Morgunblaðið - 22.05.2005, Blaðsíða 6

Morgunblaðið - 22.05.2005, Blaðsíða 6
Qingdao | Íslendingar hafa í auknum mæli unnið fisk í Kína á undanförn- um árum. Sjóvík lætur vinna um 20 þúsund tonn á ári í Asíu og hyggur á aukna starfsemi í Kína, ekki aðeins í fiskvinnslu, heldur einnig fiskeldi. Á föstudag heimsótti Ólafur Ragnar Grímsson forseti frystihús, sem Sjóvík rekur í borginni Qingdao í Shandong-héraði. Qingdao er mikil fiskvinnsluborg og þar er einnig mik- il útflutningshöfn. Ellert Vigfússon, framkvæmda- stjóri Sjóvíkur, fylgdi forsetanum og um 40 manns, sem voru í fylgd með honum, um frystihúsið eftir að allir höfðu sett á sig hárnet og grímu fyrir vit sér, klæðst hvítum sloppum, þunnum gúmmíhönskum og farið í stígvél. Í frystihúsinu stóð starfsfólk- ið þétt saman og vann hratt. Allt er baðað skæru ljósi þannig að vel sjáist til og ekkert fari til spillis. Fólkið leit varla upp þrátt fyrir fjölmennið og lét ekki forsetaheimsókn og atgang ljósmyndara og kvikmyndatöku- manna trufla sig, hvort sem verið var að tína bein úr flökum eða snyrta þau. Ellert sagði í samtali við Morgun- blaðið að Sjóvík ræki fimm fisk- vinnslur í Kína og tvær í Taílandi og samtals framleiddu þær um 20 þús- und tonn af fiski. „Ávinningurinn af því að vera hér er náttúrlega að vinnulaun eru lág og hvort sem okkur líkar betur eða verr eru Kínverjar að gera þetta sjálfir og ef við ekki tökum þátt í því þá missum við af þeirri lest,“ sagði hann. „Við töldum rétt að hella okkur út í þetta, nýta okkur okkar þekkingu í sjávarútvegi, sem er meiri en Kínverja, það er klárt.“ Vöxtur starfsemi Sjóvíkur í Asíu hefur verið hraður og Ellert segir að vel komi til greina að vaxa meira. „Við höfum skoðað þann möguleika að eignast frystihúsin,“ sagði hann. „Við sjáum líka gríðarlegt tækifæri í eldisfiski í Kína. Ákveðnar tegundir hafa verið að vaxa mikið, til dæmis beitarfiskur og leirgedda, sem mikið er borðaður í suðurríkjum Banda- ríkjanna, og ákveðin tegund rækju. Við opnuðum núna í apríl skrifstofu í Suður-Kína til þess að finna hráefni fyrir verksmiðjur okkar í Ameríku og við ætlum okkur stóra hluti í þessum tegundum vegna þess að þetta er þróunin. Við erum ekki með tíma- ramma á þessu, en á síðasta ári tók- um við út stöðuna og á þessu ári var skrifstofan opnuð. Við gerum þetta ekki með neinum látum, heldur tök- um þetta skref fyrir skref. Síðan er ljóst að við munum fara út í frekari vinnslu í Kína á því sem er mannfrekt og munum hagræða í okkar vinnslum í Ameríku. Það er ljóst.“ Ellert sagði að einn kosturinn við að vinna hráefnið í Kína væri betri nýting þess. „Eins og við sáum þarna inni er beinagarðurinn fjarlægður með því að taka eitt og eitt bein og tína þau úr vegna þess að við getum það og launin eru lág og bara með því bætum við nýtinguna um fjögur pró- sent.“ Að sögn Ellerts er allt hráefnið nýtt. „Beinagarðurinn og roðið er selt hér og nýtt í mjöl,“ sagði hann, „hitt er selt til Bandaríkjanna og Evrópu“. Stendur til að sameina starfsemi Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna hefur einnig rekið starfsemi með svipuðum hætti í Kína og lætur vinna fisk í frystihúsum í Qingdao. Sjóvík og SH sameinuðust í fyrrahaust, en starfsemin er þó enn aðskilin. Ellert sagði að til stæði að sameina þetta. „Ég get ekki úttalað mig um það núna hvernig, en það verður gert,“ sagði hann. „Við munum auðvitað ná fram þeim samlegðaráhrifum, sem við stefndum að, og Asía var einn þáttur í því. Við munum fara í þetta á næstunni. Hluthafafundir verða haldnir í lok maí. Þá verður endan- lega gengið frá sameiningunni og hægt að byrja á samlegðarmálun- um.