Morgunblaðið - 09.09.2004, Blaðsíða 26

Morgunblaðið - 09.09.2004, Blaðsíða 26
MINNINGAR 26 FIMMTUDAGUR 9. SEPTEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ ✝ Haukur Níelssonbóndi á Helga- felli í Mosfellssveit, fæddist í Reykjavík 13. desember 1921. Hann andaðist 27. ágúst síðastliðinn. Haukur var sonur Níelsar Guðmunds- sonar bónda í Laxár- holti í Hraunhreppi, síðar á Helgafelli í Mosfellssveit, f. 1.7. 1887, d. 29.3. 1963, og Unnar Guðmunds- dóttur húsfreyju, f. 12.3. 1881, d. 24.1. 1947. Systkini Hauks eru Marta, f. 1.4. 1914, d. 19.10. 1940 og Sverrir Jón, f. 14 11. 1916. Haukur kvæntist 24.10. 1942 Önnu Sigríði Steingrímsdóttur húsfreyju, f. 18.4. 1919, d. 23.5. 1993. Hún var dóttir Steingríms Davíðssonar skólastjóra á Blöndu- ósi og konu hans Helgu Jónsdótt- ur húsmóður. Börn Hauks og Önnu eru Níels Unnar verktaki á Helgafelli, f. 29.12. 1942, kvæntur Steinunni Elíasdóttur húsmóður, þau eiga fjögur börn og Marta sjúkraliði á Helgafelli, f. 27.4. 1951, gift Birgi Víglundssyni skrifstofumanni, hún á þrjú börn. Haukur ólst upp á Helgafelli. Hann stundaði nám í Íþróttaskólanum í Haukadal 1938 til 1939 og lauk bú- fræðiprófi frá Bændaskólanum á Hvanneyri 1941. Haukur var verk- stjóri hjá Hitaveitu Reykjavíkur 1945 til 1953 er hann gerðist bóndi á Helgafelli. Hann var skipaður fangavörður við Hegningarhúsið í Reykjavík 1971 og gegndi því starfi í 12 ár. Haukur sat í hreppsnefnd Mos- fellssveitar 1966 til 1986 og var formaður Búnaðarfélags Mos- fellshrepps frá 1969 til 1994. Hann var kosinn í stjórn Kaup- félags Kjalarnesþings 1971 og var formaður stjórnar frá 1974 til 1994, sat í skólanefnd Bændaskól- ans á Hvanneyri 1976 til 1984, var formaður Framsóknarfélags Kjósarsýslu um langt ára bil auk þess sem hann sat í stjórn fleiri fé- laga s.s. Hestamannafélagsins Harðar og Skógræktarfélags Mosfellssveitar. Útför Hauks verður gerð frá Lágafellskirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 15. Elskulegi pabbi minn, mig langar að minnast þín með nokkrum orðum. Þú og mamma voruð mín stoð og stytta í gegnum lífið og voruð mér svo góð og hjálpleg og sérstaklega þú, pabbi minn, bast honum Steina mínum sterkum böndum og lýsir vís- an þín til hans þér vel. Alla þá er eymdir þjá, er yndi að hugga, og lýsa þeim sem ljósið þrá, og lifa í skugga. Hafðu þökk fyrir alla umhyggj- una. Allt frá því ég var lítil stelpa fræddir þú mig um alla skapaða hluti og kenndir mér að þykja vænt um dýrin og náttúruna, því þú varst fróðleiksbrunnur um alla hluti, en jafnframt gætinn hlustandi og góður ráðleggjandi og forðaðist umfram allt illindi og vildir öllum vel. Þakka þér allt, ég veit að nú líður þér vel og að þú ert nú kominn til mömmu. Seinna þegar dagur dvín, og dómsins klukkur hljóma, kem ég aftur heim til þín heilla vina góða. (Haukur Níelsson.) Þín dóttir, Marta Hauksdóttir. Þá er hann fóstri minn, Haukur Níelsson, bóndi á Helgafelli, búinn að kveðja þetta tilverustig og von- andi kominn yfir á annað tilverustig og hefur hitt þar fyrir eiginkonu sína en hugsun hans hefur verið tengd við hana síðan hún lést fyrir allmörgum árum. Það er óneitanlega erfitt að hugsa sér Helgafell án Hauks Níelssonar, svo nátengt er nafn hans staðnum. Þá er ekki laust við að maður hafi á tilfinningunni að hann sé hér hjá okkur ennþá. Þegar ég kom að Helgafelli fyrir meira en fjörutíu árum finnst mér eftir á að hyggja að Haukur hafi ver- ið gamall maður en þá hefur hann verið um fertugt, en hann var eins það sem eftir lifði ævi. Þannig er stundum minning yngra fólks. Skýr er minning mín af Hauk, tápmiklum manni, kröftugum, breiðleitum með lítið hár, glaðbeittum við hlið Willys- jeppa með mikinn farangur á þakinu 