Morgunblaðið - 04.10.2004, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 4. OKTÓBER 2004 31
DAGBÓK
OSRAM flúrperur á
alla vinnustaði
Jóhann Ólafsson & Co Sundaborg, Johan Rönning Sundaborg/Akureyri,
Rekstrarvörur, Osram Perubúðir: Árvirkinn Selfossi, Faxi Vestmannaeyjum,
R.Ó. Rafbúð Reykjanesbæ, Glitnir Borgarnesi, Rafbúðin Hafnarfirði,
G.H. Ljós Garðabæ, Þristur Ísafirði, Ljósgjafinn Akureyri, S.G. Egilsstöðum,
Lónið Höfn, Straumur Ísafirði, Víkurraf Húsavík, Vírnet Borgarnesi.
Rafverkstæði Árna Elíssonar Reyðarfirði.
Um þessar mundir eru þrjátíu ár síðanfyrsta konan hlaut prestvígslu á Ís-landi. Séra Auður Eir var vígð tilprests hinn 29. september árið 1974 og
hinn 29. september síðastliðinn var haldið mál-
þing í safnaðarheimili Hallgrímskirkju á vegum
Kvennakirkjunnar og Prestafélags Íslands undir
yfirskriftinni Hvað viltu gera í kirkjunni sem þú
átt? „Málþingið var í þeim stíl sem við köllum ör-
þing, með stuttum fyrirlestrum og umræðum. Er-
indi fluttu séra Solveig Lára Guðmundsdóttir og
Elísabet Þorgeirsdóttir, ritstýra Veru, sem sögðu
annars vegar sögu samstarfshóps um kvenna-
guðfræði og Kvennakirkjunnar hins vegar. Aðrir
fyrirlesarar voru Elína Hrund Kristjánsdóttir
guðfræðingur, doktor Sólveig Anna Bóasdóttir og
séra Sigríður Guðmarsdóttir,“ segir Auður Eir.
Hvaða þýðingu hefur öflug innkoma kvenna haft
fyrir samfélag kirkjunnar?
„Það hljóta að vera gleðitíðindi fyrir kirkjuna.
Vígðar konur eru orðnar einar 53 og 35 þeirra eru
að störfum. Prestar eru 150 talsins og vígðar kon-
ur því þriðjungur þeirra. Ef litið er til starfandi
presta er hlutfallið um fimmtungur. Ég held að
það hljóti að hafa haft mikla þýðingu fyrir kirkj-
una að fá konur til starfa, því við komum inn með
okkar eigin sjónarhorn. Fyrst komum við inn í
kirkjuna en síðan er önnur spurning hvernig við
getum látið til okkar taka á eigin forsendum.
Þetta er spurning sem við glímum við núna og
ekkert eitt svar til. Við hljótum að vilja ryðja okk-
ur til rúms og hljótum að ryðja okkur til rúms, en
það tekur nokkurn tíma. Kirkjan er formföst
stofnun og sumar okkar eru líka formfastar sjálf-
ar. Aðrar okkar vilja breytingar. Allt þetta þurf-
um við að samræma.“
Hvaða breytingar vilja kvenprestar sjá?
„Ég get nefnt þær breytingar sem við sem
styðjum kvennaguðfræði viljum sjá. Í Kvenna-
kirkjunni eru breytingar í helgihaldi og málfari,
því við viljum að talað sé málfar beggja kynja,
enda er um það rætt í jafnréttisáætlun kirkjunnar
að konur séu ávarpaðar í kirkjunni jafnt sem
menn. Sú hefur ekki orðið reyndin.“
Er mikil fyrirstaða gegn þessum hugmyndum?
„Já, mér finnst það.“
Hefur lítið breyst á síðastliðnum 30 árum?
„Það hefur lítið breyst, kannski örlítið. Fólk er
að vísu orðið vant kvenprestum en er það líka orð-
ið vant því að kvenprestar séu eins og aðrir prest-
ar.“
Er það kvenútgáfan af karlprestum?
