Morgunblaðið - 04.10.2004, Side 18

18 MÁNUDAGUR 4. OKTÓBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Eftirfarandi greinar eru á mbl.is:
Jón Steinsson: „Það er engin til-
viljun að hlutabréfamarkaðurinn í
Bandaríkjunum er öflugri en
hlutabréfamarkaðir annarra
landa.“
Regína Ásvaldsdóttir: „Eitt af
markmiðum með stofnun þjón-
ustumiðstöðva er bætt aðgengi í
þjónustu borgaranna.“
Jónas Gunnar Einarsson:
„Áhrifalaus og mikill meirihluti
jarðarbúa, svokallaður almenning-
ur þjóðanna, unir jafnan misjafn-
lega þolinmóður við sitt.“
Jakob Björnsson: „Mörg rök
hníga að því að raforka úr vatns-
orku til álframleiðslu verði í fram-
tíðinni fyrst og fremst unnin í til-
tölulega fámennum, en
vatnsorkuauðugum, löndum...“
Tryggvi Felixson: „Mikil ábyrgð
hvílir því á þeim sem taka ákvörð-
un um að spilla þessum mikilvægu
verðmætum fyrir meinta hagsæld
vegna frekari álbræðslu.“
Stefán Örn Stefánsson: „Ég
hvet alla Seltirninga til kynna sér
ítarlega fyrirliggjandi skipulags-
tillögu bæjaryfirvalda...“
Gunnar Finnsson: „Hins vegar er
ljóst að núverandi kerfi hefur
runnið sitt skeið og grundvallar-
breytinga er þörf...“
Eyjólfur Sæmundsson og
Hanna Kristín Stefánsdóttir:
„Öryggismál í landbúnaði falla
undir vinnuverndarlög og þar með
verksvið Vinnueftirlitsins.“
Jakob Björnsson: „Með þvílíkum
vinnubrögðum er auðvitað lítil von
um sættir.“
Guðmundur Hafsteinsson: „Því
eru gráður LHÍ að inntaki engu
fremur háskólagráður en þær sem
TR útskrifaði nemendur með,
nema síður sé.“
María Th. Jónsdóttir: „Á landinu
okkar eru starfandi mjög góðar
hjúkrunardeildir fyrir heilabilaða
en þær eru bara allt of fáar og
fjölgar hægt.“
Á mbl.is
Aðsendar greinar
ÉG ER kennari vegna þess að
ég elska að kenna börnum. Þegar
ég ákvað að verða kennari hélt ég
að ég væri að gera
eitthvað gott, eitthvað
nytsamlegt. Ég hélt
að ég væri að ganga
til liðs við eina af
ábyrgðarmeiri stétt-
um landsins. Ég held
það enn! Það sem ég
er hrædd um er að
stjórnendur landsins
séu ekki á sömu skoð-
un.
Eldri sonur minn
er orðinn 12 ára og
gerir sér að nokkru
grein fyrir því sem ég
og hinir gunnskóla-
kennararnir í landinu erum að
ganga í gegnum í dag. Hann horfir
á viðtölin í sjónvarpinu með mér
og verður alltaf hálf hissa á því
hvernig talað er um kennara.
Hvers konar skilaboð eru það til
barnanna okkar allra að ef þú
ákveður að leggja á þig 3ja ára há-
skólanám til að verða kennari, þá
borgi það sig ekki því þú færð ekki
laun í samræmi við það. Erum við
með þessu að ýta undir það að það
sé óþarfi fyrir börnin okkar að
mennta sig eftir skylduna?
Það sem þarf að koma fram er
að fólk sem er með sambærilegt
nám úr háskóla er ekki að fá sam-
bærileg laun fyrir vinnuna sína. Er
virkilega talið viðunandi að 38 ára
kennari með 10 ára reynslu fái út-
borgað 132.514 fyrir fulla stöðu?
Mér er spurn.
Mig langar líka til að spyrja að
því hvort það sé virkilega álit hins
almenna borgara að kennarar fari í
verkfall sérstaklega til
þess að það bitni á
börnunum? Er það
virkilega álit manna
að okkur standi á
sama um börnin?
Ef okkur stendur á
sama um nemendur
okkar, hvers vegna er-
um við þá í þessu
starfi? Ekki eru það
launin, svo mikið er
víst!
Það getur ekki verið
að almenningur vilji
einungis ófaglært fólk
í skólana.
Er það það sem koma skal; er
þetta háskólanám okkar orðið
óþarft?
Ég get ekki ímyndað mér að for-
eldrarnir í landinu séu þeirrar
skoðunar að hver sem er geti
kennt börnunum þeirra. Ég er
sjálf þriggja barna móðir og ég get
ekki hugsað mér annað en að full-
menntaður kennari kenni börn-
unum mínum.
Þetta er einungis brot af þeim
spurningum sem brenna á mér og
fleiri kennurum. Við skiljum ekki
umræðuna í þjóðfélaginu þessa
dagana.
