Heimilistíminn - 23.10.1975, Síða 6

Þann 16. júlí 1969 lagði hin risavaxna
Satúrnus eldflaug upp frá Kennedyhöföa
með fyrstu mennina á leið til tunglsins.
Wernher von Braun fylgist með, úr
stjórnstöðinni.
um Bretland var töpuð og Rússar voru
farnir að snúa ósigrum sinum i sigra.
Októberdag einn árið 1942 var von
Braun ásamt Dornberger kallaður til
aðalstöðvanna austanmegin. Þeir áttu að
gefa skýrslu um hvernig gengi smiðinni á
vopninu, sem allur heimurinn var farinn
að tala um, en enginn vissi hvað var. Hitl-
er likaði mætavel og skipun hans var stutt
og laggóð: — Afhendið 30 þúsund eld-
flaugar innan árs og hafið eitt tonn af
sprengiefni i hverri.
Dornberger og von Braun sáu, að þetta
verkefni var óframkvæmanlegt, en Hitler
lofaði þeim ótakmörkuðu fé, vinnuafli,
vélum og hráefni, ásamt forgangsrétti á
öllum flutningum.
Á nokkrum mánuðum varð Peene-
munde að helztu hernaðarmiðstöö Þjóð-
verja. Enskar könnunarflugvélar sveim-
urðu æ oftar þar yfir og vitað var i London
að eitthvaö skelfilegt var i bigerð þar
niöri, en enginn vissi hvað. Tilraunaeld-
flaugarnar höfðu skilið eftir sig hvitar
rákir á himninum sem sést höfðu bæði yf-
ir Sviþjóð og Danmörku. En dag nokkurn,
þegar styrjöldin var um það bil hálfnuð,
kom áfalliö, sem var til þess að Bretar
tóku við sér: V-2 eldflaug villtist af le ið og
flaug yfir Eystrasaltið og lenti á hlut-
lausu, sænsku landi. Sviþjóð mótmælti
hlutleysisbrotinu, en flugmenn banda-
manna fóru á stúfana og smygluðu leifum
eldflaugarinnar úr landi með leynd.
Brezkir visindamenn rannsökuðu flakiö
og uröu óttaslegnir. Flaugin var svo stór,
að maöur komst fyrir i brennsluhólfinu.
Hún gat flogiö hraðar en hljóöið, þaö var
ekki hægt aö hitta hana með loftvarna-
byssum og þaö heyrðist ekki i henni, fyrr