„Já, nefnilega. Margar okkar hafa væntingar til
þess að svo sé ekki því það hlýtur að vera gæfa
kirkjunnar að hin nýju sjónarhorn njóti sín.“
Kirkjan | Þrjátíu ár liðin frá því að fyrsta konan hlaut prestvígslu á Íslandi
Hljótum að ryðja okkur til rúms

Séra Auður Eir Vil-
hjálmsdóttir fæddist í
Reykjavík árið 1937.
Hún lauk stúdentsprófi
frá Verzlunarskóla Ís-
lands árið 1956 og emb-
ættisprófi í guðfræði frá
Háskóla Íslands árið
1962. Séra Auður Eir
hlaut prestvígslu 29.
september árið 1974,
fyrst kvenna á Íslandi.
Hún tók formlega við embætti 1. október og fór
fyrst til þjónustu á Suðurey í Súgandafirði.
Séra Auður Eir er gift Þórði Erni Sigurðssyni og
eiga þau fjórar dætur. Tvær þeirra eru prestar.
Er Samfylkingin stikkfrí?
KJARADEILA grunnskólakennara
stendur á milli þeirra og sveitarfé-
laganna – sem vinnukaupanda. Sam-
fylkingin og vinstri grænir eru
hrygglengjan í R-listanum, sem ríkj-
um ræður í langstærsta sveitarfé-
laginu, Reykjavíkurborg. Samfylk-
ingin hefur og hreinan meirihluta í
bæjarstjórn Hafnarfjarðar og er
víða í meirihlutasamstarfi í sveitar-
stjórnum. Samfylkingin er m.ö.o.
þungavigtarafl í þessari viðkvæmu
kjaradeilu, sem bitnar einkum á
börnum og barnafjölskyldum lands-
ins. Það vekur því furðu margra
þegar þetta meinta stjórnmálafl
kennir öllum öðrum en sjálfu sér um
að þessi deila virðist stöðnuð í óleys-
anlegum rembihnút!
Stefán.
Um blaðbera
MIKIÐ rosalega fer það í taugarnar
á mér þegar fólk byrjar á að kvarta
undan blaðberum Fréttablaðsins og
talar svo um blaðbera Moggans eins
og þeir komi alltaf á réttum tíma
með blöðin alla daga og hvernig sem
viðrar en Fréttablaðið komi nánast
aldrei inn um lúguna hjá þeim fyrir
hádegi.
Þetta pirrar mig þar sem ég er
blaðberi hjá Fréttablaðinu og mér
finnst skilaboðin vera að ALLIR
blaðberar hjá Fréttablaðinu séu
hundómögulegir. Fólk fái aldrei
blaðið sitt og ef það fær það þá er
það alltaf eftir hádegi.
Ég reyni að vera búin að bera út
fyrir kl. 7 en auðvitað getur maður
tafist eða sofið aðeins of lengi (og ég
efast ekki um að blaðberar Morgun-
blaðsins lendi stundum í því líka,
enginn er fullkominn, ekki einu sinni
þeir) en oftar en ekki er það veðrið
eða allir auglýsingapésarnir sem
blaðberar Fréttablaðsins bera út
samhliða blaðinu.
Ég vil bara taka fram að það er
allt í lagi að hrósa stundum blaðber-
um Fréttablaðsins enda veit ég að
þeir eru líka að gera fína hluti. Ég
fæ t.d. Fréttablaðið mitt alltaf – eða
oftast á réttum tíma jafnt virka daga
og helgar.
Blaðberi fréttablaðsins.
Hjálp - kisur vantar heimili
TVÆR sætar og skemmtilegar kis-
ur vantar heimili vegna ófyrirsjáan-
legra aðstæðna. Saman eða í sitt
hvoru lagi. Upplýsingar gefur Einar
í síma 860 1977.
Velvakandi
Svarað í síma 5691100 frá 10–12
og 13–15 | velvakandi@mbl.is
ÞAÐ ríkti mikil eftirvænting í sal-
arkynnum Hótels Sögu þegar
Rodriquez-bræður, sem fæddir eru í
New York, stigu á svið síðasta
fimmtudagskvöld á Jazzhátíð
Reykjavíkur ásamt félögum sínum;
hinum austurríska Hans, kólumb-
íska Samuel og íslenska Einari Vali
– ekki síst vegna hans. Kvöldið áður
hafði Einar Valur farið á slíkum
kostum með gömlu félögunum sín-
um úr MH á Kaffi Reykjavík að
seint líður úr minni.
