Fréttablaðið - 03.12.2004, Qupperneq 30
Nú þegar hillir undir bráðabirgða-
lausn á launamálum kennara er
ljóst að ef á kemst samningur telst
hann ekki vera sigur fyrir kennara
en samt eina lausnin í stöðunni. Því
ef hann er felldur kemur upp afar
erfið staða sem enginn getur séð
fram úr á þessari stundu hvernig
fer. Væntanlega gildir þá gamli
samningurinn áfram, því aðilar
hafa samið sig frá lögunum í raun.
Það getur leitt til þess að kennara-
forystan neyðist á hnén í annað sinn
á örfáum dögum og biðji um „gerð-
ardóm“ yfir kennurum við fótskör
ráðamanna þjóðarinnar. Sannarlega
óglæsileg staða eftir glæsilega
frammistöðu félagsmanna í verk-
falli. Greinilegt er því að bæði hef-
ur stefna Félags grunnskólakenn-
ara í kjaramálum gjörsamlega
hrunið og öll aðferðafræðin og ekki
síst að verkfallsrétturinn hefur
stórlega laskast. Við félagarnir get-
um ekki bara varpað ábyrgðinni á
forystumennina, því við tókum full-
an þátt í að móta stefnuna og við
erum væntanlega meðvituð stétt
með háskólapróf og ábyrgð. Ábyrgð
ráðamanna er engu minni og þeir
hljóta að hafa miklar áhyggjur af
stöðunni nú.
Framundan er því mikil vinna
hjá okkur er lýtur að nýrri hug-
myndafræði í kjarabaráttu. Að
skoða nýtt vinnuskipulag í skólum
og nýja hugsun. Að skoða nýjar leið-
ir er geta skapað kennurum mögu-
leika á viðunandi kjörum. Núver-
andi skipulag og launakerfi tekur
mið af kerfi sem nauðsynlegt var,
þegar grunnskólar voru margsetnir,
skólahús of lítil, engin vinnuaðstaða
fyrir kennara sem fóru heim með
vinnuna og lögðu þannig skólakerf-
inu til vinnuaðstöðu og búnað því að
kostnaðarlausu. Aðrir vinnuveit-
endur hefðu ekki komist upp með
svona háttalag. Þetta skipulag er
gjörsamlega úr sér gengið. Enginn
hefur nefnt það í eyru kennara, að
réttlátt væri að skólayfirvöld
keyptu af þeim heimavinnutölvurn-
ar er hafa kostað þá fúlgur fjár.
Staðreyndir sem rétt er og eðlilegt
að halda til haga í umræðunni.
Mörgum kennaranum hefur þótt
þægilegt að fara snemma heim frá
vinnustað, sérlega húsmæðrum sem
þannig gátu haft auga með börnum
sínum og samt unnið sína vinnu.
Haft vinnustöð á sínu heimili. Það
er löngu meðvitað hjá mörgum
kennurum að þessu vinnuskipulagi
verður að breyta og að það taki mið
almennu fyrirkomulagi hjá öðru há-
skólamenntuðu launafólki. Að kenn-
arar hætti að taka vinnuna með sér
heim, sem eitt og sér gæti leitt til
mikilla framfara í skólum. Að kenn-
arar fái notið svipaðra launa og ann-
að háskólamenntað fólk. Ég er að
vísu ekki viss um að samtök kenn-
ara séu í stakk búin eða nægilega
þroskuð til að leiða þessa umræðu
til lykta en ég vona það svo sannar-
lega. En umræðan verður erfið þeg-
ar hún verður.
Ríkið hefur af þessu gamla
skipulagi gríðarlegt hagræði, bæði í
húsnæðis- og tækjakostnaði skól-
anna og ekki síst í greiðslu á eftir-
launum. Því með því einu að nefna
hluta af dagvinnulaunum kennara
yfirvinnu kemst ríkið hjá því að
greiða kennurum eðlileg eftirlaun
því greitt er í samræmi við dag-
vinnulaun til kennara á starfsævi
hans. Einnig hefur þetta fyrirkomu-
lag verið notað sem beittur fleygur
milli kennara og annara launa-
manna.
Fyrrum formaður VSÍ, Einar
Oddur Kristjánsson, er ekki mark-
tækur í umræðunni um kjaramál
kennara og er skynsamlegt fyrir
hann að vanda orðfæri sitt og hugs-
un. Það var Starfsgreinasambandið
sem gerði kjarasamninga bak við
luktar dyr við Samtök atvinnulífs-
ins og að málinu komu ríkisstjórn
og sveitarstjórnir en ekki ASÍ.
Starfsgreinasambandið gerði þetta
allt, án þess að hafa umboð til þess
frá launafólki þessa lands. Það er
ekki bara félag kennara sem er í
gíslingu þessa samnings, heldur
einnig fjölmörg stéttarfélög innan
ASÍ og utan þess. Það ríkir engin
sátt um þessa gjörð og hún er ill
handavinna sem hefur óholl og
óæskileg áhrif á efnahagslíf þjóðar-
innar. Lýðræðislegur réttur hefur
verið tekinn af fólki.
Það er dagljóst að margir
stjórnmálamenn, Samtök atvinnu-
lífsins og einnig mjög margir for-
ystumenn í félögum innan ASÍ hafa
þá skoðun að opinberir starfsmenn
eigi ekki að hafa alveg frjálsan
samnings- og verkfallsrétt, einnig
að samtök þeirra megi alls ekki
hafa mótandi áhrif á launastefnu í
landinu. Þetta kemur æði oft fram í
málflutningi þeirra og gjörðum.
