Morgunblaðið - 30.10.2005, Síða 12

12 SUNNUDAGUR 30. OKTÓBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
S
egðu mér frá plötunni, hvar tókstu
hana upp?
„Ég tók plötuna upp á nokkrum
stöðum. Ég tók upp þrjú lög í Los
Angeles þar sem ég var að vinna
með Bigga Bix og komst í kynni
við Veigar Margeirsson og Atla
Örvarsson sem bundu lokahnúta á útsetningar
þessara laga. Síðan fórum við bara beint í stúdíó
ásamt „session“-fólki og tókum lögin upp. Rest-
ina af plötunni tók ég upp hérna heima á Íslandi
með íslenskum strengjaleikurum.“
– Hvernig lýsirðu plötunni, hver er þín pæling
með henni?
„Þetta er svona einlæg poppplata í skraut-
legum strengjahljóðfærabúningi,“ segir Daníel
hlæjandi. „Já ég held að ef maður vill búa til ein-
hverja skúffu fyrir þessa plötu þá sé hægt að
kalla hana kammerpopp.“
– Kammerpopp?
„Já þetta eru popplög í þessum hátíðlega
kammertónlistarbúningi.“
Innihaldið
– Ef við kryfjum aðeins innihald plötunnar, ég
frétti af konu sem var að flytja fyrirlestur í Sví-
þjóð núna nýlega um ást og kærleik í samskipt-
um fólks og hún spilaði lag af plötunni þinni í
fyrirlestrinum. Er mikil ást á plötunni þinni?
„Það er mikil ást á þessari plötu,“ segir Daníel
og hefur varla sleppt orðinu þegar kona hans,
Gabríela Friðriksdóttir, hringir.
– Gabríela minntist á það í viðtali í sumar að
þú hefðir tekið þátt í verki hennar á Feneyja-
tvíæringnum, kom hún að einhverju leyti að
gerð þinnar plötu og ef svo er, myndir þú telja að
það væri ástin í plötunni?
„Sko … grunnurinn á þessari plötu er ást mín
á mínu nánasta umhverfi og Gabríela er mjög
stór hluti af því umhverfi. Þar af leiðandi er
þessi plata hálfgerður ástaróður, eða að minnsta
kosti mjög jákvæður óður gagnvart lífinu og
þetta er bara afleiðing þess að ég var í mjög
kærleiksríku umhverfi þegar ég samdi hana. En
kannski verður næsta plata með öðrum
áherslum. Maður verður alltaf fyrir miklum
áhrifum frá umhverfinu og vill kannski endur-
spegla það á sinn hátt.“
– Í hvaða umhverfi varstu þegar þú samdir
plötuna?
„Þá er ég nýhættur í Gus Gus og er orðinn
mjög sáttur við mig og tilveruna og lögin bera að
sjálfsögðu keim af því. Síðan koma þarna eitt
eða tvö lög á plötunni sem ég sem eftir að ég er
byrjaður að rembast við að gefa hana út. Það
sem gerðist þá var að 4AD-plötuútgáfan, sem
hafði gefið út efni Gus Gus og ætlaði að gefa út
mína plötu, hætti við og það var töluvert áfall
fyrir mig. Lagið „The Stingray“, djöflaskatan
sem liggur á botninum og getur stungið mann
illa, er skírskotun til dekkri hugsana og þyngra
yrkisefni en ástin og ljósið í kringum hana, já …
kærleikurinn.“
– Hvernig tónlist er þetta?
„Ég veit hvað ég er með í höndunum, ég er
búinn að búa til plötu sem allir eru að segja mér
að sé jaðartónlist
– Er þetta jaðartónlist?
„Nei þetta er bara popp. Þetta er bara arg-
asta popp og ég er ekkert að gefa hana út fyrir
neitt annað en það sem hún er. En hún fer nátt-
úrulega í hendurnar á mörgum sem segja að
hún sé tormelt og þurfi margar hlustanir og það
er líka ágætt. Það er ágætt ef hlutur þarf að
meltast lengi, þá kannski síast hann betur inn,
fer ekki inn um annað eyrað og út um hitt, og lif-
ir þá lengi með fólki. Þegar ég gerði þessa plötu
langaði mig til að gera eitthvað sem ég nennti að
hlusta á eftir 30 ár. Ég var líka með það í huga að
gera eitthvað sem mig langaði til að hlusta á
sjálfur og þá er mér sama um hvort það sé í út-
varpinu eða í einhverjum ghettoblaster í kjall-
ara í Breiðholtinu.“
– Hugsarðu alltaf þannig þegar þú býrð til
tónlist, að það sé hægt að hlusta á hana eftir 30
ár?