“ Sjóvík hóf starfsemi í Taílandi 1998 og 2002 í Kína. Fyrirtækið rek- ur starfsemina í Kína og á hráefnið, en á ekki frystihúsin. „Eigendur þeirra sjá um að ráða fólkið og launa- mál þess, en við höfum heimild til þess, ef fólk stendur sig ekki, að láta það fara. Á okkar vegum eru fimm manns í hverju frystihúsi, sem fylgj- ast á hverjum einasta degi með nýt- ingu og taka fyrir hvaða hráefni og hvaða stærðir á að taka inn. Við á Ís- landi segjum þeim hvað á að gera.“ Í frystihúsinu vinna einkum far- andverkamenn, sem flestir eru langt að komnir. Frystihúsinu er lokað í mánuð einu sinni á ári, í kringum kín- verska nýárið. Þá fær fiskverkafólkið frí og getur farið heim til sín, sem oft getur tekið tíu daga. „Fólkið vinnur tíu tíma á dag, sex daga vikunnar,“ segir Ellert. „Laun- in eru misjöfn eftir stöðum, 120 til 150 dollarar á mánuði. Fólkið býr á staðnum og verksmiðjueigandinn skaffar því húsnæði og fæði, sem ekki er tekið af laununum. Víða í Asíu er lífeyrissjóður foreldranna börnin þeirra, um annað er ekki að ræða. Þau koma í langflestum tilfellum ut- an af landi þar sem fátækt er mikil og mikið atvinnuleysi og eru komin til að vinna og senda peninga heim.“ Hann segir að hver starfskraftur endist tvö til fjögur ár að jafnaði. Ellert segir að lykilatriði til að halda í starfsfólkið sé stöðug vinna og þess vegna reynir Sjóvík að eiga ávallt 3.000 tonna birgðir af hráefni, en afköst í frystihúsum fyrirtækisins eru 1.500 tonn á viku. Sjóvík hyggur á aukin umsvif í Kína Morgunblaðið/Karl Blöndal Ellert Vigfússon sýnir Ólafi Ragnari frystihús í Qingdao í Kína. Eftir Karl Blöndal kbl@mbl.is 6 SUNNUDAGUR 22. MAÍ 2005 MORGUNBLAÐIÐ FRÉTTIR Tandur hf • Hesthálsi 12 • 110 Reykjavík • Sími: 510 1200 • Fax: 510 1201 • tandur.is Höfum í boði mikið úrval af Svansmerktum hreinsiefnum, nú einnig fáanleg með ilmefnum. Innkaupastjórar fyrirtækja og stofnana athugið! Umhverfisvottuð hreinsiefni Norræna umhverfismerkið Svanurinn er vitnisburður um gæðavöru með lágmarks umhverfisáhrifum. SIGRÍÐUR Anna Þórðardóttir um- hverfisráðherra átti fund með fulltrú- um yfirvalda umhverfismála í borg- inni Qingdao og héraðinu Shandong í Kína í gær. Á fundinum kom fram mikill vilji heimamanna til samstarfs við Íslendinga á sviði umhverfismála, bæði á milli stofnana hins opinbera og ekki síður á milli fyrirtækja á þessu sviði. Auk kynningar á aðstæðum í Shandong-héraði, með áherslu á borgina Qingdao, voru möguleikar til samstarfs á milli landanna á sviði um- hverfismála til umræðu á fundinum. Þá var rætt um þau mál sem sér- staklega brenna á íbúum bæði í Shandong-héraði og á Íslandi, svo sem mengun hafsins, en Qingdao er meðal stærstu hafnarborga í Kína og þar eru stundaðar veiðar og vinnsla sjávarfangs. Umhverfisráðherra lagði á fundin- um áherslu á sérþekkingu Íslendinga og íslenskra fyrirtækja á ýmsum svið- um umhverfismála, svo sem nýtingu jarðhita og meðferð úrgangs og end- urvinnslu. Í máli heimamanna kom fram að í Kína væri stór markaður fyrir umhverfisvæna tækni og mikil tækifæri fyrir fyrirtæki á því sviði. Þá kom fram að hér í Shandong-héraði væri mikill áhugi á nýtingu jarðhita, bættri meðhöndlun úrgangs og hreinsun frárennslis, svo nokkuð sé nefnt. Umhverfisráðherra sagðist eftir fundinn hafa bent Kínverjum á að Ís- lendingar væru brautryðjendur í heiminum á nýtingu endurnýjanlegr- ar