Tíminn - 04.02.1973, Blaðsíða 7

Sunnudagur 4. febrúar 1973.
TtMINN
7
hafa þær bitnað að miklu leyti á
innflutningi okkar á hjúkrunar-
gögnum. Þvi er ekki að leyna, að
okkur hefur verið legið á hálsi
fyrir þetta, og hefur það ástand,
er skapast við minnkandi hjúkr-
unargagnainnflutning okkar og
annarra fyrirtækja, sem likt
hefur staðið á fyrir, verið notað til
að rökstyðja nauðsyn rikiseinka-
sölu á lyfjum og hjúkrunargögn-
um.
Ekki eftirsóknarvert að
skulda i erlendum gjald-
eyri
Það virðist vera nokkuð út-
breiddur misskilningur að Lyfja-
verzlun rikisins hafi einkainn-
flutning á lyfjum. Það er rangt
eins og fram hefur komið, en það
skal tekið fram, að samstarf milli
fyrirtækjanna er hið bezta og
samvinna á ýmsum sviðum.
Okkur finnst oft, að við mætum
ekki nægum skilningi hjá for-
ráðamönnum peningastofnana,
en þó hafa viðskiptabankar okkar
veitt okkur nokkra fyrirgreiðslu
með greiðari kaupum á vöruvixl-
um og fleira. Við skiljum vel, að
bankarnir hafi i mörg horn að
lita, en við teljum, að sú vöruteg-
und, sem við verzlum með,sé þess
eðlis, að okkar mál verði að leysa
á einn eða annan veg og þvi erum
við ef til vill dómharðari i garð
bankastjóranna en ella.
Viðskiptasambönd okkar
erlendis hafa verið fús til að veita
okkur gjaldfrest, en bæði er, að
gjaldfresturinn er takmarkaður
af Seðlabankanum og svo er það
ekki svo eftirsóknarvert i gengis
fellingarþjóðfélagi að skulda
mikið i erlendum gjaldeyri.
Um 3000 skrásettar
pakkningar
— Nú eru öll lyf skráð, og vilji
læknir fá i hendurnar lyf, sem
ekki er þegar skráð hér á landi,
verður það að fara til lyfjaskrár-
nefndar rikisins, sem heyrir
undir heilbrigðisráðuneytið. Með
hverju framleiddu lyfi fylgja
kannski doðrantar i tveim-þrem
kössum um eiginleika þess, til-
rauninsem gerðarhafa verið með
þaðiOg niðurstöður þeirra. Þetta
allt þarf svo lyfjaskrárnefndin að
taka til athugunar, áður en hún
veitir innflutningsleyfið.
Fyrir 1963 var ekki skrásetn-
ingarskylda á lyfjum, og þá gat
hver læknir gefið út resept á
hvaða lyf, sem hann vissi að væri
til, og siðan varð að útvega það,
en eftir að lyfjaskrárnefndin tók
til starfa hefur skipulagið mjög
batnað, og jafnframt fækkaði
mjög titlum og heitum á lyfja-
markaðnum, þvi að að sjálfsögðu
framleiða margar verksmiðjur
lyf með sömu verkunum, þótt
nöfnin séu mismunandi.
— Hversu mörg fyrirtæki er-
lend, verzlið þið við með lyf?
— Ætli það séu ekki 15-20 lyfja-
verksmiðjur, sem við kaupum lyf
frá.
— Og hve margar eru lyfja-
pakkningarnar?
— Það er nú ekki got að svara.
Það telst t.d. fjórar pakkningar,
ef sama lyfið fæst í 25, 50, 100 eða
500 stykkja umbúðum. En ætli
það séu ekki um 3000 skrásettar
pakkningar hjá öllu fyrirtækinu,
þá i báðum deildum. Aður en til
lýfjaskrásetningarinnar kom,
voru lyfjatitlarnir einir svo
margir, að þeim hefur fækkað
siðan en i staðinn koma svo ljós-
myndavörurnar.