1966 er verið var að leggja af stað á landsmót hestamanna á Hólum í Hjaltadal. Haukur var eftirminnilegur öllum sem hann hittu. Hann var rólegur og yfirvegaður, hafði gaman af því að ræða málin, öfgalaus og maður sátta. Hann hafði róandi áhrif á allt í kring, jafnt mannfólk sem dýr. Þannig fór um mig frekar uppivöðslusaman dreng í návist Hauks. Þessir eigin- leikar nýttust Hauki vel á lífsleiðinni jafnt í stjórnmálum, sem dyravörður í Hlégarði eða sem fangavörður í Hegningarhúsinu. Áhrif hans voru þannig að menn róuðust í návist og sjaldan þurfti hann að nota krafta, en þó var Haukur mjög hraustur maður alla ævi. Minni Hauks var einstakt og hélt hann þessum eiginleika sín- um fram til hinstu stundar. Haukur var ótrúlega fróður um menn og mál- efni og fylgdist grannt með þjóð- félagsmálum. Hann átti auðvelt með að laða fram löngu liðna atburði og lýsingar á fólki á þann hátt að manni fannst eins og þessir hlutir hefðu verið að gerast. Þá var Haukur raun- sær og átti auðvelt með að setja hluti í samhengi, sérstaklega hluti sem sneru að þjóðfélagsmálum. Þó að Haukur væri bóndi á Helga- felli stærsta hluta ævi sinnar hlaut hann starfsreynslu á öðrum sviðum. Á fyrstu búskaparárum sínum bjó hann á Bragagötu í Reykjavík og vann þá hjá Hitaveitunni og var þar verkstjóri. Þá vann hann við dyra- vörslu í Hlégarði um áratugaskeið og sem fangavörður við Hegningarhús- ið í Reykjavík á annan áratug jafn- framt búskap. Haukur var mikill félagsmálamað- ur og mikill áhugamaður um stjórn- mál og þjóðfélagsmál. Hann fylgdist vel með og hafði skoðanir á þessum málum allt til hinstu stundar. Hann gekk ungur til liðs við Framsóknar- flokkinn og fylgdi honum alla tíð. Hann var alla tíð mikill samvinnu- maður en sú hugsjón var honum dýr- mæt og í raun kjarninn í hans lífs- viðhorfi. Þannig átti hann erfitt með að skilja hin síðari ár að „ríkið“ mætti ekki eiga neitt eins og hann orðaði það. Haukur var mikill kaup- félagsmaður og má segja að á tíma- bili hafi Kaupfélag Kjalarnessþings og Haukur Níelsson verið eitt en hann var lengi stjórnarformaður þess félags og flest allir hlutir keypt- ir í kaupfélaginu. Afskipti Hauks af stjórnmálum voru mikil og var hann um áratuga skeið helsti bakhjarl Framsóknar- flokksins í Mosfellssveit og síðan Mosfellsbæ. Hann bauð sig fram til setu í hreppsnefnd, fyrst í samkrulli við aðra einstaklinga og flokka en síðan á lista Framsóknarflokksins. Haukur sat fyrst í hreppsnefnd og síðan í bæjarstjórn í tvo áratugi frá 1966 til 1986. Stærstan hluta þessa tímabils var Haukur í minnihluta en tilheyrði meirihlutanum á miklu um- brotaskeiði hér í sveitinni efir gosið í Eyjum 1973 þegar mikil uppbygging átti sér stað hér í sveitinni í kjölfarið. Á þessu tímabili sátu stórhuga menn við stjórnvölinn en á þessum tíma var lagður grunnurinn að byggingu Gagnfræðaskólans, byggingar sem átti eftir að anna þörfum sveitarfé- lagsins í áratugi. Þá tók Haukur virkan þátt í al- þingiskosningum fyrir Framsóknar- flokkinn og breyttist þá heimilið á Helgafelli eins og í sveitarstjórnar- kosningum í kosningaskrifstofu sem var öllum opin. Haukur var mjög framsýnn maður og hugsaði mikið fram á veginn. Hann sá fyrir ýmsar breytingar í byggingarmálum og skipulagsmál- um og var að velta þessum hlutum fyrir sér fram á síðustu stund. Hauk- ur var bóngóður og hugsaði meira um hag annarra en sjálfs sín, enda fékk hann stundum að heyra það frá nátengdum aðila. Stóran hluta kostnaðar við þessa stjórnmálaþátt- töku borgaði Haukur úr eigin vasa og taldi það ekki eftir sér. Ekki var Haukur mikill ræðumaður en beitti öðrum aðferðum, ekki síður áhrifa- miklum. Hans yfirvegaða framkoma og réttsýni og eiginleikinn að hlusta