Tíminn - 16.12.1972, Blaðsíða 16

16
TÍMINN
Laugardagur 1(1. tlesembcr l!)72
„Hún er þreytt og móðursjúk,” sagði hann, ,,það er heldur ekkert
skrýtið, þar sem hún er nýbúin að missa móður sina.”
„bað er einmitt móðirin, sem þetta snýst um hjá henni, en ekki á
þann hátt, sem þér haldið. Hún heldur, aðhún sé ekki dáin.”
Paterson hafði löngu útilokað þann möguleika að frú McNairn eða
Bettesonhjónin gætu verið á lifi, og hann komst i slæmt skap, er þvi
var nú haldið fram við hann, að svo gæti verið.
„Uss, hún lætur imyndunaraflið hlaupa með sig i gönur. betta er nú
með þvi heimskulegasta, sem ég hef lengi heyrt.”
„Hún hefur töluverðan hita. brjátiu og niu fimm, ef ég á að vera ná-
kvæm.”
„Hún hefur fengið hita af geðshræringunni, en þér vitið nú meira um
slikt en ég."
„bað er ekki fullnægjandi skýring. Hún fékk mörgum sinnum vatn að
drekka i gær. Eitthvert flóttafólk gaf henni vatn að drekka.”
„Innfæddir gæta þess vel að drekka aðeins hreint vatn, það er
ástæðulaust að vera með áhyggjur af þessu”.
„Vitanlega eru þeir gætnir, en samt getur maður aldrei verið viss.”
„Ég held hún þarfnist aðeins hvildar,” svaraði hann. „bér haldið það
vist lika, er ekki svo?”
„Ég veit ekki---— En vilduð þér ekki koma inn og líta á hana? ”
Honum var ekki alveg ljóst, hverju hann ætti að svara, en sat um
stund með hendurnar á hnjánum og horfði á, hvernig stjörnurnar
spegluðust i dökkum sléttum vatnsfletinum og liktust óneitanlega
syndandi fiskum,
Paterson hafði ekki áður fengið tækifæri til að tala við blendings
hjúkrunarkonuna undir fjögur augu. Hann kenndi dálitið i brjósti um
hana, en dáðist þó að henni i aðra röndina, vegna þess hversu vel hún
hélt reisn sinni. Hún var vöknuð upp af sljóleikanum, sem yfir henni
hafði verið i upphafi ferðarinnar, og sjálfstraust hennar og öryggi hafði
aukizt.
„Hvað getég eiginlega fert fyrir hana?” spurði hann loks.
„bér getið sagt henni, hvað þér ætlið að gera á morgun. bað er aðal-
lega það, sem þjáir hana.”
„Ég ætla niður að leita að Portman og hinum. Eitthvert þeirra hefur
komizt lifs af úr slysinu — reykúrinn getur ekki merkt neitt annað.”
„bað megið þér ekki segja henni!”
„Hvers vegna ekki?”
„Hún vill ekki heyra nefnt, að nokkurt hinna geti verið á lifi. bess
vegna megið þér ekki segja henni það.”
„Hefur hún sagt það berum orðum?”
„Nei, en hún er alltaf að tala um, að hún vilji undir eins komast frá
Burma og að...”
„bað þykir mér ofur eðlilegt! Ef þaðer allt og sumt, þá —! ”
„En það er ekki allur sannleikurinn. Hún er hrædd um, að móðir
hennar sé á lifi, en vonar jafnframt, að hún sé dáin.” Ungfrú Alison tal-
aði hægt og settlega eins og hún væri ekki of örugg i málinu og væri
smeik um að gera mistök, þess vegna hljómaði það, sem hún sagði,
óeðiilega og framandi. „Og nú vill hún alls ekki, aö þér farið þarna nið-
ur og komið svo ef til vill með móður hennar til baka.”
„Guð sé oss næstur! ” var allt, sem Paterson gat sagt.
Hann fór að hamast við að þvo sér um fæturna til að leyna uppnám-
inu, sem hann komst í,og vatnið skvampaðist svo að spegilmyndin af
stjörnunum eyðilagðist algerlega.
bað.sem hjúkrunarkonan hafði sagt, var svo ótrúlegt og skelfilegt, að
hrollur fór um hann. Til þess að koma ekki upp um sig, sagði hann:
„Ég kem að vörmu spori.”
