Morgunblaðið - 28.09.2004, Síða 28

28 ÞRIÐJUDAGUR 28. SEPTEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Ingibjörg lét af störfum hjá
Coldwater í júní 2000. Þegar ís-
lensku farskipin komu til Everett
eftir það mætti hún ætíð til að fagna
komu þeirra. Síðast í maí á þessu
ári. Ingibjörg var til staðar til hins
síðasta. Framkoma hennar og
tryggð var einstök.
Ingibjörg var í eðli sínu hlédræg
en í hópi vina og samstarfsmanna
var henni létt um að láta skoðanir
sínar í ljósi. Ef því var að skipta gat
hún verið föst fyrir. En ætíð var
Ingibjörg málefnaleg, skorinorð og
hreinskiptin í samskiptum við aðra.
Orðheld og með afbrigðum ráðholl.
Mannkostir Ingibjargar komu vel
fram í störfum hennar og afstöðu til
samferðamanna. Fyrir það er þakk-
að.
Samstarfsmenn kveðja Ingi-
björgu með þakklæti og virðingu
Stjórnendur hjá Icelandic USA
þakka fyrir heilladrjúgt framlag í
þágu fyrirtækisins og áratuga far-
sælt samstarf.
Aðstandendum eru sendar inni-
legar samúðarkveðjur.
Magnús Gústafsson.
Í dag er kvödd Ingibjörg Thors.
Athafnakona sem átti sinn starfs-
vettvang mestan hluta ævi sinnar á
erlendri grund. Mun hún vera með-
al fyrstu íslenskra kvenna sem var
virkur þátttakandi í að leggja
grunninn að uppbyggingu stórfyr-
irtækis í eigu Íslendinga erlendis –
Coldwater Seafood Corp., dóttur-
fyrirtæki SH í Bandaríkjunum.
Þegar Ingibjörg hóf feril sinn í
þessum efnum fyrir rúmlega 40 ár-
um var það ekki ofarlega á vin-
sældalista sumra áhrifamanna á Ís-
landi að íslenskir athafnamenn
fengju að fylgja eftir framleiðslu-
vörum sínum út á markaðina.
Byggja upp sölufyrirtæki og fisk-
iðnaðarverksmiðjur. Hámarka
hagnaðinn af veiðum og vinnslu.
Öllum til góða. Hraðfrystihúsamenn
á Íslandi tóku samt þá djörfu
ákvörðun að fjárfesta erlendis.
Sækja fram.
Þeir réðu til starfa í hinum ný-
stofnuðu fyrirtækjum sínum erlend-
is stórhuga menn. Hinn fyrsti í
Bandaríkjunum var Jón Gunnars-
son verkfræðingur er lét af störfum
árið 1962 eftir tæplega 20 ára þrot-
lausa baráttu. Í stað hans var Þor-
steinn Gíslason verkfræðingur, eig-
inmaður Ingibjargar, ráðinn
forstjóri Coldwater. Á þessum tíma
átti fyrirtækið í ákveðnum erfiðleik-
um. Orsaka þeirra mátti bæði rekja
til aðstæðna á Íslandi sem og
rekstrarumhverfis vestra.
Þorsteinn bretti upp ermarnar og
tók til óspilltra mála með öflugum
stuðningi Ingibjargar. Engum duld-
ist að með þeim var jafnræði. Með
þeim til starfa komu m.a. Othar
Hansson, Guðni Gunnarsson og
Jerry Clark. Árið 1968 tók ný fisk-
iðnaðarverksmiðja til starfa í Cam-
bridge, Maryland, ein fullkomnasta
verksmiðja sinnar tegundar í
Bandaríkjunum á sínum tíma. Fyr-
irtækið óx hratt og vel.
Síðan komu verksmiðja og frysti-
geymslur í Everett, Boston. Sölu-
kerfið, umboðsmannakerfið var eflt.
Coldwater var orðið leiðandi fyr-
irtæki á fiskmarkaði Bandaríkj-
anna.
Atvikin höguðu því þannig að í
upphafi árs 1961 var sá sem þessi
minningarorð ritar ráðinn til Sölu-
miðstöðvar hraðfrystihúsanna.
Starfssvið hans var m.a. að starfa
sérstaklega fyrir formann og stjórn,
annast kynningar-, skipulags- og fé-
lagsmál. Áhersla var lögð á víðtæka
þekkingu á markaðs- og sölumálum.
Á þessum árum markar fyrirtækið
þá stefnu að leggja skuli sérstaka
áherslu á bandaríska markaðinn.
Reyndist það heillastefna. Eðli
málsins samkvæmt urðu samskipt-
in, þegar í upphafi, mikil við for-
ráðamenn Coldwater fyrir vestan.
