Tíminn - 22.11.1974, Qupperneq 6

6
TÍMINN
Föstudagur 22. nóvember 1974.
Það sér enginn eftir því
að hafa komið til okkar...
BH ræðir við tvo forystumenn Góðtemplara ó Akranesi í tilefni
kynningardags starfs þeirra næstkomandi sunnudag
Næstkomandi
sunnudagur, 23. nóvem-
ber verður sérstakur
kynningardagur fyrir
Góðtemplararegluna á
íslandi, á fimm stöðum
á landinu, Reykjavik,
Hafnarfirði, Keflavik,
Akranesi og Akureyri.
Kynningin fer fram á
vegum Stórstúku ís-
lands, Islenzkra ung-
templara og unglinga-
reglunnar á íslandi.
Haldnir verða út-
breiðslufundir á þessum
stöðum i þeim tilgangi
að kynna fólki utan
Reglunnar starfsemi
hennar og starfshætti.
Hér er ekki um sérstaka
hátið að ræða, heldur
fyrst og fremst fundi,
þar sem þessi mál verða
rædd og fyrirspurnum
svarað af forsvars-
mönnum Reglunnar á
hverjum stað. Sérstök
undirbúningsnefnd hef-
ur verið kosin á hverjum
stað, en Stórstúkan sér
um kynningu dagsins i
fjölmiðlum.
i tilefni þessa ræddi blaöið við
tvo forvigismenn Reglunnar á
Akranesi, þau Valbjörgu Krist-
mundsdóttur og Ara Gislason, og
varð okkur fyrst til að spyrja, til
hverra ætlun þeirra væri að ná
með kynningarstarfseminni.
— Til allra, sem vilja koma til
okkar, svaraði Valbjörg, hvort
sem þeir eru ungir eða gamlir.
Reglan tekur á móti öllum I
starfið til hennar til að vera með,
hvort sem það eru menn, sem
hyggjast verja sig gegn drykkju-
skap, eða um er að ræða ungt
fólk, sem vill koma til okkar af
einhverri félagslegri þörf. Það er
auðvitað ósk okkar, að sem flestir
vildu koma og vera með okkur.
Barnastúkurnar
eru alltaf
vinsælar
Við ræðum þá um augljósar af-
leiðingar hins mikla drykkju-
skapar, og spyrjum Valbjörgu,
hvernig starf Reglunnar standi I
dag, hvort um sókn sé að ræða,
eða hvort hún standi i stað.
— Þvi miður, mér finnst hún
standa I stað, vegna þess að það
bætist svo lítið við hana. Fólkið
eldist, sem I henni er, og þegar
ekki kemur nýtt fólk, er afskap-
lega eðlilegt, að hún standi I stað.
En barnastúkurnar hafa alltaf
verið vinsælar og halda
vinsældum slnum?
— Já barnastúkurnar eru
vinsælar og það gengur vel með
þær, en þegar börnin eru komin
um fermingaraldur, þá hætta þau
I stúkunni og fara ekki i eldri
stúkurnar. Það eru að sönnu ung-
templarafélög, sem starfa sum
hver með ágætum, en hjá okkur á
Akranesi, hefur að vísu verið
stofnað síikt félag, en það hefur
ekki gengið reglulega vel með
það. Hvort sem það hefur stafað
af þvi, að það hefur vantað for-
ystumenn til þess, veit ég ekki, en
forysta er alltaf ákaflega erfitt
starf, ekki sizt fyrir unglinga.
Fullorðnu fóki hefur veitzt nógu
erfitt að halda saman svona
félagsskap, hvað þá unglingum.
Það er einmitt mergurinn
málsins. Okkur skortir forystu-
menn i dag. Þetta krefst mikillar
vinnu, og það eru ekki margir,
sem gefa sig i sjálfboðavinnu hjá
félögum I dag. Það er mikil
breyting, sem var, þvi að fólkið
hefur svo mikið að gera, og það
getur fengið peninga fyrir allt,
sem það vinnur, og þá er siður
hægt að fá fólk til að starfa, hvort
sem það er i félagsskap eða
annars staðar sem sjálfboðaliðar.
Nú, svo eru félögin orðin svo af-
skaplega mörg, að það kemst
enginn yfir það, ásamt ef til vill
mikilli vinnu, að vera i félögum
starfa þar til gagns.
Áfengishugsun-
arhátturinn
iskyggilegt
þjóðarböl
Við spyrjum Valbjörgu eftir
starfinu uppi á Akranesi, hvort
það séu margir, sem taka þátt i
starfinu þar.
— Nei, svarar Valbjörg. Hún er
ekki fjölmenn, stúkan okkar, og
þaö er yfirleitt sama fólkið, sem
kemur á fundina. Þetta er elsku-
legt fólk, sem vill gjarnan starfa.
Við viljum áreiðanlega öll, ef við
gætum, láta gott af okkur leiða,
en það er ákaflega erfitt, þar sem
er fámenni. Við getum ekki náð
þannig til fólks, þó að við álitum,
að það sé öllum fyrir beztu að
koma I félagsskapinn til okkar.
Við getum bara sagt það, sem
okkur finnst, en við getum tæp-
lega gefið öðrum trúna á það.
En trúin á sigur málstaðarins
er óbifandi og baráttan heldur
áfram?