„bakka yður yfir,” svaraði hún. „Gætið yðar á moskitóflugunum,
það er hlýtt og þær eru vafalaust úti núna!”
„Ég hef engar séð hér.”
„Ég hef séð þær. Ég var að enda við að drepa eina inni i kofanum
áðan.”
„Jæja, en moskitóflugur bita ekki á mig. Ég held,að blóðið i mér sé of
súrt fyrir þær.”
Hjúkrunarkonan fór, og hann gusaði vatninu yfir sig.
Skömmu siðar heyrði hann rödd Nadiu. Hún hafði komið, án þess að
hann yrði hennar var og stóð við hlið hans með ginbolla og sitrónu i
hendinni. begar hún sá Paterson sitja þarna fýldan i óða önn að skvetta
yfir sig vatni, fór hún að skellihlæja, alveg eins og þegar hann sagði
henni frá stjörnufiskum majórsins.
Að lokum gat hann ekki stillt sig um að fara að hlæja með henni, og
hann tók við bollanum af henni. Hún kraup niður við baðkerið. Hár
hennar var greitt upp úr oliu og féll að höfðinu eins og sléttur hjálmur.
Hún var með nýtt blóm i hárinu, eldrautt blóm, sem hann þekkti ekki
með nafni, með stór flipótt krónublöð. Hún angaði öll af sætum ilminum
af tanakapúðrinu. bað glampaði á hvitar tennur hennar i myrkrinu,
þegar hún hló, svo hallaði hún sér að honum, lagði höfuðið á blauta
öxlina á honum, kyssti hann á á hálsinn og hélt áfram að tista af hlátri.
bar sem hann sat þarna og fann kossa hennar og vatnsdropana hripa
niður um sig — hann hélt á ginbollanum ósnertum i hendinni — varð
honum ljósara en nokkru sinni fyrr, hvað það hafði i för með sér að fara
frá Burma. Hann langaði til að taka fast um axlir stúlkunnar, halda
henni fast upp að sér og finna mýkt hennar gegnum þunnt músselinið.
Honum var sú tilhugsun i meira lagi ógeðfelld að geta á komandi dög-
um ekki alltaf haft hana hjá sér. En hvað sem fyrir kæmi, var hann viss
um, að drengurinn og systir hans tækju örlögum sinum ætið með sömu
geðprýði.
begar Paterson hafði lokið við ginið sitt og Nadia var farin að sækja
meira, heyrði hann sjakalana væla i norðurfjöllunum. Honum hafði
aldrei getizt að hljóðinu, og i kvöld minnti það hann óhugnanlega á
slysið.
Hann stóð upp i kerinu og ætlaði að fara að þurrka sig, þegar Nadia
kom aftur úr tjaldinu. Auk ginsins var hún með hreint og þurrt hand-
klæði, hreina skyrtu og buxur.
Hann steig út úr baðkerinu, og óbeðin fór hún að þurrka fætur hans.
Fimm minútum siðar var hann á leiðinni inn I kofann. Verzlanirnar við
markaðsgötuna voru ennþá opnar og inni i skýlunum hékk fjöldi marg-
litra lampa, sem vörpuðu þægilegri birtu á gulu og rauðu, grænu og
gullnu ávaxtahlaðana. Paterson stóðum stund og virti markaðsgötuna
fyrir sér, i þvi birtist Tuesday neðan i götunni með fangið fullt af litlum
melónum og bananaklasa á öxlinni — einmitt sú teg. af banönum,
sem Paterson þóttu beztir, litlir, grænleitir, sætir og safarikir, og
bragðið minnti dálitið á aprikósur.
Hann beið eftir Tuesday og spurði hann, hvort hann hefði komizt að
þvi, hvort væri vegur niður i gilið.
„Jú, það var stigur þar, en hann var bara hinum megin. Og þetta var
mjög slæmur stigur, þvi að á hverju ári eyðileggja monsúnrigningarn-
ar hann næstum, og hann er ekki lagaður aftur fyrr en i endaðan þurrk-
timann, þegar veiðimennirnir þurfa að komast niður. Hann hafði lika
fundið fylgdarmann.
Hvers konar náungi var hann.þessi fylgdarmaður?
Hann var mjög ungur, eiginlega ekki nema drengur, en þetta var
duglegur fylgdarmaður, og hann þekkti stiginn mjög vel.