Ferðir þangað voru tíðar. Ætíð tóku
Ingibjörg og Þorsteinn vel á móti
mér. Sem var og háttur þeirra
gagnvart öðrum. Með mér og Ingi-
björgu og Þorsteini tókust þegar í
upphafi góð kynni sem leiddu til
órjúfanlegrar vináttu. Fyrir það er
þakkað.
Aldrei kom ég að tómum kofun-
um þar sem Ingibjörg var. Ætíð var
hún reiðubúin að upplýsa mann um
það er máli skipti. Hún þekkti vel til
mála á Íslandi þótt í fjarlægð væri.
Pólitísk var hún með afbrigðum,
mikil sjálfstæðiskona, enda ekki
langt að sækja það. Að verðleikum
dáði hún föður sinn, Ólaf Thors.
Einn mesta stjórnmálaskörung Ís-
lendinga á sínum tíma. Þegar land-
helgisdeilurnar geisuðu á árunum
1970–1976 var Ingibjörg sterkur
liðsmaður með sín góðu tengsl við
sölu- og umboðsmenn Coldwater.
Þeir skiptu tugum og hundruðum
víðs vegar um Bandaríkin.
Frystihúsamenn báru mikla virð-
ingu fyrir Ingibjörgu sem og aðrir
sem henni kynntust.
Vönduð og góð kona er gengin.
Ingibjörg Thors er kvödd með
þakklæti og virðingu.
Við Ragnheiður sendum ástvinum
og ættingjum innilegar samúðar-
kveðjur.
Guðmundur H. Garðarsson.
Þrátt fyrir að fráfall Ingibjargar
hafi ekki komið á óvart hefur það
komið miklu róti á hugsanir mínar
og endurminningar því sl. 40 ár eða
svo var hún mér allt í senn; sam-
starfsmaður, ráðgjafi, vinur, kenn-
ari og einskonar „stóra systir“. Þeg-
ar ég réðst til Coldwater Seafood
um miðjan áttunda áratuginn tók
Ingibjörg mig undir sinn verndar-
væng og leiðbeindi mér um hvernig
bregðast skyldi við hinum ýmsu
verkefnum sem mér voru falin. Það
kom sér vel að hún var ekki einasta
nákunnug allri starfsemi fyrirtæk-
isins heldur hafði hún einnig haft
hönd í bagga með stefnumótun
þess.
Á þessum árum hafði Coldwater
skapað sér forystuhlutverk í fisk-
iðnaði Bandaríkjanna og ekki var
neinn vafi á því að sú staða hafði
náðst vegna starfa þeirra Þorsteins
og Ingibjargar. Hún var í lykilhlut-
verki gagnvart starfsfólki, umboðs-
mönnum, viðskiptavinum og birgj-
um fyrirtækisins; þátttakandi í
hinum fjölmörgu kaupstefnum sem
haldnar voru í Bandaríkjunum,
Kanada og Evrópu, þar sem sam-
ankomnir voru helstu forystumenn í
iðnaðinum. Í þeim hópi bar mikið á
Ingibjörgu, enda var hún fögur og
tignarleg, og kannski sérstaklega af
því að á þeim tímum var ekki mikið
um að konur væru í forsvari stórra
fyrirtækja.
Eftir að þau Þorsteinn og Ingi-
björg skildu flutti hún til Boston og
starfaði áfram hjá Coldwater í verk-
smiðju og frystigeymslu fyrirtæk-
isins í Boston. Þar sá hún m.a. um
innkaup á hráefni fyrir verksmiðj-
urnar. Í því starfi var hún sérstak-
lega lagin því hún ávann sér traust
allra sem hún átti viðskipti við. Það
er sérstaklega þýðingarmikið í slík-
um viðskiptum, því ekki er um að
ræða skriflega samninga, heldur
eru það loforðin ein sem gilda. Á
þessum árum sá Ingibjörg m.a. um
innkaup á hráefni frá Suður-Am-
eríku. Ekki er því að neita, að sum-
um þessara seljenda fannst það
meira en lítið óvenjulegt að eiga við
konu um slík viðskipti en þeir kom-
ust fljótt að raun um að það var eins
gott að halda sig við gefin loforð, ef
þeir vildu halda áfram viðskiptum
við Coldwater. Enn eru nokkrir
fisksalar þar niður frá sem sitja eft-
ir með sárt ennið, því Ingibjörg
taldi þá ekki hafa efnt loforð sín og
neitaði því að eiga við þá viðskipti.
