24 stundir - 17.09.2008, Side 12

24 stundir - 17.09.2008, Side 12
12 MIÐVIKUDAGUR 17. SEPTEMBER 2008 24stundir 24stundir Útgáfufélag: Ritstjóri: Fréttastjórar: Ritstjórnarfulltrúi: Árvakur hf. Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir Björg Eva Erlendsdóttir Magnús Halldórsson Þröstur Emilsson Elín Albertsdóttir Auglýsingastjóri: Gylfi Þór Þorsteinsson Ritstjórn & auglýsingar: Hádegismóum 2, 110 Reykjavík Aðalsími: 510 3700 Símbréf á fréttadeild: 510 3701 Símbréf á auglýsingadeild: 510 3711 Netföng: frettir@24stundir.is, auglysingar@24stundir.is, 24stundir@24stundir.is, Prentun: Landsprent ehf. Kjaraskerðing, verðbólga, atvinnuleysi og skuldabaggi er vandi sem bliknar í samanburði við reynslu þeirra sem missa bókstaflega fótanna. Fyrri vandinn er yfirstíganlegur. En hvernig er hægt að yfirstíga það að vakna upp á sjúkrahúsi, lamaður eftir slys, svo illa slasaður að maður and- ar ekki sjálfur heldur þarf til þess aðstoð; alltaf? „Bjartsýnin og vonin skipta öllu við þessar aðstæður,“ segir Tryggvi Ing- ólfsson, 58 ára Rangæingur, í viðtali við 24 stundir í dag. „Ef ekki þá liggur leiðin niður á við. Lífsvilji og ákveðni sem mér er eðlislæg hafa haft ótrú- lega mikið að segja í baráttu síðustu missera. Raunar svo að ella værum við ekki að tala saman – hér og nú.“ Tryggvi féll af hestbaki fyrir tveimur árum. „Mér var sagt að enginn maður hér á landi hafi lifað af svona alvarlegan mænuskaða,“ segir hann. Hann fór í tímamótaaðgerð í fyrra, þar sem raförva var komið fyrir í þind hans. Hann var einn sá fyrsti utan Bandaríkjanna í svona aðgerð. Auður Guðjónsdóttir beitti sér fyrir stofnun Mænuskaðastofnunar- innar og er stjórnarformaður. Hún hefur barist fyrir lækningu á mænu- skaða en dóttir hennar slasaðist í bílslysi og situr í hjólastól. Það er einmitt svo að flestir þeirra hundrað sem eru mænuskaddaðir hér á landi slösuðust í bílslysi, eða nær helmingur. Átta af hverjum tíu sem slasast eru ungir karlmenn. Meðalaldur þeirra sem skaddast á mænu er tuttugu ár. Um næstu helgi verður landssöfnun til stuðnings Mænuskaðastofnun Íslands. Þá á að beina sjónum að stöðu mænuskað- aðra í samfélaginu. Bein útsending verður á Stöð 2 á föstudagskvöld. Tryggvi býr á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Kirkjuhvoli á Hvolsvelli; elliheimilinu. Á hjólastóln- um hans eru skynjarar sem gera honum kleift að nota tölvu. Hann stýrir henni með hökunni. Von hans er að lækning finnist við mænuskaða. Hvenær það verð- ur veit enginn. Svona alvarleg slys gera ekki boð á undan sér. Upp í bílinn, á hjólið eða hestbak; það er þetta daglega líf hvers og eins sem enginn veit hvernig endar. Gjaldþrot, kaupmáttur og verðbólga. Það verður hjóm eitt í þessum samanburði. Við viljum að lækna megi skaddaða mænu. Fótunum kippt undan manni Valgerður Sverrisdóttir er komin í hóp Eyverja. Það fór um mig skelfingarhrollur. Nú mun hún hvessa klær – og stílvopn – á sak- leysingja eins og mig sem henni finnst að hafi með óverðskuld- uðum hætti tekið af sér ást prinsins í gervi Sjálfstæð- isflokksins. Það má þó um Valgerði segja, að hún hefur að minnsta kosti klær – öfugt við ýmsa þá sem telja sig snjallasta óratora og skriffinna stjórnarandstöðunnar. Valgerður Sverrisdóttir er beittasti penni stjórnarandstöðunnar og líklega eitraðasti stjórnarandstæðing- urinn. Össur Skarphéðinsson eyjan.is/goto/ossur BLOGGARINN Beittar klær Nú blasir við öllum hvað fjár- málasnillingarnir hafi verið að gera. Undirstaða brambolts þeirra eru lífeyr- issjóðir launa- manna. Þeir hin- ir sömu hafa ætíð hallmælt þessum sjóðum og verið jafnvel í fararbroddi fyrir því að brjóta þá á bak aftur og færa lífeyrisparnað inn í bank- ana eða til erlendra lífeyr- issjóða. Starfsmenn Kaupþings voru í