Fréttablaðið - 17.01.2004, Síða 39

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 515 75 00, fax: 515 75 16 Ritstjórn: 515 75 05, fax: 515 75 06, ritstjorn@frettabladid.is
Auglýsinga- og markaðsdeild: 515 75 15 - fax 515 75 16, auglysingar@frettabladid.is Dreifing: 515 75 00, dreifing@frettabladid.is
VI Ð S EG J U M F R É T T I R SM Á A U G L Ý S I N G AS Í M I N N E R 515 7500
ÍS
LE
NS
KA
A
UG
LÝ
SI
NG
AS
TO
FA
N
EH
F/
SI
A.
IS
IK
E
23
12
4
12
.2
00
3

©
In
te
r
IK
EA
S
ys
te
m
s
B.
V.
2
00
3
Útsala
Aðeins tveir dagar eftir
Rýmum fyrir nýju ári 27/12 - 18/01
Útsala
Laugardaga kl. 10:00 - 18:00 | Sunnudaga kl. 12:00 - 18:00 | Mánudaga - föstudaga kl. 10:00 - 18:30 | www.ikea.is
Bakþankar
REYNIS TRAUSTASONAR
Indíáninn
Allt frá því ég var barn, og vissifátt skemmtilegra en að hjala
snöggkrullaður í grænni lautu með
bros á vör og heimsins sakleysi í
grábláum augum, hef ég orðið fyrir
því að fólk misskilur mig og til-
gangur sem á að vera góður snýst
upp í ranghverfu sína í meðförum
óvandaðra.
TÍMANS TÖNN vann á krullun-
um og það sem meira var, þurrkaði
út varanlega hluta af höfuðhárinu.
Þá taldi ég mér þann kost vænstan
að ganga með hatt. Í senn var hann
skjól gegn nöprum vindum og skap-
aði reisn sem ég taldi vera við
hæfi. Hattar standast ekki tímans
tönn fremur en krullur og hár og
þar kom að fyrsti hatturinn var orð-
inn svo lúinn að hann var ekki boð-
legur í annars flokks vestra og þá
alls ekki í hátískusamfélagi Íslands.
Þörfin til að endurnýja hattkúfinn
braust fram af fullum þunga í
Minneapolis. Ég hef gjarnan samúð
með þeim undirokuðu í samfélögum
heimsins svo sem indíánum og
kvótalausum Vestfirðingum og
ákvað að svala þörf minni til góð-
verka í þágu lítilmagna.
MANNGÆSKAN varð til þess að
ég varð fyrir einhverri þeirri gróf-
ustu móðgun sem ég man á síðari
tímum. Í Minnesota er fjöldi indíá-
na sem lifir á ríkisstyrkjum eftir að
kúrekar höfðu af þeim land og lifi-
brauð. Við sölubúð indíána bar góð-
mennskan mig ofurliði og ég ákvað
að taka á mig syndir hvíta manns-
ins og versla örlítið indíánunum til
hagsbóta. Í upphafi var ætlunin að
kaupa fjaðraskraut eða friðarpípu
en þegar inn í básinn kom rak mig í
rogastans. Þessi fíni kúrekahattur
blasti við í allri sinni dýrð og beið
þess eins að ég festi á honum kaup.
Indíánastúlka með derhúfu og í
skotapilsi afgreiddi mig og brosti
þakklát þegar ég reiddi fram um-
beðna fjárhæð. Hatturinn var að
formi til eins og gamli kúfurinn en
ljósari og smellpassaði við kálfaleð-
urjakkann.
SÓLIN SKEIN í heiði þar sem ég
gekk niður aðalgötu Minneapolis
með nýja hattinn og leið eins og
kvikmyndastjörnu. Við gangstéttar-
brún sat indíánahöfðingi með
fjaðraskúf og reykti eitthvað sem
líktist kannabis fremur en óbreytt-
um kamel. Ég horfði á hann, kink-
aði kolli, og fann hve vænt mér
þótti um indíána. Það haggaðist
ekki fjöður á höfði hans og hann
var svipbrigðalaus þegar hann fylg-
di mér með augunum. Höfðinginn
var að baki þegar ég heyrði kallað
dimmum, nístingsköldum rómi:
„Coca cola, cowboy“. ■
SNYRTISETRIÐ
- kynning -
Snyrtisetrið ehf
Domus Medica sími 533 3100
Frá Snorrabraut
Sólar brúnku úði
Kynning í dag frá kl. 10