Tónlist þeirra bræðra er latín-
skotið bopp og hljómaði í upphafi
heldur litlaust; vantaði kraftinn sem
maður á að venjast frá Karíbasveit-
um einsog Irakere og jafnvel
Tomma R. En eftir sem leið á tón-
leika hitnaði í kolunum og í síðasta
lagi fyrir hlé voru Samuel Torres
frá Kólumbíu með kongurnar fimm
og Einar Valur, konungur trommu-
settsins, orðnir svo heitir að sauð á
salnum. Lögin voru flest úr smiðju
þeirra bræðra, fæst eftirminnileg,
og sólóar þeirra sóru sig í hina lat-
ínuskotnu ætt er við þekkjum frá
Sandoval og Valdes eða Sanchez og
Ruiz. Michel, sem leikið hefur með
frelsissveit Charlie Hadens, var sé-
lega skemmtilegur í flygihornsóló-
um sínum og tónninn flauelsmjúkur
einsog hjá Richard Gilles, sem lék
með Bjössa Thor á miðvikudags-
kvöld. Robert tókst að töfra það
besta úr Söguflyglinum, sem endur-
nýja mætti hið fyrsta. Þegar best lét
var hljómfegurð Michels bakerísk
og stutttóna hömrun Roberts einsog
glæstust verður í latíndjassinum,
þótt aldrei væri hann tatumískur
einsog Valdes. Það var gaman að
heyra hve vel hinum austurríska
Hans Glawisching tókst að ná latín-
bítinu, en það kom okkur Íslend-
ingum kannski ekkert á óvart eig-
andi okkar karíbabassameistara.
Evrópskir eiga allstaðar erindi.
Það var stígandi í þessum tón-
leikum, en þeir voru ekki listræn
upplifun í sama mæli og tónleikar
Einars Vals og félaga á Kaffi
Reykjavík kvöldið áður. Sú tónlist
er væntanleg á geislaplötu áðuren
langt um líður og mun marka spor í
íslenskri djasssögu.
Binary Orchide
Gulli Guðmunds hefur um langt
árabil unnið í Hollandi þarsem hann
hefur komist í fremstu röð bassa-
leikara. Hann hefur oftsinnis heim-
sótt föðurland sitt í hópi hollenskra;
fyrst með tríói píanistans Wolfert
Brederode á Jazzhátíð og seinna
með öðrum,m.a. konu sinni, hinni
pólsku Nataszu Kurek, og hafa þau
nýverið gefið út hinn forvitnilegasta
geisladisk sem fá má í 12tónum.
Binary Orchid er ævintýralega
skemmtilegt tríó þarsem Gulli er í
kompaníi við Hollendinginn Harm-
en Fraanje píanista og Belgann
Lieven Venken trommara, auk þess
sem rafhljóð ýmisleg eru með í för.
Hér sýnir Gulli á sér nýja hlið. Við
Íslendingar þekkjum hann fyrst og
fremst sem hinn ljóðræna bassaleik-
ara hefðbundins nútímadjasss. Í
Binary Orchide er tónlistin í frjáls-
ari kantinum og allskonar rafhljóð
notuð til að krydda hana. Þrátt fyrir
það fær bassaleikur hans að njóta
sín til fullnustu. Ég hafði nokkrum
sinnum fyrir tónleika hlustað á til-
vonandi hljómdisk tríósins, sem
brátt mun koma út, og þótti hann
um margt forvitnilegur. Fram-
úrstefna og rafhljóð voru ríkjandi en
kæfðu þó aldrei ljóðræna taug
Gulla. Á tónleikunum á Kaffi
Reykjavík var annað uppá ten-
ingnum. Tónlistin var mun hefð-
bundnari og aðgengilegri en ekki
eins spennandi og á diskinum. Trú-
lega áttu ytri aðstæður sinn þátt í
því, en þarna sannaðist einsog svo
oft áður að veldur hver á heldur.