Sem dæmi má nefna kjarasamn-
inga Bandalags háskólamanna sem
voru afnumdir með bráðabirgða-
lögum hér um árið. ■
Höfundur er kennari.
3. desember 2004 FÖSTUDAGUR30
Sigurleysi kennara
Lygasaga
um argaþras
Tímaritið Birta - frítt fyrir þig
• Doktorinn, skrýtinn á skrýtinn hátt
• Þykkar og hlýjar jakkapeysur
• Rússahúfur
• Mary Poppins er ómótstæðileg
• Bíómyndir vikunnar
• Sjónvarpsdagskráin
• Persónuleikapróf
• Stjörnuspá og margt fleira
ÚTBREIDDASTA TÍMARIT LANDSINS
32
síðna jólablað
fylgir Birta
í dag
ÆVINTÝRI GRIMS
Í Fréttablaðinu 28. nóv. skrifar Sig-
urjón M. Egilsson grein sem hann
kallar „Sögu af argaþrasi, Nýjar ís-
lenskar þjóðsögur með Sigurjóni“.
Það er ágætt að skrifa þjóðsögur,
jafnvel um nafngreinda menn eins
og í þessu tilviki, en aðeins ef þær
eru sannleikanum samkvæmar. Ég
held að það geti verið rétt að við Ís-
lendingar eigum met, en ekki að-
eins í leiðindum og kærum eins og
Sigurjón segist hafa rætt um við
Sigurgeir Guðmannsson. Ég held að
við eigum líklega heimsmet í stað-
reyndafölsunum sem vaða uppi í ís-
lenskum fjölmiðlum og sem sjaldn-
ast eru leiðréttar, jafnvel þótt leið-
réttinga sé krafist og sannanir liggi
fyrir.
Þegar ég kom til skrifstofu Sig-
urgeirs Guðmannssonar á umrædd-
um föstudegi hratt ég ekki upp
hurðinni, heldur bankaði ég kurteis-
lega á dyrnar á skrifstofu hans. Það
er minn háttur. Hann var í sínu
venjulegu ástandi, talaði í reiðitóni
og hreytti út úr sér orðunum í
vonsku og óþolinmæði. Ég þurfti
aðeins að afhenda honum kæruna
og fá móttökukvittun hans á annað
eintak sem ég hafði meðferðis. Ég
settist ekki niður til að lesa kæruna,
ég hafði sjálfur samið hana. Um það
leyti er ég kom á skrifstofuna fór
rafmagnið af húsinu. Sigurgeir gaf í
skyn að ég vissi eitthvað um orsök
rafmagnsleysisins eða væri valdur
að því. Ég sagðist ekkert vita um or-
sökina. „Ert þú ekki rafmagnsverk-
fræðingur?“ spurði þá Sigurgeir.
Sigurjón segir að Sigurgeir hafi
beðið mig um að koma með kæruna
á mánudeginum, þ.e. þrem dögum
seinna. Kannski hefur Sigurgeir
vitað að þá væri kæran ónýt því að
kærufrestur skotsambandsins er
þrír sólarhringar frá hinu kærða at-
viki.
Það var ekkert „svartamyrkur“
á skrifstofunni, aðeins rökkur eins
og er í skammdeginu kl. 17, en þá er
skrifstofunni lokað.
Ég fór fram á ganginn hjá skrif-
stofunni ásamt Sigurgeiri til að
leita að rafmagnsboxi í vegg til að
sjá hvort öryggi væri sprungið og
var þá með vasaljós. Við sátum ekki
og lásum, hvorki við vasaljós né
annað ljós, heldur fékk ég kvittun-
ina frá Sigurgeiri og fór. Svona lítur
nú sannleikurinn út. Er það kannski
ekki siður blaðamanna hjá Frétta-
blaðinu að tala við báða málsaðila
áður en grein, sem jaðrar við níð
um annan aðilann, fer á prent? Voru
öfundsjúkir skotmenn á bak við
birtingu greinarinnar? Er kannski
von á fleiri upplognum sögum um
mig eftir minn dag?
Hér er sannleikur sem þú, Sig-
urjón M. Egilsson, getur skrifað
um: Þegar skoða þurfti gerðarbók
Héraðsdómstóls ÍBR fyrir ca. 3
árum til að sanna misferli hjá
dómstólnum eða misferli hjá skrif-
stofu ÍBR undir stjórn Sigurgeirs
Guðmannssonar tilkynnti Sigur-
geir að gerðarbókin væri týnd!
Jón Zoëga, formaður Áfrýjunar-
dómstóls ÍSÍ, sagðist ekki trúa því
að hún fyndist ekki. Hvar er bók-
in? Þú getur líka skrifað um Ís-
landsmetin mín mörgu sem vant-
aði í Íslandsmetaskrá Skotsam-
bandsins í ellefu ár, þar af 29 met
sem vantaði í sjö ár, þrátt fyrir
klögur og kærur bæði til dómstóla
og til framkvæmdastjórnar ÍSÍ.
Sennilega heimsmet í spillingu. ■
CARL J. EIRÍKSSON
SVARAR PISTLI SIGURJÓNS M.
EGILSSONAR
KENNARAR MÓTMÆLA VIÐ ALÞINGISHÚSIÐ „Verkfallsrétturinn hefur stórlega
laskast,“ segir greinarhöfundur um kjaradeilu kennara.
KRISTBJÖRN ÁRNASON
SKRIFAR UM KENNARADEILUNA
30-43 (30-31) Umræðan 2.12.2004 15.59 Page 2