NT - 10.07.1985, Blaðsíða 24

Við tökum við ábendingum um fréttir allan sólarhringinn. Greiddar verða 1000 krónur fyrir hverja ábendingu sem leið ir til
fréttar í blaðinu og 10.000 krónur fyrir ábendingu sem leiðir til bitastæðustu fréttar mánaðarins. Fullrar nafnleyndar er gætt
NT, Síðumúla 15, Reykjavík, sími: 686300, auglýsingar 18300
Kvöldsímar: áskrift og dreifing 686300 • ritstjórn 686392 og 687695 • íþróttir 686495
—
--i—|-m--|-------————.-—i-i------i
________________________

■ Þær voru á alveg splunku-
nýjum hjóium - „eða svo til“
stöllurnar Svava og Lilja Ginars-
dætur.
stærsti hluti hjólreiðafólksins í
Reykjavík. Blaðamaður NT
hitti því systkinin Henrý og
Kamelu að máli á sólskinsrík-
um sumardegi fyrir skömmu -
svo ekki sé minnst á nokkra
fullorðna hjólrciðamenn sem
lýstu skoðun sinni á aðbúnaði
hjólreiðamanna í borginni.
Henrý 13 ára gamall og Kam-
ela fjögurra ára hafa aldrei dott-
ið og meitt sig á hjólum. Henrý
á reyndar ekkert hjól en Kamela
á hjól sem hún nennir aldrei að
hjóla á, þess vegna teymir Henrý
bróðir hennar hana oftast bara
um og þá þarf hún ekki að hjóla.
illa fyrir hjólreiðar. Aðstaðan
er reyndar ekkert mjög góð því
þegar vinstri meirihlutinn var
við völd í borginni var ekkert
gert í málinu eins og til dæmis
að jafna gangstéttarkanta.
Eftir að Davíð komst að var í
upphafi dálítið gert í málinu en
svo er eins og það hafi dottið
niður.“
Jón Rúnar hefur hjólað í
vinnu og úr á næstum hverjum
degi sl. þrjú ár og vel það. Hann
átti heima í Breiðholtinu og
hjólaði alltaf þaðan niður í
miðbæ. Það tók um hálftíma en
eftir að hann flutti í Kópavoginn
tekur það hann bara korter að
hjóla í vinnuna. Og þetta gerir
hann bæði sumar og vetur. „Ég
nota sérstakt keppnishjól í þess-
ar hjólreiðar á sumrin,“ segir
Jón Rúnar. „En á veturna nota
ég gamalt þriggja gíra hjól sem
er útbúið öllum þeim græjum
sem til þarf.“
Jón Rúnar er þeirrar skoðun-
ar að það gæti verið umtalsverð-
ur tímasparnaður fyrir alla
íbúa Reykjavíkur vestan Ell-
iðaár að hjóla í vinnuna. Hann
telur að það taki engan þeirra
sem búa á þessu svæði in.nan við
10 mínútur að fara í vinnuna,
þegar það taki þetta fólk líkleg-
ast bara um 15 mínútur að hjóla
sömu leið.
Svava og Lilja Einarsdætur
hjóla mjög mikið þó svo þær
kunni báðar á bíl. Þeim finnst
bara vera óþarfi að flækjast um
allt á fjórum hjólunr í stað
tveggja auk þess sem það sé
þægilegra.
Stöllurnar eru þeirrar
skoðunar að það sé hörmulegur
aðbúnaður fyrir hjólreiðafólk í
Reykjavík. Það sé hvergi gert
ráð fyrir að fólk ferðist um á
hjóli og ef til vill taka þær undir
þau orð Jóns Rúnars þegar
hann sagði: „Sá vægir sem vitið
hefur meira,“ og átti þar við að
hjólreiðamenn vægi í umferð-
inni.
Lausamaðurinn og bók-
menntafræðingurinn Örn Ólafs-
son hjólar sömuleiðis mjög
mikið. Reyndar fer hann aílra
sinna ferða á hjóli því hann
kann ekki á bíl. Þetta hefur
hann gert sl. 15 ár eða meira og
hefur aldrei notað öryggishjálm
allan þann tíma.
■ Henrý teymir litlu systur
sína Kamelu um á hjólinu því
hún nennir ekki sjálf að hjóla.
■ í Reykjavík er ekki mikið
um hjólreiðafólk - flestir borg-
arbúar taka strætó eða eru á
eigin bíl ef þeir þurfa að komast
leiðar sinnar. Þrátt fyrir þetta er
talsvert umaðþað verði slysá hjól-
andi fólki, flest einungis smá-
vægileg og þá er oftast um börn
aö ræða. Börnin eru nefnilega
Þau Henrý og Kamela eru
hvorugt í Hjólreiðafélagi
Reykjavíkur enda ekki nema
von, það eru bara 15 manns í
félaginu. Það hefur nú starfað í
tvö ár, þó starfsemin hafi legið
niðri undanfarið. „Það er svo
lítill áhugi á hjólreiðum,“ segir
Jónas Sverrisson hjólreiðamað-
ur og nemi, sem er í félaginu.
Jónas teiur að það sé mjög
lélegur aðbúnaður fyrir hjól-
reiðamenn í Reykjavík. Göt-
urnar séu mjög slæmar þegar
þær koma undan snjónum og
það sé lítið tillit tekið til hjól-
reiðamanna í umferðinni.
Jónas og félagar hans í hjól-
reiðafélaginu æfa mikið hjól-
reiðar. Jónas fer þá til dæmis í
einnar til tveggja klukkustunda
hjólreiðaferðir sem um leið eru
æfingar fyrir hann. Á þessum
æfingum er hann gjarnan með
hjálm og þvíumlíkan öryggis-
búnað fyrir hjólreiðamenn.
Hins vegar er Friðrik Gunn-
arsson lögreglumaður í rann-
sóknadeild löggunnar þeirrar
skoðunar að hjólreiðamenn
noti lítið þann öryggisbúnað
sem hægt er að fá í borginni.
„Þetta nánast þekkist ekki,“
segir Friðrik og bætir við að það
sé slæmt hvernig margir hjól-
reiðamenn hagi sér í umferðinni
en erfitt sé fyrir lögregluna að
hafa eftirlit með því.
Aðbúnað fyrir hjólreiðamenn
í borginni segir Friðrik vera
hörmulegan. „Það er lítið af
stígum fyrir þá nema kannski í
nýju hverfunum.“
Þetta segir Jón Rúnar Sveins-
son félagsfræðingur vera algjöra
dellu. „Reykjavík hentarekkert
■ Félagsfræðingurinn á leið í
eða úr vinnu á kapprciðahjól-
inu sínu sem hann notar aðeins
3 sumrin. NT-mynd: Ámi Bjama