Heimilistíminn - 14.04.1977, Blaðsíða 26

Þj óðarstoltið
réði því að ekki
var gefizt upp, þegar
á móti blés
— Viö hittumst á fótboitaleik
fyrirnærri fjórum árum, 1973, og
fórum aötaia um, aö gaman væri
aö reyna aö flytja islenzkar vörur
til Kanada. Þetta var lciöinlegur
leikur, svo viö höföum nógan tima
til aö tala um innflutninginn,
sögöu þeir féiagar Birgir
Brynjóifsson og Jóhann Sigurös-
son, sem ná hafa opnaö verziun i
Winnipeg. Verzlunina kalla þeir
Icelandia, og hún er viö Osborne
stræti nr. 100.
— 1 ársbyrjun 1974 stofnuöum
viö svo Icelandic Trading Co.,
sem varð upphafiö aö samstarfi
okkar og verzlun meö islenzkar
vörur. t ágústþaö sama ár tókum
viö þátt i hátiöarhöldunum á
Gimli, tslendingadeginum. Þá er
efnt til skrúögöngu. t henni eru
skreyttir vagnar ýmissa fyrir-
tækja og félaga. Viö vorum meö
vagn fullan af islenzkum vörum.
Þaö var 35 stiga hiti, en hann virt-
ist siöur en svo hafa slæm áhrif á
fólkiö, þvi þaö keypti ósköpin öll
af ullarvörum, keramik-vörum,
haröfiski og bókum. Viö vorum
rétt eins og farandsalar.
— Sama ár gáfum viö svo út
póstli^ta, sem viö köllum A Taste
of Iceland. Þaö kenndi margra
grasa i þessum pöntunarlista
okkar. Viö buöum upp á töluvert
úrvalaf ullarvörum, sem þá voru
mest frá Hildu á tslandi, en nokk-
uö frá Alafossi. Viö seldum einnig
keramik og bækur, en þar aö auki
gat fólk pantaö mat: hangikjöt,
skyr, rúllupylsu, lifrarpylsu og
haröfisk. Þessi matur var fram-
leiddur hér i Kanada, aö undan-
skildum haröfiskinum, sem var
frá tslandi. t listanum var lika
auglýst súkkulaöi frá Lindu á
Akureyri. Viösendum úteina 7000
lista, og vörurnar fóru viöa. Syöst
fóru vörur frá okkur til New
Mexikó, og nyrst noröur i Kanada
voru þær ltka sendar. Viö sendum
út annan póstlista árið 1975. Þá
dundi yfir póstverkfall, sem setti
allt úr skoröum. Til þess aö koma
einhverju frá okkur, fórum viö
meö þaö suöur yfir landamærin
til Bandarikjanna, og stóöum svo
á pósthúsinu i Emmerson i North
Dakota og sleiktum frimerki. Þaö
var heldur erfitt.
■ — Ariö 1975 stækkuöum viö enn
viö okkur og færöum út kviarnar
og tókum aö fást viö heildsölu á
islenzkum ullarvörum. Viö tókum
aö selja islenzkar ullarvörur ein-
göngu frá Alafossi, enda erum viö
umboðsmenn þeirra i Kanada, i
Hudson Bay verzlanir I Edmont-
on og Winnipeg. 1 fyrra, voru svo
vörurnar komnar I allar helztu
Hudson Bay verzlanir allt frá
Atlantshafsströnd til Kyrrahafs.
Verzlanirnar eru 42 talsins, en
auk þess höfum viö selt Alafoss-
vörurnar i þrjár aðrar verzlanir.
Þegar hér er komið sögu, vikj-
um við aftur aö Icelandia, nýju
verzluninni, sem þeir Birgir og
Jóhann opnuöu laugardaginn 12.
marz. Verzlunin er, eins og áöur
segir, í húsinu nr .100 viö Osborne
stræti i Winnipeg. Viö Osborne-
stræti er nokkuö af verzlunum, og
eruþær flestar smáar og sérstæö-
ar, ólikar hinum geysistóru vöru-
húsum, sem annars ber mest á.
Það er óvenjulegur blær yfir
þessum verzlunum, flestum
hverjum.
Húsiö nr. 100 viö Osborne stræti
var til skamms tima fjölbýlishús.
A fyrstu hæð hússins var þó
banki, og eitthvað af verzlunum.
Svo geröist þaö, aö lögfræöingur
nokkur og félagar hans keyptu
húsiö, og ákváöu aö breyta þvi i
verzlunarhús meö mörgum smá-
um og sérkennilegum verzlunum.
Húsiö er hlaöiö úr múrsteini, og
fær hann aö njóta sin til fulls i
innréttingum verzlananna.
1 miöju húsinu er garður og i hon
um tré, sem flutt er aila leiö frá
Kaliforniu. Á jarðhæðinni er með-
al annars listaverkasalur og
ágætis veitingastaöur, og er hann
svo vinsæll, aö þaö þarf aö panta
borö á laugardagskvöldi meö
tveggja til þriggja vikna fyrir-
vara. Verzlanir eru einnig á jarö-
hæöinni auk veitingastaöarins, en
alls veröa 14 verzlanir i húsinu,
þegar það hefur allt veriö tekiö i
notkun. A annarri hæö er einnig
veitingastaöur, eöa kaffistofa,
sem nefnist Svölurnar. Veitinga-
stofa þessi er i norskum stil, en
þar er hægt aö fá dálitiö, sem
Vestur-lslendingar kunna vel aö
meta, en þaö er vinarterta og
brauö meö rúllupylsu.
Við hoföum tál áf stulkunni, er
bakar vinartertuna, og spuröum
hana, hvernig stæöi á þvi, aö hún
bakaði þessa islenzku tertu. Hún
sagði okkur, aö fyrir jólin I vetur
heföi faðirhennar allt I einu fariö
að tala um, hvaö sig langaöi mik-
iöi vinartertu, en hana haföi hann
oftbragðaö, þegardóttirhans var
litil stúlka, þvi vinkona hennar
var islenzk, og gæddi þeim á
vinartertu viö hátiöleg tækifæri.
Stúlkan sagöist þvi hafa ákveöiö
aö baka vinartertu og gefa fööur
sinum i jólagjöf. Hún fann upp-
skrift aö vfnartertu, sem móðir
hennar haföi klippt út úr blaöi
fyrir mörgum árum, og bakaöi
tertuna. Þegar hún svo fór aö
vinna á Svölunum barst i tal, að
hún væri dugleg að baka, og hún
bauðst til þess að baka vinartertu
fyrir veitingastaöinn. Var það vel
þegið og á áreiðanlega eftir aö
draga margan Vestur-Islending-
inn aö, þegar hann hefur lokiö viö
aö gera innkaup sin hjá þeim
Birgi og Jóhanni i Icelandia.
— Draumur okkar var alltaf aö
eignast okkareigin verzlun, héldu
þeir félagar áfram, — þar sem
hér i Winnipeg hefur ekki verið Is-
lenzk verzlun um áraraöir.
Nú hefur þessi draumur félag-
anna rætzt, og þaö með miklum
sóma. Verzlunin er ekki stór, en
hún er óvenjulega skemmtileg.
Innréttingar eru allar úr ljósum
viði, sem fer vel viö múrsteins-
veggina og islenzku ullina,
keramikvörurnar og silfurskart-