Tíminn - 20.12.1973, Blaðsíða 8

8
TÍMINN
Fimmtudagur 20. desember 1973.
til eldri og yngri
ÁSKRIFENDA
Hverjir fá
jólagjafir
Tímans?
3NU
snr
711*
7m
711*
711*
711*
711*
7IG
Tlfs
Tffs
711*
7m
711*
711*
7Hs
711*
711*
711*
711*
7n*
711*
711*
711*
711*
711*
711*
7m
711*
th*
th*
7H*
711*
7m
Hringið ísíma 1-23-23 ||
H5^SÉ^R»RB5aRB5%MR^R5>?W5^^SWR^HR^I^f;3W5 '
IÍ!5í!W!ííW!sí!H!tíPf!íS!M!5ðH!fí!M!íS!M!ííH!fíHRðMSf*3WííHR
Íl Nú fer hver að
•3M!5
iH verða síðastur að
Hg
25 senda inn nafn
7m
H og heimilisfang
Eldri kaupendur
Nýir kaupendur
Nýkominn íslenzki
frímerkjaverðlistinn 1974
(skráir öll islenzk frimerki, stimpluð,
óstimpluð og fyrstadagsumslög) eftir
Kristinn Árdal.
Verð kl. 100.00. Sendum i póstkröfu.
Auglýsið í Tímanum
■I
Farvegurinn
Jón Gislason:
Úr farvegi aldanna.
Fyrsta bindi.
Skuggsjá.
Höfundur þessarar bókar, Jón
Gislason frá Stóru-Reykjum i
Hraungerftishreppi, segir i for-
mála, aö i þessu fyrsta bindi
birti hann sögur, er hann tók
upp á segulbönd, ,,en jók þær
með ívafi annarra heimilda.”
Efni þessarar bókar er
fróðlegt og forvitnilegt, svo sem
titt er um þjóðleg fræði: Hór
segir frá flóðum i Hvitá,
byggingu ölfusárbrúar og
mörgu öðru Jón Gislason hefur
kynnt sér ýmislegt, sem marga
mun fýsa að vita.
Still bókarinnar er nokkuð
sérstakur — málfarið einkenni-
legt. T.d: ,,Þar til sköp urðu full
um ferð Halldórs.” — „Sortinn
byr yfir sinum einkennum,
fullum til vitundar þeim, er hafa
af honum kynni.” Eg játa þaö,
að við svona setningar stanza ég
i lestri, og tek mér
umhugsunartima til glöggvunar
á merkingu málsins, og veit þó
ekki hvort ég skil.
Höfundur segir einhvers
staðar, að hann verði að gera
langa sögu stutta. Þar liggur
við að mér finnist hann hæða
sjálfan sig. Hans iþrótt er að
gera stutta sögu langa. Það tek-
ur hann 23. bls. að segja frá þvi,
að huldufólkið setti Blómstur-
vallarimur i læstan skápinn til
Hannesar föðurbróður hans til
að lesa þær eða kveða á jólun-
um 1936, og skilaði þeim mörg-
um árum seinna á sama stað.
Að visu getur hann þess i
leiðinni, að Hannes hafi oft
kveðið rimur huldufólkinu til
yndis, þegar hann stóð yfir
sauðum, en eftir mæðiveikina
voru engir sauðir, og þar af
leiddi, að huldufólkið þurfti bók
til að rifja upp, það sem þaö
heyröi Hannes kveða áður. En i
sambandi við sauðina, sem
raunar er talað vel og skemmti-
lega um, eru þessar setningar
með stuttu millibili: „Hannes
hugsaði sérstaklega vel um
sauðina. — Hannes á Stóru-
Reykjum átti marga ánægju-
stund með sauðunum. — Yndi
Hannesar var allt, þar sem
sauðirnir voru.” Þannig er
sögustill Jóns.
