Heimilistíminn - 27.01.1977, Blaðsíða 13

„Skipt um krabba og aftur á bak i sömu röð”,
sagði flugskrimslið.
„Siðan kastar maður —”, hélt skjaldböku-
bróðir áfram.
„Kröbbunum”, öskraði flugskrimslið og tók
stökk upp i loftið.
„Eins langt út á sjó og maður dregur”, kall-
aði skjaldbökubróðir.
„Og syndir svo eftir þeim”, æpti flug-
skrimslið.
„Síeypir sér kollhnis i sjónum”, hrópaði
skjaldbökubróðir og æddi tryllingslega um.
„Skiptir aftur um krabba”, öskraði flug-
skrimslið, eins hátt og það gat.
„í land aftur, — þetta var nú fyrsta umferð-
in”, sagði skjaldbökubróðir og lækkaði skyndi-
lega röddina. Dýrin höfðu hlaupið og skoppað
um, eins og þau væru tryllt, en nú settust þau
niður, alvarleg og róleg og horfðu á Lisu.
„Þetta hlýtur að vera skemmtilegur dans”,
sagði Lisa feimnislega.
„Langar þig til að sjá hann?” spurði skjald-
bökubróðir.
„Já, fjarska mikið”, anzaði Lisa.
,, Jæja, við skulum þá taka fyrstu umferðina,
við getum vel gert það án krabba”, sagði
skjaldbökubróðir við flugskrimslið. „Þú
syngur þá undir, ég er búinn að gleyma visun-
um”, sagði flugskrimslið.
Nú fóru bæði dýrin að dansa hátiðlega i
kringum Lisu og öðru hvoru stigu þau ofan á
tær hennar. Og skjaldbökubróðir söng hægt og
alvarlega:
Flýt þér snigill, selur sagði.
Sérðu ei pöddu á augabragði?
Sjáðu pöddurnar og kvikan krabbafans,
kannske bjóða þeir okkur i dans.
Viltu, máttu, viltu, máttu, við mig stiga dans?
Viltu, máttu, viltu máttu, stiga litinn dans?
Þú skilur vist hve indælt er,
i æstri gleði að dansa um sjóinn?
Snigill sagði: Nei, fjandinn fjarri mér,
ég fer að sniglast út i móinn.
Vil ei, má ei, vil ei, má ei, við þig stiga dans,
vil ei, má ei, vil ei, má ei, stiga slikan dans.
„Þakka ykkur kærlega fyrir: þetta var
skemmtilegur dans”, sagði Lisa.
„Segðu okkur nú frá einhverju, sem fyrir þig
hefur komið”, sagði skjaldbökubróðir.
„Ég segi þá frá deginum i dag: það þýðir