Uárétt
1) Ulgresiði- 5) Bókstafi.- 7)
Uæsing.- 9)\Tölu.- II) Utan,-
12) Samtenging.- 13) Verkur,-
15) Klukkna.- 16) Segl.- 18)
Skepnuna,-
Lóðrétt
1) Svndákvittunar,- 2) Höfuð-
fat - 3) Hreyfing,- 4) Egg.- 6)
Skips,- 8) Kindina.- 10) Árs-
tið,- 14) Stia,- 15) Væti,- 17)
Jökull,-
X
Káðning á gátu nr. 1285
Lárétt
1) Neytti. 5) Kái. 7) Jái. 9)
Föt,- 11) Al - 12) Ho,- 13) Slý.-
15) Töp. 16) Skó. 18) Gam-
all,-
Lóðrétt
1) Nýjast,- 2) Yki,- 3) Tá,- 4)
Tif,- 6) Stopul - 8) All,- 10)
Ohö,- 14) Ýsa,- 15) Tóa,- 17)
KM
liIllW: I
Laugardagur
16. desember
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10
Fréttir kl. 7.30 8.15 (og
forustugr. dagbl.) 9.00 og
10.00 Morgunbæn kl. 7.45.
Morgunleikfimi kl. 7.50
Morgunstund barnanna kl.
X.45: Svanhiidur Kaabcr
endar lestur þýðingar
sinnar á sögunni um „Tritil
i kaupstaðarferð” eftir
Itóbcrt Fisker (3).
Tilkynningar kl. 9.3(1. Létt
lög á inilli liða Morgun-
kaffiðkl. 10.25: Páll Heiðar
Jónsson og gestir hans ræða
dagskránai og sagt er frá
veðurfari og færð á vegum
12.00 Dagskráin, Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Óskalög sjúklinga
Kristin Sveinbjörnsdóttir
kynnir.
14.40 islenzkt mál Ásgeir
Blöndal Magnússon cand.
mag. flytur þáttinn.
15.00 Arfleifð i lónum
16.00 Fréttir
16.15 Veðurfregnir. Stanz
Arni bór Eymundsson og
Pétur Sveinbjarnarson sjá
um þáttinn.
16.45 Á bókamarkaðinum
Andrés Björnsson útvarps-
stjóri sér um kynningu á
nýjum bókum.
17.40 Útvarpssaga' barnanna:
„Sagan hans Hjalta litla”
eftir Stefán Jónsson Gisli
Halldórsson leikari les
sögulok. (24)
18.00 Létt lög. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.40 Kithöfundur tekinn tali
Njörður P. Njarðvik lektor
ræðir við Véstein Lúðviks-
son
20.00 Hijómplöturabb bor-
steins Hannessonar
20.50 Framhaldsleikritið:
„Landsins iukka” eftir
Gunnar M. Magnúss.
2 1.30 Á afmæiisdegi
Beethovens
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir Danslög
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Laugardagur
16. desember 1972
17.00 býzka i sjónvarpi.
Kennslumyndaflokkurinn
Guten Tag. 4. og 5. þáttur.
17.30 Skákkennsla. Kennari
Friðrik ólafsson.
18.00 bingvikan. báttur um
störf Alþingis. Umsjónar-
menn Björn Teitsson og
Björn borsteinsson.,
18.30 iþróttir. Umsónarmaður
Ómar Ragnarsson. Hlé
20.00 Fréttir
20.20 Veður og auglýsingar
20.30 Heimurinn niinn.
Bandariskur gamanmynda-
flokkur. býðandi Guðrún
Jörundsdóttir.
20.55 Eigum við aö dansa?.
Kennarar og nemendur úr
Dansskóla Heiðars Ást-
valdssonar sýna dansa af
ýmsu tagi.
21.20 Vaka. Dagskrá um bók-
menntir og listir á liðandi
stund. Umsjónarmenn
Björn Th. Björnsson,
Sigurður Sverrir Pálsson,
Stefán Baldursson. Vésteinn
Ólason og borkell Sigur-
björnsson.
22.00 Othello. Sovézk biómynd
frá árinu 1955.byggð á sam-
nefndum harmleik eftir
William Shakespeare. Leik-
stjóri Sergei Jutkevitsj.
Aðalhlutverk Sergei Bond-
artsjúk. islendkur texti er
gerður af Hallveigu Thor-
lacius og byggður á eldri
þýðingum.
23.45 Dagskrárlok