Heimilistíminn - 14.04.1977, Síða 38

Hvcrnig komast dýrin af i eyöimörkinni án vatnsins?
Ekkert dýr getur lifað alveg án vatns, en eyöimerkurdýr-
unum helzt betur á sinum vatnsskammti en öörum dýrum
og þvl geta þau lifað af þurrkana.
Það er útbreiddur inisskilningur, aö drómedarinn geymi vatn f
kryppu sinni. Þar er þó engan vatnsdropa að finna, heldur er
þetta fituhnúöur. Þegar dýriö andar gengur fitan I samband viö
andrúmsloftiö og myndast þá vatn. Cr hverju fitukílói kemur
röskur litri af vatni.
Þegar hitnar, þá svitnar dýrið. Svitinn
þýöir vökvatap og drómedarinn gerut
misst allt aö 40% af þyngd sinni þann-
'g-
A morgnana er lfkamshiti drómedar-
ans aöeins 34 gráður. Þaö er langt liöiö
á dag, þegar hitastigiö er komiö i 40
gráður og fyrr svitnar dýriö ekki.
Mörg dýr, svo sem eyðimerkurrottan,
halda sig neðanjarðar yfir daginn.
Hún treður sandi og mold fyrir inn-
ganginn og situr þar af sér hitasvækj-
una.
Eyöimerkurefurinn hefur stór eyru til
aö heyra vel. En þáu eru lfka öndunar-
færi til uppgufunar. Refurinn á
noröurslóöum hefur aftur á móti litil
eyru. Hans vandi er aö halda sem bezt
á sér hita.
Kengúrurottan er það dýr, sem kemst
af meö minnst vatnið. Hún hefur enga
svitakirtla, kastar af sér sáralitlu
vatni og getur, þegar allt um þrylur,
unniö vatn úr þurrum sandinum.
Frænka hennar þreyir þurrkatfma-
biliö með þvi aö hnipra sig saman I
holu sinni og faila þar I dvala.
38