Eftir að við Ellý fluttum til Bost-
on jókst samgangur okkar við Ingi-
björgu mikið. Hún hafði alltaf sýnt
fjölskyldu okkar mikla ástúð og
hafði áhuga á að fylgjast með fram-
gangi sona okkar, sem nú voru allir
fluttir að heiman. Nú voru komnar
litlar stúlkur í spilið og var Ingi-
björg áhugasöm um framgang
þeirra. Ingibjörg kom oft til okkar á
sunnudögum og við hlökkuðum mik-
ið til þeirra heimsókna, því þegar
hún kom komumst við einhvern
veginn í betra og beinna samband
við ættjörðina; þá voru rifjaðar upp
frásagnir af frændum og kunningj-
um, lífs eða liðnum. Ingibjörg var
tengiliður okkar við heimahagana
eftir að foreldrar okkar voru allir.
Þegar við fluttum okkur um set
fyrir tveimur árum þá var ekki
hægt að halda áfram þessum heim-
sóknum, en í staðinn var haldið uppi
næsta stöðugu símasambandi þar til
yfir lauk.
Blessuð sé minning þessarar
merku og góðu konu.
Othar Hansson.
Fyrir rúmum 34 árum átti ég því
láni að fagna að kynnast Ingibjörgu
Thors Gíslason, er ég tók sæti í
stjórn Coldwater Seafood Corpora-
tion, en Þorsteinn Gíslason, eigin-
maður hennar, hafði þá gegnt starfi
forstjóra félagsins frá 1962. Ingi-
björg tók af lífi og sál virkan þátt í
starfi eiginmanns síns og var ótrú-
lega vel heima í öllu því sem viðkom
rekstri félagsins og yfirleitt öllu því,
sem að fiskviðskiptum sneri. Það
var skemmtileg lífsreynsla fyrir
ungan mann að kynnast allri þeirri
miklu uppbyggingu sem þar hafði
átt sér stað. Þorsteinn hafði þá ný-
verið staðið fyrir byggingu nýrrar
og glæsilegrar verksmiðju í Cam-
bridge í Maryland. Þegar þessi
verksmiðja var tekin í notkun árið
1968 var hún talin sú fullkomnasta
sinnar tegundar í Bandaríkjunum.
Hver nýjungin tók við af annarri í
framleiðslu alls kyns fiskrétta og
óhætt er að fullyrða að á þeim árum
bæri Coldwater ægishjálm yfir
keppinauta sína á markaðnum og
gilti einu hvort um var að ræða
framleiðsluvörur verksmiðjunnar
eða flakapakkningar frá frystihús-
unum á Íslandi. Í öllu því starfi sem
lá til grundvallar þessum mikla ár-
angri var ljóst, að Ingibjörg átti þar
drjúgan hlut að máli. Auk þess sem
hún fór gjarnan með manni sínum í
sölu- og viðskiptaferðir um Banda-
ríkin fylgdi hún honum jafnan á að-
alfundi SH, sem haldnir voru á Ís-
landi vor hvert. Hún ávann sér
virðingu og velvild þeirra fjölmörgu
aðila, sem samskipti áttu við félagið,
hvort heldur sem um var að ræða
frystihúsamenn á Íslandi, umboðs-
menn félagsins eða bandaríska
kaupendur.
Ingibjörg var glæsileg kona,
gædd miklum persónutöfrum, ein-
staklega skemmtileg og ræðin og
vel að sér um menn og málefni, og
vinur var hún vina sinna. Hún var
hnyttin í tilsvörum eins og hún mun
hafa átt kyn til og ávallt var stutt í
gamansemina. Áttum við Anna
margar ánægjulegar samverustund-
ir með Ingibjörgu, sem seint munu
okkur úr minni falla.
Þau Þorsteinn og Ingibjörg
skildu árið 1976 og fluttist hún þá til
Boston og hóf störf í bækistöðvum
Coldwater í Everett og annaðist
m.a. blokkarinnkaup fyrir verk-
smiðjur félagsins. Starfaði hún hjá
félaginu um margra ára skeið með-
an heilsa hennar leyfði. Hún hafði
um árabil átt við vanheilsu að
stríða. Veikindum sínum tók hún
með miklu æðruleysi. Á því sumri
sem senn er liðið hrakaði heilsu
hennar mjög og varð hún að lokum
undan að láta og lést hún hinn 20.
ágúst eftir stutta en erfiða bana-
legu.
Hún verður lögð til hinstu hvílu
við hlið foreldra sinna í kirkjugarð-
inum við Suðurgötu, Hólavalla-
kirkjugarði, skammt frá æskuheim-
ili hennar.
Við Anna vottum sonum hennar,
Þorsteini og Ólafi, fjölskyldum
þeirra svo og öðrum aðstandendum
innilega samúð.
Jón Ingvarsson.
