Fréttablaðið - 18.03.2004, Blaðsíða 25

25FIMMTUDAGUR 18. mars 2004
Hinsegin bíódögum, sem Sam-tökin ‘78 og FSS, félag sam-
kynhneigðra og tvíkynhneigðra
stúdenta stóðu fyrir, lauk um síð-
ustu helgi með afhendingu verð-
launa á laugardagskvöld. Í dóm-
nefnd sátu Jankees Boer, frá
Hollandi sem var formaður
nefndarinnar, Hanna María Karls-
dóttir, Elísabet Ronaldsdóttir og
Sigursteinn Másson.
Bandaríska kvikmyndin Bróðir
og utangarðsmaður – Bayard
Rustin eftir Nancy Kates og
Bennett Singer var valin besta
heimildarmynd hátíðarinnar.
Argentínska myndin Skyndilega
eftir Diego Lerman var kjörin
besta leikna myndin og norska
myndin Heim á jólum eftir Frank
Mosvold var valin besta stutt-
myndin. Auk þessa hlaut kvik-
myndin Pabbi og pápi eftir
Johnny Simmons sérstaka viður-
kenningu dómnefndar fyrir
hversu vel hún snertir umræðu
líðandi stundar.
„Ég sá ekki það fólk sem ég er
vön að sjá á kvikmyndahátíðum,“
segir Elísabet Ronaldsdóttir kvik-
myndagerðarmaður. „Það er sorg-
legt að útiloka þennan möguleika
út af því að myndirnar tilheyra
þessu genre. Meðal myndanna á
hátíðinni voru algjörar perlur.“
„Það er frábært hvað er verið
að framleiða mikið af góðum
myndum um þessi málefni,“ segir
Hanna María Karlsdóttir leik-
kona. „Verðlaunastuttmyndin er
mynd sem ætti að sýna fyrir hver
jól og heimildarmyndin um
Bayard Rustin er alveg frábær og
áhugaverð. Þetta er maður sem ég
vissi ekki einu sinni að væri til
sem er synd og sorg.“ ■
Verðlaun
HINSEGIN BÍÓDAGAR
■ Bestu myndirnar verðlaunaðar.
Hinsegin bíó verðlaunar
GARÐAR BALDVINSSON
Formaður félags ábyrgra feðra. Vill fá með-
lag viðurkennt sem framfærslu í skattkerf-
inu líkt og gert er í nágrannalöndunum.
Hver?
Ég er ábyrgur faðir sem sinnir börnun-
um sínum af kostgæfni og berst fyrir
rétti barna og feðra til að eiga sem best
samband. Ég er einnig ritstjóri Alfræði
íslenskra bókmennta, sem ég hef verið
að vinna að í fjögur ár ásamt fleirum í
Háskóla Íslands og við vonumst til að
komi út á næsta ári.
Hvar?
Eins og er er ég heima. Við í félaginu
erum þar staddir að við eigum í mikilli
baráttu við yfirvöld og reynum að leið-
rétta það misrétti sem feður verða fyrir í
kerfinu.
Hvaðan?
Ég er fyrst og fremst Reykvíkingur þar
sem ég er fæddur og uppalinn, en á
ættir að rekja til Borgarfjarðar og Horn-
stranda.
Hvað?
Ég er bókmenntafræðingur og rithöf-
undur og hef gefið út dálítið af ljóða-
bókum. Sú síðasta var bókin „Mátti
borgin ekki vera rúðustrikað blað“. Í frí-
stundum er ég einnig með börnunum,
sem er ekki áhugamál en tekur tíma og
er afskaplega gefandi. Ég finn hvernig
framlag mitt til barnanna gerir mig að
betri einstaklingi.
Hvernig?
Ég skrifa mjög framsækin ljóð. Í minni
síðustu bók var ég að reyna að vefa
saman persónu sem elst upp í borginni
og hefur sig lítið í frammi við aðra per-
sónu sem hefur sig mikið frammi og
læt þær ræða saman um lífshlaup sitt.
Eins og flest ljóðskáld yrki ég mest út
frá eigin reynslu en geri tilraun til að
tengja hana sögu okkar sem þjóðar og
sögu fleira fólks.
Hvers vegna?
Ég hef alltaf verið að fást við einhverjar
skriftir og hef gaman af tungumálinu, að
búa til myndir úr því og leika mér með
það. Þetta er líka sköpunarþörf því ég
þarf að tjá mig um lífið og tilveruna.
Þetta er einhver tjáning sem ekki kemur
fram dags daglega.
Hvenær?
Eins og með mörg skáld kemur það í
hryðjum. Ég hef ort talsvert mikið á
kvöldin og á nóttinni þegar eitthvað
óvenjulegt er að gerast. Þetta er ís-
lenska leiðin, það vinna allir í törnum.
■ Persónan
ELÍSABET RONALDSDÓTTIR
Var í dómnefnd á Hinsegin bíódögum.
Segir að á meðal myndanna á hátíðinni
hafi verið algjörar perlur.