Tíminn - 20.12.1973, Blaðsíða 16

16
TÍMINN
Fimmtudagur 20. desember 1973.
ELLEN
DUURLOO:
Geymt
en
ekki
gleymt
— engan rétt til þess á þvi stigi
málsins. Hvað hefði ég átt að
gera. Þaö virtist einnig ætla að
fara á betri veg en ég óttaðist, en
upp á siökastið......Jean Pierre
þeim er alvara, strákarnir segja
þaö, þeir gera auövitað grin aö
öllu saman, en Ella...þaö er
enginn vafi á þvi, hvernig til-
finningum hennar er háttaö.
— Lena min, um hvað ertu
eiginlega að tala?
— Ég er að tala um John og
Ellu.
— John og Ellu...já en...
— Jean Pierre, ég hef hugsað
mjög mikið um þetta. Ef ég hefði
ekki vitað neitt, þá hefði ég
einungis glaözt yfir þessu, og ekki
haft neina sektartilfinningu.
Þetta hefði ef til vill allt fariö
vel...En við vitum þetta bæði...ég
veit það og þú veizt það...
— Hvað veizt þú, Lena?,
Hamingjan góða! llvað er það,
sem þú veizt?
— Við skulum ekki fara að rifja
þetta upp, vinur minn, það er
orðið svo langt siðan þetta átti sér
stað. þrjátiu ár eða meira — það
var áöur en við hittumst. Þetta
kemur mér ekkert við og kemur
okkar sambandi ekkert við og
mun aldrei gera það, ef ekki...Ég
man eftir gömlu máltæki, sem
hljóöar eitthvað á þessa leið: Það
sem maður felur i snjónum
kemur fram i leysingum. Nú er
John sonur þinn kominn fram á
sjónarsviðið. Látum það vera, ef
við hefðum einungis átt syni, þá
hefði hann bara verið hálfbróðir
þeirra, og það hefði ekki gert
neinum neitt, en nú eigum við
dóttur.
Það hafði slokknað i pipunni
hans Jean Pierre, og hann lagði
hana vélrænt frá sér. Hann var
mjög fölur og og svaraði ekki
strax. Hann sat þegjandi góða
stund og horfði út um gluggann.
Honum hafði fundizt ævintýri
hans meö Bellu svo fjarlægt eins
og þaö hefði aldrei verið, en nú
var hann minntur á það. Fyrst
birtist Bella skyndilega, sem
barónessa v. Lúttens. Síðan var
það John sonur hans. Bella hafði
sagt honum allt af létta sumarið
fforðum, sagt honum frá
skjölunum, sem henni hafði tekizt
aö útvega. Hún hafði verið þess
fullviss að hann myndi aldrei
koma upp um hana, þar að auki
hlaut sá maður að vera blindur,
sem sæi ekki að John var sonur
hans.
Sct Jans Minde brann og eftir
það hafði hann hitt Bellu mjög
sjaldan, guði sé lof. — John hafði
lengst af dvalizt i Englandi
Enginn krafðist þess að hann
gengist við syni sinum, þvert á
móti, það hefði einungis gert illt
verra. Það voru mörg ár siðan
hann haföi hugsaö til Johns sem
sonar sins. Siðan birtist hann
'svona skyndilega sem vinur
barna hans. Nú það geröi svo
sem ekkert til með drengina, og
þó að hann hefði séð að Ellu,
uppáhaldsdóttur hans, virtist lika
hann vel, þá hafði honum aldrei
komið til hugar...
j — En nú kom Lena og...
Já, en hvernig gat Lená vitað
þetta allt.
Hann spurði hikandi?
— Hvað hefur þú vitað þetta
lengi, Lena.
— Ég hef vitað þetta i mörg ár,
Jean Pierre. Ég skildi hvernig i
öllu lá, sumarið forðum, Ég sá
drenginn — og ég sá einnig
Bellu..Nú jæja mér var vel ljóst,
hvað átti sér stað á milli ykkar
Bellu.
— Þú vissir það, Lena og sagöir
ekkert...
— Orö geta verið ákaflega
hættuleg stundum vinur minn.
Konur segja oft á tiðum allt of
mikið, þær ættu að gæta betur
tungu sinnar...Þar að auki var ég
viss um... \
— Hvað varstu viss um?
— Aö þú elskaðir hana ekki.
Þetta mynd ebba út af sjálfu sér,
ef ég léti ykkur i friði, og
það gerði það lika..
— Já guði sé lof, það gerði þaö
Lena þú ert dásamleg kona.
Lena roðnaði, en hún hristi
höfuðið eins og hún var vön þegar
fólk kallaði hana dásamlega.
— Nei. Jean Pierre, það er ég
alls ekki. Ég er mjög venjuleg
kona, en ég hef reynt að gera
skyldu mina. En þrátt fyrir það
hefur þetta komið fyrir á milli
barnanna þinna tveggja.
