NT - 06.05.1984, Síða 6

Sunnudagur 6. maí 1984
6
krókur
Bjórútsala
farmannsins
-erþettaekki
ólöglegt?
■ Hvernig er það með sterk-'
an bjór sem fluttur er til lands-
ins er það leyfilegt samkvæmt
landslögum að selja svoleiðis
bjór. Hér í hverfinu er maður
sem er á millilandaskipum og
ég hef sannanir fyrir því að
hann selur bjórkassa sem hann
flytur með sér heim. Ég hélt að
hér væri bannað að selja sterkt
öl og mér finnst það stinga
nokkuð í stúf að svo eru hér
menn sem komast upp með
það að reka nánast einkaút-1
sölur á slíkum varningi. Er
þetta ekki óleyfilegt. Að mínu.
áliti er bjórinn eitt hættuleg-
asta vímuefnið af því að hann
er svo lúmskur og mér finnst
að við borgararmr ættum að
taka höndum saman gegn þess-
um vágesti.
Þittaðgera
uppviðþig
■ Menn verða víst seint á eitt
sáttir um hvort bjór er góður
eða slæmur. Um hitt verður
ekki deilt að samkvæmt ís-
lenskum lögum, nánar tiltekið
áfengislögum frá 1969, er eng-
um nema ríkisstjórninni heim-
ilt að flytja til landsins áfenga
drykki eða áfengisvökva,
hverju nafni sem þeir nefnast.
Áfengir teljast þeir vera ef
vínandi fer upp fyrir 2,25% að
rúmmáli. Það er jafnframt ljóst
að samkvæmt áfengislögunum
er öðrum en lyfsölum, læknum
og veitingamönnum er hafa
vínveitingaleyfi, fyrir utan
Áfengis- og tóbaksverslun
ríkisins, óheimilt að selja
áfengi. Pað leyfi þeirra er jafn-
fram háð ákveðnum skilyrð-
um. Það er því fullkomlega
ljóst að athæfi það er þú lýsir í
bréfi þínu er algjörlega ólög-
legt. Jafnframt því að vera
ólöglegt er slík sala refsiverð
og varðar sektum, varðhaldi
eða fangelsi. Ef brot er marg-
ítrekað eða að öðru leyti
stórfellt, skal auk sekta beita
fangelsi. Þess er að lokum rétt
að geta að gera skal ólöglega
innflutt áfengi upptækt til
ríkissjóðs. Að þessu athuguðu
er það þitt að gera upp við þig,
hvort þú sem löghlýðinn borg-
ari, telur samkvæmt sannfær-
ingu þinni rétt, að kæra þennan
mann til ríkissaksóknara sem
kveður á um rannsókn málsins.
Þó svo að spurning þín sé
ekki um það beinlínis, langar
mig lítils háttar að víkja að
sölu áfengs bjórs í fríhöfninni.
Sú sala styðst við reglugerð.
Það er hins vegar gildandi
réttur hér á landi að ef reglu-
gerðir brjóta í bága við sett lög
skuli þær víkja. Þegar til skýrra.
ákvæða áfengislaga, um að
óheimilt sé að flytja til landsins
öl, sem hafi að innihalda meira
en 2,25% af vínanda að rúm-
máli, er litið vaknar sú spurn-
ing hvort þessi sala á áfengum
bjór í fríhöfninni sé lögleg.
Um það verður ekki fleira sagt
hér, enda verður tæpast úr því
skorið nema af dómstólum
þessa lands.
Að lokum þakka ég þér
bréfið og vona að þú sért
nokkurs vísari.
Skakkt
númer,-háir
reikningar
■ Ég er orðin ákaflega þreytt
á því að borga að mínu áliti
alltof háa símreikninga og mig
langaði til að bera undir ykkur
vandamál í því sambandi.
Þannig er mál með vexti að
það kemur mjög oft fyrir að
þegar ég hringi fæ ég skakkt
númer og ég er alveg klár á því
að ég hef hringt í rétt númer.
Þetta virðist koma mest fyrir
þegar mikið álag er á símanum
og manní finnst það óforsvar-
anlegt að maður verði að
greiða fyrir mistök sem maður
á enga sök á. Ég er viss um að
hluti þeirra símtala sem ég er
látin greiða eru símtöl sem ég
hef ekki valið sjálf. Þessu virð-
ist slá einhvern veginn saman.
hjá þeim þarna á símanum. Er
þetta hægt að láta fólk greiða
fyrir svona lagað. Utan dag-
skrár vildi ég bara koma því á
framfæri að mér finnst þetta
góð hugmynd að hafa svona
þjónustu eins og þið eruð með
varðandi lögfræðileg vanda-
mál. Meira af þessu.