„Nei, ég setti mér það markmið núna að ná
einhverjum sígildum hljómi, þess vegna valdi ég
sígild strengjahljóðfæri, það er mesta tímaleys-
ið í þeim. Í þeim hljóðfærum sem ég hef verið
vanur að nota áður þá eru þessi nútímahljóðfæri
háð áferðarpælingum, svona hljómpælingum
sem eiga við þann tíma sem verið er að pæla í.
Ég vildi losna við þá breytu, í þessari jöfnu sem
ég var að búa til, að þurfa að vera að glíma við
eitthvert hljómáferðarmál sem myndi ekki
skipta neinu máli eftir tíu ár.“
– Myndirðu þá segja að þetta væri klassískt
popp, að þetta væri strax orðið klassík vegna
þess að þetta á að duga svo lengi?
„Það er náttúrulega hrokafullt að segja það
en ég hef alveg hugsað það og ég trúi því og trúi
á þetta efni. Ég bara vona að þetta eigi eftir að
lifa.“
Sköpunarverkið
– Hvernig viðhorf hefurðu til markaðarins,
sumir listamenn vilja lítið hugsa um þetta en
fylgist þú til dæmis með því hvernig platan selst
og stefnirðu að einhverju takmarki í þeim efn-
um?
„Ef fólk vill kaupa þessa plötu þá hef ég ekk-
ert á móti því og ég ætla að gera allt mitt til að
fólk kaupi hana. Ég er að gefa hana út til að selja
hana. Annars gæti ég bara stungið henni upp í
hillu og látið hana rykfalla þar.
Ég spái í það hvað platan selst mikið og finnst
það sjálfsagður hlutur. Það er verið að setja eitt-
hvað á markað og það að spá ekkert í það hvað
markaðsvaran selst er bara rugl. Þetta fjallar
um að selja hlutina. Það er augljóst mál.
Síðan er það undir manni sjálfum komið hvað
maður er tilbúinn að ganga langt í að markaðs-
setja vöruna og koma henni til neytandans. Ég
hefði ekkert á móti því að platan seldist í bíl-
förmum.“
– Tekurðu mark á gagnrýni?
„Ég er nú svo sjálfsgagnrýninn að ég þarf
varla mikið á annarri gagnrýni að halda. En ef
ég sé eða les gagnrýni sem mér finnst eiga rétt á
sér gagnvart innihaldi þess sem ég er að gera er
það yfirleitt eitthvað sem ég hef haft á tilfinning-
unni áður og er staðfest í góðri gagnrýni.“
– Tekurðu slæma gagnrýni inn á þig?
„Gagnrýni er bara álit eins manns og það er
svo margt annað fólk til. Ég hlusta jafnmikið á
vini og fólk sem ég virði og tek mark á. Ef gagn-
rýnin á rétt á sér þá tek ég á henni og geri betur
næst.“
Næst
– Hvenær verður næst?
„Næsta plata?“
– Já.
„Vonandi næsta haust.“
– Ertu byrjaður á henni?
„Já ég er kominn með eina og hálfa plötu, þú
getur rétt ímyndað þér, ég var í hljómsveitum
þar sem við gáfum út eina plötu á ári í Ný dönsk,
tvær plötur á fimm árum með Gus Gus og ég er
alveg uppbirgður af efni. Ég er að minnsta kosti
með nóg í eina plötu. Ég var alls ekki fimm ár að
gera þessa plötu, hún var kannski tónlistarlega
komin heim til sín fyrir þremur árum.“
– Hvernig verður næsta plata, hver verður
stefnan, þemað?
„Þetta verður einfalt rokk, kjarnarokk.“
– Hvað er kjarnarokk?
„Rokk sem fjallar um kjarnann, þú hefur
heyrt um harðkjarna, þetta verður mjúkkjarna.
Mjúkkjarnarokk. Annars veit maður aldrei, við
tölum um það næst.“
Argasta popp
Morgunblaðið/Þorkell
Kærleikurinn, ástin, klassík og smáreiði ein-
kenna nýjustu plötu Daníels Ágústs Haralds-
sonar, Someone who swallowed a star. Daníel
hefur lítið verið í sviðsljósinu undanfarin fimm
ár eða síðan hann sagði skilið við Gus Gus, hann
hefur búið erlendis en er kominn heim núna og
hefur nóg að bjóða Íslendingum. Sigurður Pálmi
Sigurbjörnsson hitti Daníel að máli í litlu risi
við Þórsgötuna, þar sem hann hefur komið sér
upp aðstöðu til tónlistarsköpunar, og ræddi við
hann um plötuna, kærleikinn og fleira.
’Þetta er bara argasta popp ogég er ekkert að gefa hana út fyrir
neitt annað en það sem hún er.
En hún fer náttúrulega í hend-
urnar á mörgum sem segja að
hún sé tormelt og þurfi margar
hlustanir og það er líka ágætt.‘