á og taka tillit til skoðana annarra var hans sterkasta vopn, auk hinnar miklu þolinmæði sem stundum þarf til að taka þátt í samræðum. Búskapur var kjarninn í ævistarfi Hauks enda mikill „skepnumaður“, en Haukur lauk ungur búfræðinámi frá Hvanneyri. Haukur bjó alla sína búskapartíð á Helgafelli 2, á helm- ingi jarðarinnar, en hann hóf búskap þar snemma á sjötta áratugnum. Hann hafði yndi af bæði kindum og hestum og var mikill „rollukarl“ allt fram til hinstu stundar. Hugsun hans var nátengd íslensku sauðkindinni og gaman var að sjá hann með hala- rófu af kindum á eftir sér gangandi niður tún eða í miðjum sauðfjárhóp. Það sem var gott fyrir sauðkindina var gott fyrir manninn eins og skáld- ið sagði. Haukur þekkti sínar kindur sem einstaklinga og þurfti ekki að merkja þær. Hann þekkti svip þeirra og gat rakið ættir þeirra hverra og einnar langt aftur án þess að þurfa að hugsa sig um. Þá þekkti hann kindur annarra bænda og þurfti ekki að skoða mörk til þess. Kindur Hauks voru vænar og með afurða- mestu kindum. Minnkandi hlutur sauðfjárbúskapar í landbúnaðinum var honum áhyggjuefni, en var þó raunsær á tilkomu „hvíta“ kjötsins. Hestamennska var honum í blóð bor- in og „hestamaður“ var hann þótt hann færi ekkert á bak síðustu ára- tugi ævi sinnar. Haukur tók virkan þátt í starfi Hestamannafélagsins Harðar og var formaður félagsins um skeið. Haukur átti marga góða hesta um ævina og má hér nefna moldótta hryssu sem hann hélt mikið upp á en missti síðar á vofveiflegan hátt og stóðhestinn Sval frá Helga- felli sem var sýndur á landbúnaðar- sýningunni 1968. Hér sem á öðrum sviðum hafði Haukur ákveðnar skoð- anir og oft bar þessi mál á góma í samræðum okkar Hauks. Þó að hann væri bændaskólagenginn var tækni- lega hlið búskaparins ekki hans sterkasta hlið, enda fékk hann oft að heyra það frá Önnu sem vildi að þessi HAUKUR NÍELSSON Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, sonur, bróðir og mágur, PÉTUR W. KRISTJÁNSSON tónlistarmaður, Hvannarima 24, Reykjavík, lést á Landspítalanum við Hringbraut föstu- daginn 3. september sl. Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju fimmtudag- inn 16. september kl. 15.00. Anna Linda Skúladóttir, Íris Wigelund, Ástmar Ingvarsson, Kristján Karl, Gunnar Eggert, Kristján Kristjánsson, Erla Wigelund, Þorbjörg Kristjánsdóttir, Sigrún Júlía Kristjánsdóttir, Jóhann Ásmundsson, Elísabet Kristjánsdóttir. Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda- faðir, afi og langafi, KARL VALUR KARLSSON, Vallholti 22, Ólafsvík, sem lést á Sjúkrahúsi Akraness miðvikudag- inn 1. september, verður jarðsunginn frá Ólafsvíkurkirkju föstudaginn 10. september kl. 16:00. Anna E. Oliversdóttir, Júlíana Karlsdóttir, Oliver Karlsson, Anna Guðný Egilsdóttir, Vífill Karlsson, Jónína Erna Arnardóttir, Helga Karlsdóttir, Jon Kaarup Bek, barnabörn og barnabarnabarn. Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, JÓHANNA ERNA KRISTJÁNSDÓTTIR, Kríuási 15, áður Móabarði 30b, Hafnarfirði, lést á líknardeild Landspítala Kópavogi þriðju- daginn 31. ágúst sl. Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey. Kristjana Ellertsdóttir, Knútur Björnsson, Gísli Ellertsson, Svanhvít Magnúsdóttir, Hafsteinn Ellertsson, Vilborg Elísdóttir, Kristján Ellertsson, Sigurlína Ellertsdóttir, Þórður Viðarsson, Freyja Ellertsdóttir, Friðsteinn Vigfússon, barnabörn og barnabarnabörn. Minningarkort 570 4000 Pantanir á netinu: www.redcross.is Rauði kross Íslands bregst við neyð jafnt innanlands sem utan og veitir aðstoð er gerir fólk hæfara til að takast á við erfiðleika og bregðast við áföllum. Þegar á reynir Rauði kross Íslands

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.