Hún þagnaði, en hélt siðan
áfram lágri röddu.
— Jean Pierre, einna helzt
langaði mig til þess að látast ekki
vita neitt, ég vildi óska þess að þú
vissir ekkert, að þú héldir
einungis að þetta væri sonur
Cummings liðsforingja...En
sannleikurinn er sá að við vitum
þetta bæði, og getum þvi ekki
látið eins og ekkert sé i veginum,
eða hvað?
— Ef til vill, Lena. Ef til vill.
— Nei við getum það ekki. Þú
mátt ekki gleyma þvi að það er
ein manneskja, sem veit þetta
fyrir utan okkur og hún.....
— Hún hefur ekkert að segja.
— Hatur og hefnigirni eru
sterkar tilfinningar, sem ekki
fyrnast fljótt.
— Nei, nei, Lena min, ekki eftir
allan þennan tima. Gerir þú þér
grein fyrir hve langur timi er
liðinn? llún verður að taka tillit
til stöðu sinnar og þú mátt ekki
gleyma þvi að þetta er einka-
sonur hennar.
— Hatrið og hefnigirnin er
rikari i Bellu en móðurástin. Ég
þekki hana gleymdu þvi ekki. Ég
held að ég þekki hana betur en þú.
Þú mátt heldur ekki gleyma.......
Lena þagnaði skyndilega.
Hverju má eg ekki gleyma,
Lena?
Jean Pierre, þér hlýtur að vera
ljóst að hún kveikti i Sct Jans
Minde..
Hann kipptist við og staði á
hana, eins og hann héldi að hún
væri að ganga af vitinu.
— Ég veit að hún geði það en ég
get ekki sannað það, sagði Lena
lágri röddu. Og þó svo að ég gæti
sannað það, myndi ég aldrei gera
það. Úr þvi að ég hef þagað öll
þessi ár, og þvi skyldi ég þá tala
núna? Ef til vill hefði ég komið
upp um hana, ef mér hefði verið
ljóst hvernig i öllu lá strax i
byrjun, en það liðu fleiri mánuðir
án þess að mig grunaði neitt, já
ég held að það hafi verið ári
seinna, sem grunurinn læddist að
mér.
En — það var ekki þetta, sem
við vorum að tala um. Við vorum
að tala um John og Ellu. Ég hef
hugsaö um þetta, þangað til að ég
hélt að ég væri að ganga af
göflunum. Ég komst að þeirri
niöurstöðu aö viö getum ekki látiö
það viðgangast aö John og Ella
giftist. Þaö er ekki af þvi að ég sé
hrædd um að eitthvað komi fyrir,
sökum þess, ég á við ef þau
myndu eignast börn. t dýraeldi
parar maður oft systkini, og
jafnvel foreldra og afkvæmi til
þess að ná sem beztum árangri.
Af hverju skyldi mannskepnunni
öðruvisi fariö. En þaö er nú einu
sinni svo aö manni hálf býöur viö
tilhugsuninni, og þar að auki er
þetta ólöglegt og hörö refsing
liggur við, ef það kemst upp. Við
myndum lifa i stöðugum ótta um
að þetta kæmist upp. Við
getum ekki látið þetta
viðgangast, við getum það ekki...
— Nei, svaraði Jean Pierre
þunglega, við getum það ekki. Þú
hefur rétt fyrir þér, Lena eins og
þú ert vön. Viö verðum að segja
þeim frá þessu.
Við verðum að minnsta kosti að
segja honum frá þessu. Ég veit
ekki hvað bezt er að gera i sam-
bandi við Ellu...Hún er kornung
stúlka og það er erfiðara að tala
um þetta við hana, en við ungan
mann kominn undir þritugt...
Við verðum að hugsa þetta vel,
Lena og ekki flana að neinu , sem
gæti valdið óbætanlegum skaða.
Við skulum biða til morguns.
Lena reis á fætur, hún heyrði að
útidyrahurðin opnaöist, börnin
voru að tinast heim. Skyldu-
störfin kölluðu og þeim varð að
sinna hvað sem ööru liði.
Jean Pierre gekk til hennar.
Hann lagði handlegginn um axlir
hennar og strauk henni yfir
háriö, sem var aðeins farið að
grána.
— Lena min, máltækiö reynist
rétt. ,,Það sem falið er I snjó,
kemur fram I leysingum”.
— Já vinur minn, „það kemur
fram i leysingum”...Þannig er
lifið, rökrétt og miskunnarlaust.
3.
Þau hittust á bak viö styttuna af
Friðrik sjötta. Hann hafði stungiö
hendinni undir handlegg Ellu, og
þau stóöu andartak og virtu fyrir
sér götulifiö, þennan fagra vor-
dag seint i mai. Siöan settust þau
á bekk undir kastanjutré.
Þau sögðu ekkert, þess gerðist
ekki þörf.
