NT - 21.08.1984, Blaðsíða 8

itt
Þriðjudagur 21. ágúst 1984 8
Vettvangur
íðastlið-
. Pann 29. júU si&r-
fsSSSt
Re,kjavík»r. Grem þess
vakti mikia athjgl >
staklega tP*
sonar seUdl
deÍSrBiaraas.naV
stoöarborgariækmr^g^ejn
'“‘"hartaTstmnndiKjart-
anssvni í aðrmnslum sinnm
ohérkomaathugasemdir
t££ við aðfinnshir
Heimis.
i
*g0~-,
.í '

Sæmundur Kjartansson húð- og kynsjúkdómalæknir.
Ertu meðal vort við brjóstvitinu
eða sérðu mein í lífsreynslunni?
w Jónas E. Svafár.
Athugasemdir Sæmundar Kjartanssonar við aðfinnslur Borgar-
læknisembættisins vegna greinar NT um kynsjúkdóma
NT hefur fariö þess á leit við
mig að ég svaraði ásökunum
og dylgjum sem fram koma í
athugasemdum skipaðs að-
stoðarborgarlæknis, hr. Heim-
is Bjarnasonar cand. med.,
vegna viðtals við mig, sem
birtist í NT 29. júlí sl.
Skipaður aðstoðarborgar-
læknir óskar eftir því að at-
hugasemdir hans yrðu birtar á
mjög áberandi stað í blaðinu,
s.s. á útsíðu og hið allra fyrsta.
Mikið lá nú við. Grcin Heimis
átti að hafa algeran forgang; —
stórslysafrcttir af hálendi ís-
lands máttu þoka, heimsfréttir
líka svo.
Þessar athugasemdir Heimis
eru of „læknisfræðilegar" að
ætlast megi til þess að ungur
blaðamaður, ófróður í lækna-
vísindum, geti svarað þeim.
Hefi ég því fallist á að hrekja
þessar ávirðingar. Athuga-
semdir Heimis eru í 8 liðum,
nokkurs konar áttfætla, og
svara ég þeim lið fyrir lið í
réttri röð.
Þess má þó geta að viðtal
NT við mig vakti athygli, og
seldist blaðið algerlega upp
víða á landinu, enda vissi ég
ekki annað en þetta væri full-
komlega heiðarlegt og einlægt
viðtal um mál sem marga
varðar.
1. Heimir segir: „Sannleikur-
inn er þó sá að deildin rekur
umtalsverða þjónustu fyrir
fólk sem hefur húðsjúk-
dóma“.
Skv. síðustu Heilbrigðis-
skýrslum sem ég hef undir
höndum og voru birtar
1980,1981 og 1983 á vegum
Landlæknisembættisins,
komu allt árið 1976 á deild-
ina samtals 83 sjúklingar
með húðsjúkdóma, þ.e.a.s.
einn og vel liálfur á viku.
Allt árið 1978 komu 84
sjúklingar á deildina vegna
húðsjúkdóma. Þar sem
deildin er opin 5 daga í viku
samsvarar þetta því að 16
partur úr sjúklingi hafi leit-
að til deildarinnar að með-
altali á dag.
Skv. Heilbrigðisskýrslum
fyrir árið 1980 komu 147
sjúklingar á deildina vegna
einhvérsannarsen kynsjúk-
dóma, ekki endilega húð-
sjúkdóma, (mér er t.d.
minnisstætt að ýmsir koma
þangað til þess að fá bót við
náttúruleysi og öðrum að-
skiljanlegum kvillum, sem
ekki flokkast undir húð-
sjúkdóma). Jafngildir þetta
þó að slapplega þrír sjúkl-
ingar hafi leitað til deildar-
innar að meðaltali á viku.
2. Heimir segir: „Nýtískuleg
tónlist á biðstofu sem stingur
í stúf við vel 30 ára gömul
brúkleg húsgögn er fremur
til að tryggja að einkamál
sjúklings heyrist ekki fram
á biðstofuna, heldur en til
afþreyingar þeim sem
bíða.“
Ekki ber þetta hljóðeinangr-
ununni gott vitni, þótt hún
sé nóg fyrir, þykkar og
bólstraðar hurðir. En
hvernig er það, má ekki
nota afþreyingarrás 2, sem
Keli Valda vinur minn kall-
ar þvagrásina, enda flestir
komnir þarna vegna þvag-
rásarbólgu? Það er huggu-
legt ef einkamál sjúkling-
anna á deildinni eru búin að
hljóma fram á biðstofu í 30
ár, áður en hljómflutnings-
tækin voru tekin í notkun.
