Morgunblaðið - 30.10.2005, Síða 23

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30. OKTÓBER 2005 23
Það er vitaskuld guðs þakkarvert að „Sovét-Ísland“,óskalandið sem um var ortá sínum tíma, varð aldreitil.
En ef við hyggjum ekki að því að
skoða samfélag okkar og þróun þess
gaumgæfilega og með gagnrýnum
augum getur svo farið að við fáum í
staðinn „Sof-ét-Ísland“, sem er lítið
skárra.
Eftir nokkra daga er altsvo afmæl-
isdagur rússnesku byltingarinnar.
Sjöundi nóvember. Þessi dagur var
eitt sinn vandlega merktur inn á
dagatöl víða um heim. Það var efnt til
hátíðahalda og hersýninga í Sovét-
ríkjunum sálugu og
hjáveldum þeirra til
að minna á hern-
aðarmátt og megin
ráðstjórnarinnar.
Skriðdrekar og
eldflaugaskotpallar
á hjólum runnu í
löngum röðum yfir sjónvarpsskjái
heimsins og gamlir dúðaðir kallar
brostu á hallarsvölum.
Vestrænir sósíalistar birtu greinar
og áköll í blöðum sínum og þáðu
heimboð í rauðu sendiráðin og kneyf-
uðu vodka af stéttvísri elju.
Núna fer lítið fyrir þessum degi.
Stundum er eins og þetta hafi aldrei
gerst. Vestræn æska hefur ekki hug-
mynd um að þessi bylting hafi verið
gerð og þaðan af síður út á hvað hún
gekk.
Æskan þekkir kalda stríðið sem
baksvið í gömlum bíómyndum, þar
sem feitir og klaufskir Borisar hafa
ekki roð við vestrænum glæsimenn-
um. En rússneska byltingin er eins
og hvert annað skringilegt heiti á úr-
eltu landakorti. Sama gildir um fyr-
irbæri eins og „verkalýður“, „stétta-
barátta“ og „auðvald“.
Engu að síður er það nú svo, að ef
einhverjir ættu að minnast rússnesku
byltingarinnar og þeirra hugsjóna
sem hún spratt af, með hlýju og þökk,
eru það við Vesturlandabúar. Við er-
um nefnilega hin lánsömu börn sem
byltingin náði ekki að gleypa.
Við njótum á hverjum degi ávaxt-
anna af þeirri réttindabaráttu sem
átti rætur í sömu hugsjónum og þeim
sem leiddu af sér byltingana. En við
sluppum við þær hörmungar og þau
afarkjör sem hún leiddi af sér fyrir
það ólánsama fólk sem þurfti að búa
við afleiðingar hennar í formi kúgandi
þjóðskipulags.
Við, sem höfum notið bæði veru-
legs félagslegs og efnahagslegs jafn-
aðar og búið við víðtækt einstaklings-
frelsi og lýðræði, megum ekki gleyma
þessari fortíð.
Eða halda menn kannski að laun-
þegar á Íslandi byggju við þau rétt-
indi og kjör sem almennt tíðkast nú,
ef hugsjón og eldmóður innblásinna
og barnslega trúaðra sósíalista og
kommúnista hefði ekki komið til á
sínum tíma og eflt verkalýðshreyf-
inguna til dáða? Auðvitað eigum við
aldrei að gleyma því heldur hversu
lánsöm við erum að hafa ekki lent í
sporum þeirra vesalings rétttrúuðu
sósíalista sem í alvöru fengu það sem
þá dreymdi um, þ.e. sitt eigið ráð-
stjórnarríki. Sitt eigið sovét.
Við búum hins vegar við þjóð-
félagsástand sem fer nærri því að
vera „Sof-ét-Ísland“. „Sof-ét-Ísland“
er það farsælda frón þar sem við sof-
um flest pakksödd á verðinum í vel-
sældinni á meðan ójöfnuðurinn vex
hröðum skrefum í kringum okkur.
Efnishyggjan og gróðafíknin er hin
eina sanna hugsjón og fulltrúar henn-
ar eru hetjur mannhafsins.
En á sama tíma og innlendir millj-
ónamæringar spretta upp líkt og
sjálflýsandi golfkúlur um víðan völl,
þá fjölgar einnig sífellt í þeim hópi Ís-
lendinga sem engra gæða nýtur.
Þeim hópi sem beinast liggur við að
gefa eitt af þessum nöfnum sem er
eins og skringilegt heiti á úreltu
landakorti.
Það er: „Öreigar.“
Þótt við höfnum skoðanakúgun og
ríkisreknu ófrelsi og höldum ekki sér-
staklega upp á afmæli rússnesku
byltingarinnar er okkur hollt að
muna og virða hugsjónir um jöfnuð
og þjóðfélagslegt réttlæti.
Sof-ét-Ísland,
óskalandið …
HUGSAÐ
UPPHÁTT
Eftir Svein-
björn I.
Baldvinsson
Nýtt meistarastykki úr smiðju
Gunnhildar Hrólfsdóttur
Áleitin
og einlæg.
Saga um samkyn-
hneigða stúlku og
fjölskyldu hennar.
F a x a f e n i 1 0 – S í m i 5 6 8 1 0 0 0 – w w w . f r u m . i s
Fr
u
m
Björn
Gíslason
í 7. sæti
Í tilefni af prófkjöri Sjálfstæðis-
flokksins í Reykjavík býður stuðn-
ingshópur Björns Gíslasonar til samsætis í Fylkishöll-
inni við Fylkisveg í dag, sunnudag, kl. 16-18.
Vinir og suðningmenn velkomnir
www.bjorngislason.is