Þau voru tvær ungar mann-
eskjur sem höfðu fundið hvort
annað. Ella hafði aldrei fyrr veriö
Lárétt
1) Iðrast.- 6) Rengja.- 8) Auð,-
10) Hrið,- 12) Bor,- 13) Röð.-
14) tlát,-16) Keyra,-17) Kveða
við,- 19) Dýr.-
Lóðrétt
2) Tek,- 3) öfug röð,- 4) Dreif,-
5) Yfirhöfn.- 7) Tiðar.- 9)
Strák,- 11) Vonarbæn,- 15)
Blóm,- 16) Eins,- 18) Röð,-
Ráðning á gátu no. 1582.
Lárétt
1) Vetur.-6) Gón. 8) Ung,- 10)
111,-12) Mý,-13) AA,- 14) Ata,-
16) önn,-17) Rár,-19) Smána,-
Lóðrétt
2) Egg.- 3) Tó.- 4) Uni.- 5)
Sumar,- 7) Bland.-9) Nýt.- 11)
Lán,- 15) Arm.- 16) örn,- 18)
AA.-
,-------------------YMig langar bara að
Fyrirgefðu, ég meinti reyna flaugina y
Ai geimnum, þaö er
Vmikilvægt.i^
ekkert.
i Kili iiill
F
■
Fimmtudagur
20. desember
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.20.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Svala Valdimarsdóttir
byrjar lestur þýðingar
sinnar á sögunni um
„Malenu og litla broður”
eftir Maritu Lundquist.
Morgunleikfimi kl. 9.20.
Tilkynningar kl. 9.30. Þing-
fréttir kl. 9.20. Létt lög á
milli atriða. Tilkynningar
kl. 10.25. Viðsjóinnkl. 10.45:
Ingólfur Stefánsson ræðir
við Má Elisson fiskimála-
stjóra. Illjómplötusafnið kl.
11.00. (endurt. þáttur G.G.)
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 A frivaktinni Margrét
Guðmundsdóttir kynnir
óskalög sjómanna.
14.30 Síödegissagan: Saga
Eldeyjar-Hjalta eftir Guð-
mund G. Hagalin Höfundur
les (27).
15.00 Miðdegistónleikar: Tvær
pianósónötur Rena
Kyriakou leikur Sónötu i E-
dúrop. 6 eftir Mendelssohn.
Ingrid Haebler leikur
Sónötu i B-dúr op. 147 eftir
Schubert.
16.00 F'réttir. Tilkynningar.
( 16.15 Veðurfregnir).
Tónleikar.
16.45 Barnatimi: Eirikur
Stefánsson stjórnar „Hátið
fer að höndum ein" Ýmis-
legt um jólin, m.a. les Svava
Fells ævintýr og Óskar
Halldórsson prófessor les
frásögn ausfirskrar konu:
„Jólasveinninn i
eldhúsinu”.
17.30 Tónleikar. Tilkynningar.
18.30 Fréttir. 18.45 Veður-
fregnir. 18.55 Tilkynningar.
19.00 Veðurspá. Tilkynningar.
19.15 Daglegt mál Helgi J.
Halldórsson cand. mag.
flytur þáttinn.
19.20 Bókaspjali Umsjónar-
maður Sigurður A. Magnús-
son.
19.40 i skimunni Myndlistar-
þáttur i umsjá Gylfa Gisla-
sonar.
20.00 Einsöngur i útvarpssal:
Svala Nielsen syngur lög
eftir Þórarin Guðmundsson,
Sigfús Halldorsson, Björg-
vin Guðrhundsson, Karl O.
Runólfsson, Jóhann Ó.
Haraldsson og Sigurð
Þórðarson: Guðrún Kristins-
dóttir leikur á pianó.
20.20 Leikrit: „Delerium
búbónis” eftir Jónas og Jón
Múla Arnasyni. Aður útv. 5.
desember 1954. Leikstjóri
Einar Pálsson. Persónur og
leikendur: Ægir Ó. Ægis...
Haraldur Björnsson, Pálina
kona hans ...Emilia Jónas-
dóttir, Guðrún dóttir þeirra
...Kristin Anna Þórarins-
dóttir, Leifur... Lárus
Pálsson, Jafnvægismála-
ráðherra ..íÞoráteinn ö.
Stephensen, Sigga, hjú hjá
Ægi... Nina Sveinsdóttir
21.05 Ljóðabréf Andrés
Björnsson útvarpsstjóri les
úr nýrri bók Hannesar
Péturss.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöld-
sagan: Minningar Guð-
rúnar Borgfjörð Jón Aðils
leikari les (16).
22.35 Manstu eftir þessu?
Tónlistarþáttur 1 umsjá
Guðmundar Jónssonar
pianoleikara.
23.20 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrarlok.
Innlánsviðskipti leið
til lnnsviðwkipta
ÍBÍNAÐARBANKI
W ÍSLANDS