Ég hef einnig fundið fyrir því að
fólk áttar sig ekki almennilega á
því hvernig vinnudegi kennara er
háttað. Minni kennslu lýkur kl.
13.20 á daginn en þá á ég eftir að
fara yfir bækur, ganga frá eftir
daginn, undirbúa næsta dag og
funda með árganginum. Síðan eru
aðrir samráðsfundir við sérkenn-
ara, námsráðgjafa og sálfræðing,
sem og almennir kennarafundir.
Þá er ég ekki búin að nefna for-
eldrasamstarfið. Umsjónarkennari
er í stöðugu sambandi við foreldr-
ana. Á hverjum degi fæ ég póst frá
foreldrum sem ég svara eftir
kennslu. Þetta er að mínu mati
ákaflega mikilvægur þáttur í starfi
kennarans.
Það hlýtur að vera æðsta ósk
allra foreldra að börnin geti fengið
það besta sem skólinn hefur upp á
að bjóða.
Það hlýtur að vera metnaður
þjóðarinnar í heild sinni að æska
landsins komist sómasamlega til
manns.
Það hlýtur að vera hagur sam-
félagsins að börnin okkar geti látið
eitthvað af hendi rakna þegar
lengra lætur.
Það eru ekki bara börnin sem
fara illa út úr verkfalli, það er
þjóðfélagið í heild sinni. Kenn-
arastéttin og skólinn á ekki að líða
fyrir peningaleysi sveitarfélag-
anna.
Ólafur Oddsson mennta-
skólakennari sagði í grein í Morg-
unblaðinu um daginn að kennarinn
væri alltaf talinn svo mikilvægur,
og ef hann er svo mikilvægur,
hvers vegna er þá ekki komið
þannig fram við hann? Þetta þykir
mér afar áhugaverð hugleiðing.
Það sem við gerum í skólanum á
að teljast afar mikilvægt. Okkar
starf er að leggja grunninn að
framtíð barnanna. Það hlýtur að
teljast ákaflega ábyrgðarmikið
starf sem ætti að launa í samræmi
við það. Það er bara ekki gert!
Eigum við kennarar að láta okkur
vel líka?
Mér er spurn
Margrét Ásgeirsdóttir fjallar
um kennaraverkfallið
Margrét
Ásgeirsdóttir
’Það hlýtur að veraæðsta ósk allra foreldra
að börnin geti fengið
það besta sem skólinn
hefur upp á að bjóða. ‘
Höfundur er
grunnskólakennari.
TAKK fyrir kveðjuna frá í
gær. Ég veit að staða Morgun-
blaðsins er erfið. Ég veit að aug-
lýsendur telja sér ekki lengur
skylt að auglýsa í blaðinu. Ég veit
að annað blað hefur meiri út-
breiðslu en Morgunblaðið. Ég
veit að það er erfitt verkefni að
þurfa að gera núverandi fjár-
málaráðherra að fjármálasnillingi
– eða verða að halda því fram að
bullið í Blöndal sé brjóstvörn Al-
þingis. Það kann einnig að vera
erfið tilhugsun að dómarar í
Hæstarétti skuli nú vera farnir
að skrifa umsagnir á eigin for-
sendum – jafnvel þótt þeir hafi
verið skipaðir af Flokknum. Ég
skil vel að þú sért þreyttur. Það
kann því að vera freistandi fyrir
ritstjórn á slíkum erfiðistímum að
fá útrás með því að skrifa nafn-
lausan óhróður um samferða-
menn sína í Staksteinum – þurfa
ekki einu sinni að bera ábyrgð á
skrifunum – og skella svo bara
skuldinni á Morgunblaðið! Hvaða
bull er þetta! – Hvað er Morg-
unblaðið? – annað en það fólk
sem þar starfar. Þú getur ekki
haldið því fram að blaðið hafi ein-
hverja sérstaka skoðun, sem
komi einstaklingunum eða rit-
stjórn þess ekki við. Ég teldi
meiri brag að því að þið skrifuðuð
sjálfir undir þennan óhróður
Staksteina. Það lýsti í það
minnsta hugrekki að þora að
standa við eigin skrif. Séra Pálmi
Matthíasson sagði í ræðu við
setningu Alþingis sl. föstudag að
rétt væri að setja lög á nafnlaus
ábyrgðarlaus skrif, sem hafa ekki
annað markmið en að dreifa
óhróðri um samferðamenn.
Reyndar talaði hann sérstaklega
um skrif á Netinu, en auðvitað á
það einnig við um ritstjórn Morg-
unblaðsins. Ég er sammála séra
Pálma.
Lúðvík Bergvinsson
„Kæri Styrmir“
Höfundur er alþingismaður.
Moggabúðin
Reiknivél, aðeins 950 kr.
Moggabúðin
Íþróttataska, aðeins 2.400 kr.
Fréttir í tölvupósti
DILBERT mbl.is