orku og þar væru augljósir mögu- leikar á árangursríkri samvinnu. Einnig hefði verið ánægjulegt að heyra að greinilegur áhugi væri á samvinnu um verndun hafsins og rannsóknum á því sviði. Kínverjar vilja sam- starf við Íslendinga í umhverfismálum árum fékk ég indverskan viðskiptajöfur til að líta á íslenskan sjávarútveg því að þá hafði kviknað áhugi á Íslandi að flytja skip til Ind- lands og veiða þar. Hann skoðaði íslenskan sjávarútveg í heilt ár, kom svo til baka og sagði: Þetta er merkilegt og við höfum kannski áhuga á að vinna með ykkur, en það er ekki af því að þið séuð svo góðir að veiða fisk, heldur að þið eruð svo góðir sölumenn í sjávarafurðum. Ég hafði aldrei heyrt þetta sagt fyrr. Mér varð hugsað til þessara orða hans fyrir fimmtán árum vegna þess að hér sjáum við þessa ungu sveit vísa okkur veginn til framtíðar og gera það á þann hátt að fæstir á Íslandi þekkja þetta fyrirtæki,“ sagði forset- inn og sagði vaxtarmöguleikana í Kína nánast ótakmarkaða en vinnslan heima væri bundin af því, sem unnt væri að veia þar. „Auðvitað ÓLAFUR Ragnar Grímsson sagði eftir að hann hafði skoðað frystihúsið að það hefði ver- ið einstök reynsla að koma þar inn. „Mér finnst við vera að sjá hér alveg nýtt skeið í íslenskum sjávarútvegi,“ sagði hann. „Nýtt tímabil þar sem öll sú mikla reynsla, sem við höfum safnað á síðustu 50 eða 60 árum í sölumennsku, markaðskerfi og vinnslu sjáv- arafurða er að skila sér á ótrúlegan hátt hér, þar sem tengt er saman fiskur veiddur í Rúss- landi, vinnslan fer hér fram og selt á hágæða- mörkuðum í Bandaríkjunum og Evrópu. Við vitum að auðlegðin í hafinu í kringum Ísland er takmörkuð af umræðunni um kvótann og stjórn fiskveiðanna og mér finnst að hér séum við að sjá framtíð þar sem við náum jafnvel forustu á heimsmarkaði sem sölumenn í sjáv- arafurðum. Það minnir mig á að fyrir fimmtán munum við að halda því áfram, en nýta mark- aðskunnáttuna, hæfni okkar og forustu í sjáv- arútvegi til þess að gera þessa hluti hér. Það finnst mér vera ný framtíð í íslenskum sjávar- útvegi, sem maður hafði heyrt talað um, en veruleikinn hér er miklu ótrúlegri heldur en nokkrar frásagnir.“ Miklir möguleikar fyrir íslenska banka Ólafur Ragnar sagði að hann ætti eftir að hugsa mikið um þessa heimsókn og vinna úr henni fyrir sjálfan sig. Nú væri hann aðeins að lýsa sínum fyrstu viðbrögðum við því að skynja veruleika, sem væri miklu kröftugri, þróaðri og agaðri en hann hefði gert sér í hugarlund. „Það er gaman að sjá þessa íslensku for- ystumenn með erlendum samstarfsaðilum sín- um, sem við höfum hitt hér,“ sagði hann og gerði íslensku bankana einnig að umtalsefni. „Það er líka ný vídd í íslenskri banka- og fjár- málastarfsemi, sem maður sér hér. Stundum hefur verið talað um hana á ráðstefnum heima, en hér sjáum við tenginguna og hvern- ig bankarnir koma að þessu, og það eru fleiri bankar en Landsbankinn, sem hafa komið að því að þróa sjávarútveg í Kína. Kannski er það líka merkileg framtíð fyrir íslenska banka- starfsemi af því að ég hef kynnst því að stóru bankarnir í veröldinni verða alltaf dálítið taugaveiklaðir þegar kemur að sjávarútvegi. Þeir þekkja ekki hvernig á að vinna með sjáv- arútveginum, en þessi súra og sæta reynsla, sem fjármálakerfið á Íslandi hefur haft af sjáv- arútveginum í áratugi hefur líka skapað bankamenn á Íslandi, sem kunna að vinna með og í þágu sjávarútvegsfyrirtækja.“ „Alveg nýtt skeið í íslenskum sjávarútvegi“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.