Sannanir
vandfengnar
■ í upphafi langar mig fyrir
hönd NT að þakka góð orð og
hlýjan hug í garð blaðsins og
þjónustunnar, sem ég vona að
þú og aðrir eigi eftir að notfæra
ykkur sem mest.
En víkjum að spurningu
þinni. Það er alltaf hvimleitt
að fá samband við vitlaus síma-
númer, ég tala nú ekki um ef
maður er viss um að hafa
hringt í rétt númer. Víst þætti
manni eðlilegt að þurfa ekki
að borga fyrir samtöl við sím-
anúmer sem maður hefur ekki
valið. En hér koma strax erfið-
leikar í ljós. Hvernig getum
við sýnt fram á hversu oft við
höfum fengið samband við
skakkt númer og jafnframt að
við höfum ekki í ógáti valið
það sjálf? Hér dugir ekki okkar
eigin vitnisburður, hversu
heiðvirð sem við erum, og ekki
heldur vitnisburður fjölskyldu
okkar. Tæpast færum við út í
það að fá óviðkomandi aðila til
að fylgjast með öllum okkar
hringingum til að votta þau
skipti, sem í flestum tilfellum
eru sem betur fer færri en hin,
sem við fáum samband við
númer sem við höfum ekki
valið. Þaðerþvíljóst að hversu
slæmt sem okkur þykir það þá
eru talsverðir erfiðíeikar á því
að sanna að við höfum rétt
fyrir okkur.
En hér með er ekki öll sagan
sögð. Samkvæmt lögum um
fjarskipti frá 1941 hefur ríkið
einkarétt á hvers konar fjar-
skiptum, þar á meðal síma-
þjónustu, á íslandi og íslensku
yfírráðasvæði. Póst- og síma-
málastofnunin fer með þennan
einkarétt þess og getur veitt
einstaklingum rétt til afnota af
síma. Um þessi afnot, rekstur
og viðhald og fleira er ráðherra
heimilt að setja reglugerð, sem
hann og hefur gert. Þar kemur
meðal annars fram að Póst- og
símamálastofnunin tekur ekki
neina ábyrgð á afleiðingum
þess, ef mistðk eiga sér stað
við afgreiðslu símtala, hvort
sem þau eru af völdum starfs-
manna, línubilana eða af
öðrum orsökum. Ef hins vegar
þetta á sér stað vegna bilunar
í símanum cg það verður
Jóhann Rétur
Sveinsson
svarar
spurningum
lesenda um
lögfræ&ileg
málefni
óþarfa dráttr.r á viðgerð sím-
ans má krcfjast endurgreiðslu
á afnotagjaldinu í hlutfalli við
þann tíina, er síminn er ónot-
hæfur, svo fremi að sam-
bandsslitin séu meira en 10
sólarhringar á ári. Það verður
því samkvæmt þessu að kveða
svo ramt að þessum mistökum
að síminn sé ónothæfur.
Það er því hætt við að við
verðum hér eftir sem hingað til
að borga okkar afnotagjöld og
gera okkur ánægð með að
HAFA ÞRÁTT FYRIR
ALLT SÍMA.
Pá\\ Eiríksson geðlæknir
svarar spurningum lesenda
Við erum alltafað fjarlægjast hvort annað
■ Ég er einstæður faðir og
dóttir mín er að verða sjö ára
og vandamál mitt er það að ég
veit ekki hvernig best er að ná
til hennar eða að hæna hana að
mér. Mér finnst eins og við
séum alltaf að fjarlægjast hvort
annað og stundum þekki ég
hana ekki lengur fyrir sama
barnið. Móðir hennar gifti sig
skömmu eftir að við skildum
að skiptum og ég er hræddur
um að hún hafi ekki alltaf
vandað mér kveðjurnar í eyru
barnsins. Alla vega finnst mér
að þegar ég tek hana til mín þá
vilji hún stoppa sem allra
minnst og oft fer hún að tala
um það hvernig það sé heima
hjá þeim og hvað þau séu að
gera skemmtilegt. Þó að fjár-
hagurinn sé ekki alltaf í sem
bestu lagi þá hef ég reynt að
gera allt sem ég hef getað fyrir
hana og ég keypti ýmislegt dót
fyrir hana sem er hér í sérher-
bergi sem hún getur leikið sér
í. Hún er þó sjaldnast þar
þegar ég hef hana og mér
finnst ég vera orðinn svo óör-
uggur að fá hana hingað og
stundum veit ég ekkert hvernig
ég á að haga mér þegar hún er
hér. Ég veit að ég get ekki
boðið henni upp á það sama og
hún fær heima hjá móður sinni
enda eru þau mjög vel efnuð á
íslenskan mælikvarða og fara
oft til útlanda á ári. Mér hefur
stundum dottið í hug að.bjóða
henni í eitthvert ferðalag t.d.