áróðursherferð um að launamenn ættu að gefa al- mennu lífeyrissjóðunum langt nef og ganga úr verkalýðsfélög- unum. Þetta var purkunarlaust gert ... Guðmundur Gunnarsson gudmundur.eyjan.is Bramboltið Nú kemur hins vegar á daginn hvar styrkur bankanna liggur. Þeir „njóta tryggingar“ eins og Björn Ingi segir, fyrst og fremst í krafti þess að hafa al- menn viðskipti innandyra. Það sem spyrja þarf um er hið gagn- stæða við það sem Björn Ingi gerir en hann nálgast málin, þykir mér, út frá sjónarhóli fjárfestingarbankanna: Hvernig verða almennir viðskiptavinir bankanna, þeir sem háðir eru „hefðbundinni bankastarfsemi“, tryggðir í samkrulli við fjárfest- ingarbraskið? Hvers vegna skyldu bankarnir hafa viljað komast yfir íbúðalánin? Ögmundur Jónasson ogmundur.is Styrkur banka Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir gag@24stundir.is Íslenska útrásin hófst með hvelli. Íslend- ingar komu stormandi inn á hið alþjóðlega fjármálasvið fyrir um áratug – seinir fyrir en í frels- isvímu, nýkomnir út úr lokuðu hagkerfi og „með vind- inn í bakið“ eins og Svafa Grönfeldt orðaði það í Við- skiptablaðinu fyrir tæpu ári. Í um áratug sigldu fjármálafyrirtækin seglum þöndum við fagnaðarlæti og hvatningaróp hérlendra ráðamanna og fjölmiðla sem kepptust við að dilla og hossa íslensku strákunum í við- skiptalífinu. Þeir voru jú að meika það drengirnir með tugmilljónir króna í mánaðarlaun og kaupréttarsamn- inga á fáheyrðum kjörum. Og vissulega var árangur ís- lenskra fyrirtækja erlendis undraverður um tíma – svo mjög að nágrannaþjóðum okkar varð nóg um. Yfirtök- ur og samruni voru allsráðandi fréttaefni. Fyrirtæki gengu kaupum og sölum, þau sameinuðust og runnu saman í nýjar viðskiptaeiningar. Peningarnir voru sendir á markaðinn til að vinna – mjólka meiri pen- inga. Upphaflegur tilgangur rótgróinna fyrirtækja varð aukaatriði. Möguleikinn á að skipta þeim upp og/eða láta þau renna saman við önnur fyrirtæki skipti mestu. En nú gerast aðstæður á fjármálamörkuðum heimsins ískyggilegar: Viðsjárverðar fréttir berast af gjaldþrotum öflugra fjármálafyrirtækja og rótgróin fyrirtæki ramba á brauðfótum. Svo virðist sem íslensku útrásinni ætli að ljúka á svipaðan hátt og hún hófst – með hvelli. Já, fylliríinu er lokið og timburmenn óumflýjanlegir. Íslensku útrásarjöfrarnir eru í svipuðum sporum og bóndinn sem fór í kaupstaðarferð og fékk sér of mikið neðan í því hjá kaupmanninum – lyktandi af ævintýr- um gærdagsins og líður ekkert allt of vel undir augna- ráði heimilisfólksins. Ýmislegt bendir til þess að íslenski fjármálaheimurinn hafi ekki verið í stakk búinn til þess að hlaupa með úlfunum á alþjóðamarkaði. Líklega vorum við einfaldlega of smá, mark- aðurinn of viðkvæmur og útrásin ein- faldlega of tröllvaxin fyrir okkar ís- lensku aðstæður. Spurningin er bara hvort stoðir viðskiptalífsins eru nógu sterkar til þess að standast átökin þeg- ar hretinu slotar? Höfundur er þjóðfræðingur Útrásarfylliríinu lokið ÁLIT Ólína Þor- varðardóttir olina@hi.is Við viljum gjarnan bæta við áhugasömum einstaklingum. Nú er einmitt rétti tíminn að byrja. Sækjumst eftir fólki á aldrinum 20 – 40 ára. Reynsla eða kunnátta í söng og/eða nótnalestri er æskileg. Nánari upplýsingar: steini@neskirkja.is eða í síma 896 8192 Raddprófanir fyrir áhugasama verða miðvikudaginn 17. september kl. 16.00 – 18.00 eða eftir samkomulagi. KÓR NESKIRKJU Útfararþjónustan ehf. Stofnað 1990 Símar: 567 9110 & 893 8638 www.utfarir.is • runar@utfarir.is Alhliða útfararþjónusta Rúnar Geirmundsson Sigurður Rúnarsson Elís Rúnarsson Þorbergur Þórðarson

x

24 stundir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: 24 stundir
https://timarit.is/publication/307

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.