Mikið er rætt um stöðu íslenskra
kvenna þessa dagana og um nauð-
syn þess að þær nái jafnvægi á móti
körlum. Þessi umræða sprettur ekki
að nauðsynjalausu, en þó er merki-
legt að hugsa til þeirra kvenna sem
náð hafa lengst í jafnræði við karla,
en virðast aldrei hafa leitt hugann
að kynjamisrétti eða því hvort það
skipti máli hvort kona gegnir starfi
eða karl. Ingibjörg Thors var ein
þeirra. Hún tók þátt í fisksölu
Coldwater í Bandaríkjunum sem
jafningi Þorsteins, eiginmanns síns,
um langt árabil á meðan þeirra
sambúð stóð, og hélt síðan áfram
starfi þar sem einn af máttarstólp-
um þess félags, langt fram yfir
venjulegan starfslokaaldur.
Ingibjörg var ekki aðeins frábær
sölumaður fyrir íslenskan fisk og
allt sem íslenskt var. Hún var sjálf-
kjörinn talsmaður Íslands og Ís-
lendinga, hvar sem hún fór, en jafn-
framt harður gagnrýnandi landa
sinna, þegar henni þótti þeir ekki
standa sig sem skyldi. Það voru for-
réttindi að fá að ganga með henni
um sýningarsali Boston Seafood
Show og láta hana kynna sig fyrir
öllum, sem skiptu máli í fiskverslun
í Bandaríkjum Norður-Ameríku.
Forréttindi, en um leið frábær
skemmtun, þar sem Ingibjörg hafði
einstakt lag á að laða að sér vini og
kunningja, sem voru opnir og
skemmtilegir eins og hún. Frá
henni stafaði mikil hlýja og hjálp-
semi var henni í blóð borin.
Henni leiddust málalengingar og
gerði góðlátlega gys að þeim, sem
ekki gátu komið sér beint að efninu.
Hún hafði þennan skemmtilega hár-
fína húmor, þar sem oft er erfitt að
greina á milli hóls eða hallmælis. Þá
tókst henni best upp þegar hún
lenti í orðræðum við oflátunga og
gat þá brugðið fyrir sig að kynda ei-
lítið undir og draga þá æ lengra út á
hið hála svell sjálfshóls þangað til
erfitt varð fyrir þá að fóta sig.
Þessi fallega grannvaxna nútíma-
kona var valkyrja, sem sannaði óaf-
vitandi fyrir samstarfsmönnum sín-
um, að mismunur kynjanna í
viðskiptum er hjóm eitt. Ég efast
reyndar um að hún hafi nokkurn
tímann leitt hugann að því, hvort
það skipti nokkru máli. Það sópaði
að henni hvar sem hún fór og þó var
hún yfirlætislaus og fáguð í fram-
komu.
Hún bjó yfir mikilli reynslu og
þekkingu sem hún miðlaði til sam-
ferðamanna sinna á skýran og
greinargóðan hátt. Hún hafði tekið
þátt í uppbyggingu markaðar fyrir
fiskafurðir í Bandaríkjunum í ára-
tugi, hún átti vini og samstarfsmenn
INGIBJÖRG THORS
GÍSLASON
Minningarkort
Hjartaverndar
535 1825
Gíró- og greiðslukortaþjónusta
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Þegar andlát ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
S. 555 4477 • 555 4424
Erfisdrykkjur
Verð frá kr. 1.150
Elskulegur sambýlismaður minn, faðir, tengda-
faðir og afi,
GUNNAR BALDURSSON,
Vallarási 5,
Reykjavík,
sem lést þriðjudaginn 21. september, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju fimmtudaginn
30. september kl. 10.30.
Kristín Þorvaldsdóttir,
Margrét Gunnarsdóttir, Haukur Oddsson,
Guðmundur Gunnarsson, Ragnheiður Axelsdóttir,
Arna María Gunnarsdóttir,
Edda Hrönn Gunnarsdóttir, Baldur Haraldsson,
Margrét Elísabet Ólafsdóttir,
Laufey Þóra Ólafsdóttir, Geir Arnar Geirsson
og barnabörn.
Kæru vinir og ættingjar
Okkar hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát bróður, frænda okkar og
mágs,
HAUKS JÓNSSONAR,
Rauðalæk 61,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við læknum hans og
starfsfólki líknardeildar Landspítalans í Kópavogi.
Erla Jónsdóttir, Stefán Aðalsteinsson,
Bjarni Guðmundsson, Manassa Quarni,
Hallur Guðmundsson, Jóna Helgadóttir,
Snorri Guðmundsson, Bryndís Kristinsdóttir,
Inga Lísa Middleton, Michael Rose,
Þórarinn Gíslason
og frændsystkini.