til lands sem ég vann einu sinni
í en þar er mjög margt um að
vera fyrir krakka. Vandamálið
er bara það að ég er óviss um
hvort að henni mundi líka það
og að hvort það mundi ganga.
Ég hef líka sagt við sjálfan mig
að peningar séu ekki allt og
samband föður og dóttur þurfi
ekki að kosta peninga. Hvað
segja læknar um svona vanda-
mál og hvað ber mér að gera?
Kæri einstæði faðir
Næst síðasta línan í bréfi
þínu, er í raun lykilinn að þínu
eigin svari. Peningar eru ekki
allt og samband föður og dótt-
ur þarf ekki að kosta peninga.
Ef þú ætlar þér í fjárhagslega
samkeppni um hylli dóttur
þinnar, heyrist mér að þú
þyrftir sennilega að vinna stóra
vinninginn í happdrætti eða
kvænast einhverri ríkri. Hvor-
ugt er þó heillavænlegt ef þú
ert að hugsa um heill dóttur
þinnar. Skilnaður er alltaf erf-
iður og oft sársaukafullur, en
oft verða börnin þau sem sær-
ast mest. Því miður fer það
alltof oft svo, að foreldrar
reyna að „kaupa“ börnin eftir
skilnað með gjöfum eða pen-
ingum. Ekki er það heldur
óþekkt fyrirbæri að foreldrar
tali niðrandi um hinn aðilann í
návist barna. Þessi samkeppni
um hylli barnsins eykur aðeins
á innri togstreitu barnsins, sem
kannski ann báðum foreldrum
jafnmikið og skilur ekki hvað
veldur skilnaði þeirra.
Það er vafalaust mjög erfitt
að geta ekki sjálfur boðið barni
sínu upp á jafn mikið fjárhags-
lega séð og móðir þess. Samt
sem áður er það ekki leiðin að
hjarta barnsins þegar upp er
staðið. Börn hafa jú gaman af
gjöfum og utanlandsferðum,
en besta gjöfin er þó að finna
að einhver elskar mann eins og
maður er og að sá hinn sami
komi til dyranna eins og hann
er klæddur.
Börn falla kannski fyrir
mútum um stundarsakir en
fjárhagslegt öryggi getur aldrei
komið í staðinn fyrir tilfinn-
ingalegt öryggi. Láttu dóttur
þína finna að þú annt henni,
að þú skiljir hana og virðir.
Sýndu henni áhuga, hlustaðu
á hana og spurðu hana hvað.
hún vilji gera. Reyndu að
miðla henni af þinni reynslu og
hjálpaðu henni til þess að
skilja, að þú og móðir hennar
séu ekki erkióvinir, sem eru að
reyna að berjast í gegnum
hana. Reyndu að setja þig í
hennar spor og spurðu sjálfan
þig hvernig þú vildir, að þinn
faðir væri við þig í þessari
aðstöðu. Börn þurfa á hlýju,
blíðu, umhyggju og skilningi
að halda, en þau verða líka að
vita sín mörk. Þau verða því
að fá leiðbeinandi hendur full-
orðinna. En foreldrarnir verða
líka að vita sín eigin mörk og
þú þarft að vera óhræddur við
að vera þú sjálfur innan þíns
heimilis í návist dóttur þinnar.
Þú verður að gera þér grein
fyrir, að þú hefur sjálfan þig að
bjóða upp á en ekki dýrar
utanlandsferðir. Hinn full-
komni faðir hefur ekki ennþá
fundist og því skyldir þú ekki
vera eins góður faðir eða jafn-
vel betri faðir en ég eða hinir,
sem hafa hætt sér út á þá hálu
braut sem fylgir föðurhlutverk-
inu og öllum þess skyldum og
ábyrgð.
Gangi þér vel, þakka bréfið.
Þinn Páll Eiríksson

Alvara líf s Umsjón: Örn Árnason