Mig skortir þekkingu til að
dæma um sagnfræðilegt gildi
bókarinnar, þar sem um það er
að ræða.en ekki efa ég, að Jón
Gislason þekkir Flóann og t.d.
flóðin i ánum. Eflaust lýsir hann
rétt erfiðleikum Flóamanna við
eldsneytisöflun. — en ég skil
ekki að flóð á fyrri öldum hafi
fært þeim mikinn reka úr
girðingum ofar i sveitum. Þá
hélt ég, að girðingar hefðu verið
úr torfi og grjóti, og ekki er það
eldsmatur. En eflaust hafa
flóðin borið með sér sprek og
kvisti frá lyngi og kjarri.
Nokkrar þjóðsögur ,,úr safni
séra Steindórs Briem, prests i
Hruna” eru i bókinni. Þær eru i
þjóðlegum, gagnorðum stil.
'H. Kr.
AAinningar listakonu
Guðrún Á Simonar
Eins og ég er klædd
Gunnar M. Magnúss
skráði:
Þessi minningabók Guðrúnar
A. Simonar er eðlilega fyrst og
fremst ævisaga hennar og þá
einkum saga náms og starfs i
list hennar. Slikt er auðvitað
bókarefni, þar sem i hlut eiga
listamenn úr fremstu röðum.
Auðvitað koma þar við sögu
ýmsir aðrir en söguhetjan sjálf,
— bæði listamenn og aðrir. Guð-
rún ber samstarfsfólki sinu og
samferðamönnum á listabraut
jafnan vel söguna og þar sem
sagt er frá árekstrum og
ágreiningi er það yfirleitt gert
af rósemd og hófsemi. Hins veg-
ar verð ég að játa þaö, að mér
finnst naumast nóg af frásögn-
um, sem bera i sér góðar og
skýrar mannlýsingar i þessari
sögu. En saga listamanns, eins
og Guðrúnar Á. Simonar er út af
fyrir sig góðra gjalda verð.
t siðari hluta bókarinnar er
nokkuð rætt um skoðanir sögu-
hetjunnar ogViðhorf. Það er þó
að mestu bundið við skepnur, og
þá nánast eingöngu sem gælu-
dýr, og að öðru leyti við iðkun
listarinnár og starfs skemmti-
krafts á mannamótum. Kemur
þar fram ógeð hennar og við-
bjóður á samkomum, þar sem
draugfullt fólk veifar flöskum
og reykjarmökkur fyllir sal.
Sjálf drekkur hún ekki né reyk-
ir, enda fara reykingar illa með
vandaða söngrödd.
Ef til vill þykir einna furðu-
legast i þessari bók, að lesa um
það, að Morgunblaðið minntist
ekki einu orði á söngför Guðrún-
ar um Sovétrikin 1957. Morgun-
blaðið vildi ekki láta sitt eftir
liggja i kalda striðinu þá. Það er
að vonum, að Guðrúnu finnist
sjálfri, að ferð Sigurðar Bjarna-
sonar um Sovétrikin 4 árum
slðar hafi engu merkilegri
verið, og var þá sagt frá henni i
blaði hans. En það voru aðrir
timar. Þá var sambúð Banda-
rikjanna og Rússlands að taka
á sig annan blæ.
Ekki hef ég vanizt þvi, að orð-
takið að leiða hesta sina saman
væri notað eins og hér er gert á
bls. 143. Ég hef skilið það svo, að
það þýddi að ganga til keppni
eða ganga á hólm.
1 bókinni eru ýmsar myndir
frá ferli Guðrúnar. Auk þess
fylgir bókinni nafnaskrá og er
það sómi.
H.Kr...
JÓLIN NÁLGAST
Við viljum minna félagsmenn og aðra á, að hjá okkur fáið þið flest
það, sem
þarf til jólanna
Gagnlegar vörur til gjafa, allt i jólabaksturinn, jólaávextina, alls
konar nýlenduvörur, hreinlætisvörur, tilbúinn fatnað, vefnaðar-
vöru- og aðrar fáanlegar nauðsynjar.
Gleðileg jól. Farsælt komandi ár.
Þökkum viðskiptin.
Eflið ykkar eigin verzlunarfélag með þvi að skipta fyrst og fremst
við það.
KAUPFÉLAG ÍSFIRÐINGA