Eins og áður er á drepið,eru sömu eigendur að
gleraugna- og liósmyndavöruverzluninni góðkunnu,
Týli. Ljósmyndavörudeild Stefáns Thorarensens
h.f., veitir Hilmar Helgason forstöðu, og við snúum
okkur þvi til hans að fræðast af honum um sögu og
helztu þætti þess hluta fyrirtækisins. Það er Hilmar,
sem hefur orðið:
Gunnar V. Guðmundsson lyfjafræðingur stcndur hcr hjá töflusláttarvélinni, scm hefur slcgið margar
milljónir á nær aldarfjórðungs starfsferli sinum.
Sumir rita Thiele enn i
dag
— Hér hafði um langan tima
verið útibú, ef svo má segja, frá
einni þekktustu gleraugnaverzlun
á Norðurlöndun og hinni elztu i
Norður-Evrópu.
Verzlun þessi hét F.A. Thiele,
og það nafn bar útibú hennar hér-
lendis einnig. En svo þegar Stefán
Thorarensen kaupin það ásamt
öðrum 14. febrúar 1928, ris þarna
upp sjálfstætt fyrirtæki.
Hér hlær Hilmar við og segir
svo:
— Og það skemmtilega vill til,
að fjórtándi febrúar er einmitt af-
mælisdagurinn minn, svo að
segja má, að ég og fyrirtækið sé-
um jafndægra, þótt ekki séum við
jafngömul.
Nafnið Thiele þótti erfitt til
skrifa, og olli það oft ýmiss konar
misskilningi, svo að árið 1940 var
ákveðið að breyta nafninu, og
hefur það siðan verið ritað, eins
og nú er kunnast, eða TÝLI. En
svorikur ervaninnifólki.aðenn i
dag eru það margir, sem skrifa
nafn verzlunarinnar á gamla
mátann.
Það er rétt að taka það fram, að
lagalega séð er hér algerlega um
tvö fyrirtæki að ræða, segir
Hilmar. Þó að eigendur séu hinir
sömu, eru engin bein tengsl
þeirra i milli. Það má eiginlega
frekar segja, að Týli sé dóttur-
fyrirtæki Stefáns Thorarensens.
Ljósmyndavörur og
gleraugu fara ekki að
öllu leyti saman
í upphafi voru það eingöngu
gleraugu, sem Týli verzlaði með,
en brátt voru kviarnar færðar út
og farið að verzla með annars
konar linsur, einkum ljósmynda-
véíar. Þá höfðum við m.a. sam-
vinnu við Hans Petersen og
keyptum mikið af vélum frá hon-
um, en eftir að við tókum við Agfa
Gewaert umboðinu, hættum við
þvi, og höfum siðan einkum verzl-
að með eigin innflutningsvörur.
Lengi hefur verzlunin Týli verið
i Austurstræti 20 og búið þar við
litið rúm, en búðarplássið þar er
17 fermetrar. Nú i haust opnuðum
við svo nýja búð i Austurstræti 7,
og þar mun gleraugnaverzlunin
einkum verða til húsa.
Annars ætlum við að biða enn
um hrið og sjá i hvora verzlunina
fólkið leitar meira til gleraugna-
kaupa annars vegar og hins vegar
til kaupa á ljósmyndavörum, og
sérhæfa þær þá hvora á sinu sviöi.
Þetta tvennt á nefnilega alls
ekki saman. Það er oft hálfgert
feimnismál, þegar fólk er að
kaupa sér gleraugu, einkum virð-
ist það vera það, þegar ungt fólk
og konur eiga i hlut. Fólkið vill
þvi fá að vera i einrúmi og sem
mestri kyrrð, þegar það velur sér
umgerðir, en i ljósmyndavöru-
verzlunum vil oft verða nokkuð
erilsamt.
Tizkan hefur sín áhrif á
gleraugnaval
Annars er tizkan nú tarin að
hafa sin áhrif i sambandi við val á
gleraugum, og flestir, sem ganga
meö þau að staðaldri, eru farnir
að skipta um umgerð a.m.k. einu
sinni á ári. 1 fyrra voru t.d. mest i
tizku geysistór gleraugu með
viðamiklum umgerðum og spöng
um, en núna kýs unga fólkiö helzt
Sigurður Jörgensson, framkvæmdastjóri fyrirtækisins.
Hilmar Helgason, sölustjóri ljósmyndavörudeildar fyrirtækisins.