar, glöð og reif eftir mannfagnaðinn með Borgfirðingum og Mýramönnum. Þá staðfestist enn betur en áður vinátta okkar Jóhannes- ar, sem aldrei siðan hefur bilað né brugðist. En hvað baráttu okkar og fleiri sam- herja fyrir friðlýsingu lands vors leið — undir þaö merki skipuðu sér þús- undir karla og kvenna úr öllum stjórn-

x

Íslendingaþættir Tímans

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.