Fréttablaðið - 03.07.2004, Blaðsíða 37

LAUGARDAGUR 3. júlí 2004 25
Ráðstefna um Shakespeare er
haldin um þessa helgi í Globe leik-
húsinu í London. Þar koma fram
kenningaglaðir fræðimenn, og
sumir ansi hugmyndaríkir, til að
ræða um verk skáldsins. Nokkrir
þeirra munu kasta fram kenning-
um sínum um að Shakespeare hafi
ekki skrifað þau leikrit sem við
hann eru kennd heldur hafi hinn
raunverulegi höfundur falið sig
bak við nafn Shakespeares. Og
hver er þá höfundur mestu leik-
rita bókmenntasögunnar? Heim-
spekingurinn Bacon, segja sumir.
Leikskáldið Christopher Marlowe,
segja aðrir. Á ráðstefnunni mun
meðal annars vera sett fram sú
kenning að höfundurinn sé kona,
Mary hertogaynja af Pembroke,
systir skálds-
ins Philips
Sidney. Ekki
eru allir jafn
hrifnir af því
að verið sé að
hafa höfund-
arverkið af
Shakespeare
og einn aðal
Shakespeare
sérfræðingur
Breta, Stanley
Wells, segir að
engin ástæða
sé til að efast
um að Shakespeare hafi skrifað
verk sín. Hugleiðingar um annað
byggi einungis á samsæriskenn-
ingum. ■
WILLIAM
SHAKESPEARE
Nú er komin fram
kenning um að kona
hafi skrifað leikrit
hans.
SIGURÐUR KÁRI
KRISTJÁNSSON
Arnaldur allur
„Ég hef verið nokkuð duglegur við að lesa
skáldsögur upp á síðkastið,“ segir Sigurð-
ur Kári Kristjánsson alþingismaður, sem
er lesandi vikunnar að þessu sinni. „Ég
tók mig til að mynda til um daginn og las
allar bækur Arnaldar Indriðasonar og varð
ekki fyrir vonbrigðum. Fyrir fram hafði ég
reyndar ákveðna fyrirvara á gagnvart ís-
lenskum sakamálasögum. Einhverra hluta
vegna hafði ég á tilfinningunni að íslensk-
ar sakamálasögur væru ekki sérlega trú-
verðugar, en annað kom á daginn. Bækur
Arnaldar eru geysilega skemmtilegar af-
lestrar og æsispennandi. Raunar höfðu
bækurnar þau áhrif á mig að ég gat ekki
lagt þær frá mér. Ég var hrifinn af öllum
þessum bókum og eftir lestur þeirra kem-
ur það mér alls ekki á óvart hversu vel
Arnaldi hefur vegnað erlendis. Ef ég ætti
að tiltaka einhver af verkum hans sem eru
í mestu uppáhaldi hjá mér myndi ég
nefna Mýrina, sem mér fannst stórgóð. Þá
var ég mjög hrifinn af Napóleonsskjölun-
um, en hún sker sig dálítið úr öðrum verk-
um Arnaldar, og það er óhætt að mæla
með henni.
Síðan var ég að ljúka við að lesa metsölu-
bókina Da Vinci lykilinn eftir Dan Brown.
Maður skilur eftir lestur þessarar bókar
hvers vegna hún nýtur svo mikilla vin-
sælda hér á Íslandi og um allan heim.
Hún er raunar svo vinsæl að það má eig-
inlega segja að maður sé varla maður
með mönnum nema maður hafi lesið
hana. Þetta er hörkuspennusaga sem er
uppfull af óvæntum uppákomum og
snjöllum leikfléttum. Bók sem erfitt er að
leggja frá sér. Inn í söguna blandast síðan
togstreita og valdabarátta milli Vatíkans-
ins og ýmissa trúarhópa innan og utan
kaþólsku kirkjunnar. Einna athyglis-
verðastar við söguna eru síðan ýmsar
túlkanir höfundar á Nýja testamentinu og
klassískum kenningum kirkjunnar eins og
við almennt þekkjum þær, sem studdar
eru táknum og skilaboðum sem fram
koma í listaverkum frægustu listamanna
sögunnar, byggingasögu kirkjunnar og
fleiru. Ég ætla mér hins vegar ekki að
segja meira, enda vil ég forðast að spilla
ánægju þeirra sem eiga eftir að lesa Da
Vinci lykilinn, en ég get svo sannarlega
mælt með henni.
Þessa dagana er ég síðan að velta því fyrir
mér hvaða bók ég ætti að taka fyrir næst.
Mér finnst býsna freistandi að lesa nýút-
komna ævisögu Bill Clinton, fyrrverandi
Bandaríkjaforseta. Ekki get ég sagt að Clint-
on hafi verið í miklu uppáhaldi hjá mér, en
ég gæti trúað því að saga hans sé áhuga-
verð fyrir margra hluta sakir. Og ætli maður
sé ekki ósammála mörgu sem þar kemur
fram, en það getur verið gaman að því. ■
[ LESANDI VIKUNNAR ]
Nýrrar skáldsögu Louis de Bern-
iéres hefur verið beðið með mikilli
óþreyju. Mánuðum fyrir útgáfu
rifjuðu fjölmiðlar upp ævintýra-
lega velgengni höfundarins og
veltu því fyrir sér hvort hann muni
endurtaka leikinn með nýju bók-
inni. Biðin hefur reyndar verið
löng því síðasta bók Berniéres,
Captain Corelli’s Mandolin, kom út
fyrir tíu árum. Hún gerði höfund-
inn heimsfrægan og svo ríkan að
hann hefði ekki þurft að skrifa
aðra bók um ævina. Bókin seldist í
einni og hálfri milljón eintaka og
hefur hvað eftir annað lent á vin-
sældalista almennra lesenda. Eftir
útkomu bókarinnar líktu gagn-
rýnendur höfundinum við Dic-
kens, Waugh og Tolstoy en athygli
vakti að bókin var ekki tilnefnd til
Booker-verðlaunanna.
Nýja skáldsagan heitir Birds
Without Wings og er 625 blaðsíður.
Sagan gerist á suðvesturströnd
Tyrklands á árum fyrstu heims-
styrjaldar en Captain Corelli’s
Mandolin gerðist á grískri eyju í
seinni heimsstyrjöldinni. Bækurn-
ar eiga það sameiginlegt að fjalla
um samfélag sem riðlast vegna
stríðsátaka. Í Birds Without Wings
er þó ekki að finna neina megin-
sögu, eins og var í Captain Corelli
þar sem elskendur voru í for-
grunni. Berniéres segir þessa nýju
bók betri en þá fyrri en það kemur
í hlut gagnrýnenda og lesenda að
fella lokadóm. Gagnrýnandi
Sunday Times, Peter Kemp, er ekki
hrifinn af bókinni. Hann segir
skorta sterka persónusköpun, of
mikið sé um þreytandi endurtekn-
ingar og að verkið nái sér aldrei á
flug. Samkvæmt þessu virðist hin
langa bið ekki hafa verið þess virði.
Birds Without Wings er sögð
vera eins konar tilbrigði við Stríð
og frið Tolstoys þar sem Kemal
Atatürk er í hlutverki Napóleons.
„Ég er einn af þessum höfundum
sem eru alltaf að reyna að skrifa
Stríð og frið,“ segir Berniéres.
Franski útgefandinn hans ætlar
að markaðssetja bókina sem nú-
tímaútgáfu af hinu mikla verki
Tolstoys. ■
Var Shakespeare kona?Ný bók eftir Berniéres