Þessir piltar geta reitt fram ólíka
veislurétti tónanna sem hæfa að-
stæðum hverju sinni og það er ekki
ónýtt að heyra trommara í hágæða-
flokki einsog Lieven Venken, enda
hefði farið fyrir lítið að heyra ein-
hvern meðaljón við trommusettið
komandi af tónleikum með Einari
Vali. Flest lögin sem þeir félagar
léku voru frumsamin en þó voru
tónsmíðar eftir menn á borð við
Kenny Wheeler í bland. Segir það
sitt um tónlist kvöldsins. Yndislegir
tónleikar góðra listamanna en hefðu
mátt vera hvassari.
Jazzhátíð Reykjavíkur lýkur í
kvöld með stórtónleikum á Broad-
way þarsem Íslendingurinn Helgi
Hrafn Jónsson leikur og syngur
með austurrísku heimsdjass-
hljómsveitinni Beefolk. Þeir eru
með frábæran gest í farteskinu –
Wolfgang Mutspiel; djassleikara
Evrópu 2003 – ævintýralega magn-
aðan gítarleikara þarsem evrópsk
tónsnilli kristallast í öllu sínu veldi.
Spennufall á öðrum
degi djasshátíðar
Vernharður Linnet
DJASS
Latínukvintett Rodriques-bræðra
Michel Rodriquez, trompet og flygilhorn,
Robert Rodriquez, píanó, Hans Glawisch-
ing, bassa, Samuel Torres, kongur og Ein-
ar Valur Scheving, trommur.
Hótel Saga, fimmtudagskvöldið 30. sept-
ember kl. 20.30.
Gulli Guðmundsson, bassa, Harmen
Fraanje, píanó og Lieven Venken, tromm-
ur.
Kaffi Reykjavík, fimmtudagskvöldið 30.
september kl. 22.30.
JPV útgáfa hefur
gefið út bókina
Barist við ókunn
öfl eftir Eoin
Colfer, höfund
Artemis Fowl-
bókanna í þýð-
ingu Guðna Kol-
beinssonar.
Bókin fjallar um
Cosmo Hill,
sem er fjórtán
ára og þráir að flýja af Stofnun Clar-
issu Frayne fyrir munaðarlausa
drengi. Þegar stundin kemur grípur
hann tækifærið en allt fer í handa-
skolum. Cosmo finnur að lífið er sog-
að úr honum af sérkennilegum
bláum sníkjudýrum. En þá koma
nokkrir kjaftforir krakkar æðandi,
sprengja skaðvaldinn og bjarga lífi
hans.
Þetta er Yfirnáttúrugengið sem
hefur það að markmiði að gereyða
þessum bláa ófögnuði. Krakkarnir í
genginu átta sig á því að Cosmo hef-
ur sama hæfileika og þeir til að sjá
bláu sníkjudýrin og taka hann því inn
í hópinn. Í kjölfarið flækist Cosmo
inn í æsispennandi ævintýri þar sem
ótrúleg tæknivæðing og spilling ráða
ríkjum.
Börn
JPV útgáfa hefur
gefið út bókina
Lóla Rós eftir
Jacqueline Wilson
í þýðingu Þóru Sig-
ríðar Ingólfs-
dóttur.
Bókin segir frá
stúlkunni Jayni,
sem neyðist til að
flýja heimili sitt
ásamt móður sinni og litla bróður
undan ofbeldisfullum heimilisföður.
Þau velja sér ný nöfn og Jayni verður
hin glæsilega, fullkomna Lóla Rós.
Þau flækjast um Lundúnir og búa á
misgóðum hótelum. En nýja lífið tekur
brátt á sig aðra og dekkri mynd. Lóla
Rós er sú skynsama í fjölskyldunni og
neyðist brátt til að taka stjórnina í sín-
ar hendur og verða fullorðnari en hún
kærir sig um.
Unglingar
Fáðu fréttirnar
sendar í símann þinn