3. Heimir segir m.a.: „Hjóla-
stólum er þó tiltölulega
auðvelt að aka inn á deild-
ina, enda alltaf gert þegar
nauðsyn ber til.“
„Þegar blaðamaður var á
ferð varð stóll, sjúklingur
og læknir að vera utandyra
til að gera úr frétt".
Rótarlegu skítkasti í garð
blaðamannsins sem felst í
þessu, vil ég svara með því
að birta orðrétt bréf frá
formanni Ferlinefndar fatl-
aðra hér á eftir:
Hr. Sæmundur Kjart-
ansson
settur yfírlæknir hjá
Húð- og kynsjúk-
dómadcild
Heilsuverndarstöð
Reykjavíkur
Ég þakka boð yðar um að
skoða búsnæði húð- og kyn-
sjúkdómadeildar Heilsuvernd-
arstöðvar Reykjavíkur. Eftir-
farandi vakti athygli:
1. Engin snyrting (salerni) fyr-
ir hreyfihamlaða er til stað-
ar á deildinni.
2. Við útidyr er hár dyrapallur
og á gangstéttinni að hon-
um eru 5 þrep um 7 cm á
hæð hvert.
3. Vængjahurð gegnir hlut-
verki útidyra. Önnur hurð-
in er almennt notuð og er
Ijósopið 67 cm. Hin er jafn-
stór og er þessi dyraumbún-
aður mjög þungur í með-
förum. Hár þröskuldur er
einnig erfiður yfirferðar.
Dyrabjalla eða dyrasími er
ekki til staðar.
4. Innréttingar innan dyra
gætu verið betur úr garði
gerðar með tilliti til umferð-
ar fólks í hjólastólum, t.d.
dyraop að Ijósaklefa 45 cm.
Gott er að fá liðsinni frá
manni í læknastétt til að vinria
að ferlimálum, því að of oft
þarf að yfirstíga margar hindr-
anir til að komast inn á biðstof-
urlækna.
Við í ferlinefnd fatlaðra
vonum, að yður takist að
endurbæta aðkomuleið og
húsnæði deildar yðar sem fyrst.
Með vinsemd og virðingu,
f.h. Ferlinefndar fatlaðra,
Vigfús Gunnarsson, formaður.
Ferlinefnd fatlaðra starfar á
vegum Öryrkjabandalags
íslands.
Hastarlegt er að mínu mati
að reyna að gera heiðurs-
mann á tíræðisaldri, sjúkl-
ing í hjólastól, blásaklausa
gangastúlku eða sjúkra-
liða, plús þrjár aðrar per-
sónur að ijúgvitnum, þegar
reynt er að benda á vanda-
mál fatlaðs fólks og erfið-
leika þess við að leita sér
læknishjálpar.
Fyrir 3 árum lýsti borgar-
stjórn þeim vilja sínum að
breyta opinberu húsnæði
borgarinnar þannig að að-
gengilegt væri fötluðu
fólki. Ætti slíkt að vera
hvað auðveldast með hús-
næði á jarðhæð, hr. aðstoð-
arborgarlæknir. Á það má
minna að þótt að fólk sé í
hjólastólum getur það
fengið húð- og kynsjúk-
dóma eins og aðrii
„þegnar“.
4. Heimir segir: „Að sjálf-
sögðu er fullnægjandi
aðstaða til handþvotta fyrir
hendi á deildinni. Læknir-
inn sem rætt var við starfaði
árum saman á umræddri
deild en lét aldrei í Ijós ósk
um úrbætur í þessu efni.“
Ég undirritaður starfaði á
deildinni frá 1966 til 1980
og er varla hægt að ætlast til
þess að oddviti Búlands-
hrepps 1966-1968, Heimir
Bjarnason cand. med., hafi
þá verið í aðstöðu til að
kynna sér umkvartanir mín-
ar eða aðfinnslur, enda lík-