— Mér finnst það vera afskap-
lega Iskyggilegt hvað það er
áberandi, að fólki er talin trú um,
að það sé nauðsynlegt að hafa
áfengi alltaf um hönd, til dæmis
þar sem fólk er að skemmta sér.
Þetta finnst mér iskyggilegt þjóð-
félagsböl. Ég held að fólk, sem
hefur heilbrigða sál, hljóti að geta
skemmt sér mjög vel án þess að
drekka áfengi, sem er svo aftur á
móti okkur hinum svo mikill ógn-
valdur. Fólk gerir kannski ýmis-
legt, sem það svo sér eftir alla
ævina,einmitt þegar það er að
skemmta sér og ætlar að vera
glatt, þá fer það út i að drekka og
þá verður þetta svona. Það er
talað afskaplega mikið um
áfengisbölið, en þó er eins og
ákaflega mörgu fólki finnist
þetta alveg nauðsynlegt. Enginn
ungur maður eða ung stúlka, sem
byrjar á að smakka áfengi, ætlar
sér að verða eins og
vesalingarnir, sem liggja á
götunum, heldur ætla þau að
verða eins og finu mennirnir, sem
drekka i hófi eins og kallað er, og
þess vegna finnst mér hvlla mikil
ábyrgð á þeim, að hafa þetta fyrir
unga fólkinu i dag.
Hlöðu breytt
i félagsheimili
Þau Valbjörg og Ari eru i for-
ustusveit bindindismanna á
Akranesi, og nú biðjum við Ara að
segja okkur, hvernig þeir hátti
kynningardegi sinum á sunnu-
daginn.
— Það, sem fyrirhugað er hjá
okkur i sambandi við þennan dag,
það er eiginlega það, sem
kallaður er „Opinn fundur”.
Hann byrjar með söng, svo er
ætlunin, að flutt verði þrjú stutt
ávörp, eitt um Góðtemplara-
regluna, almennt, kynningarorð,
annað um barnastúkustarfið, og
hið þriðja um áfengisbölið al-
mennt, eins og það er i dag. Svo
er búið að fá mann frá AA-sam-
tökunum til að tala, og að lokum
er fyrirhugað, að hann og ein-
hverjir okkar sitji fyrir svörum,
svari fyrirspurnum og öðru sliku,
sem komið gæti til greina. Siðan
vorum við að hugsa um að hafa
einhvern mann eða menn til þess
að veita upplýsingár um Regluna
og starf hennar, ef einhver vildi
sérstakar upplýsingar.
Þá berst talið að þvi, hvaða
húsnæði templarar eigi á Akra-
nesi.
— Við eigum ágætt hús, svarar
Ari, félagsheimili, sem reist var
fyrir nokkuð mörgum árum,
tuttugu og fimm árum. Frómt frá
sagt, þá er þetta hlaða. Við höfð-
um verið i vandræðum með hús-
næði, en keyptum þá hlöðu og
breyttum henni I fyrirmyndar
hús. Við höfum þarna tvo sali,
Akranes. Blómleg byggð I fögru umhverfi.
Tlmamynd: Róbert.
Valbjörg Kristmundsdóttir.
eldhús og snyrtingu. Þegar
börnin eru flest á fundi, eða um
140 fylla þau nokkurn veginn út i
salinn. Það er alveg rétt, sem
Valbjörg sagði, að við erum fá, en
þetta er samstilltur hópur og
góður, og það verður að kallast
góð fundarsókn, að alltaf skuli þó
mæta um helmingur félaga á
fundi I félagsheimilinu okkar við
Háteig.
Okkur vantar
starfskrafta —
unga og létta
Við inntum Ara éftir þvi, hvort
nokkrar nýjungar séu á döfinni,
eða formið orðið það fast, að ekki
verði um þokað.
— Formið hjá okkur breytist nú
ekki, þó að það hafi breytzt frá
þvi ég gekk fyrst i stúku, en það
er ekki mikið. Það er búið að sýna
sig, að bindindisfélög, sem hafa
engar reglur og ekkert sérstakt
form, þau lifa ekki betur. Það er
stúkan, sem verður lifseigust af
þessu öllu saman, þrátt fyrir allt.
En einhvers er þörf?
— Já, okkur vantar starfskrafta,
unga og létta — við erum flest
orðin gamalt fólk, nema við Vala,
við verðum aldrei gömul.... Nú,
við skulum hafa það hugfast, að
það er ekki til það barn eða sá
unglingur, sem sér eftir að hafa
komið til okkar, en margur hins
vegar ber þess sár um ævilöng ár
að hafa ekki gert það.
— Stúkustarfið má heita gott á
Skaganum?
— Já, það má heita gott. Barna-
stúkan hjá okkur er ágæt, reglu-
lega góð, Þórgils Stefánsson
annast hana, og hún er i góðum
höndum.
Að lokum beinast samræðurnar
um áfengisvandamálið á víð og
dreif, og enda þótt engin
áfengisútsala sé á staðnum heyja
þau sitt strið i annarri mynd
— Nei, enginútsala, en við höfum
barinn. Hann er nýkominn. Það
er vist ekkert hægt að reka nema
hafa brennivinið, en þeir athuga
ekki frádráttinn, sem kemur á
þetta allt saman.
Þetta sagði Valbjörg og undir
strikaði orð sin, og Ari bætir við.
— En þeir á Akureyri,þar geta
þeir haldið tveim hótelum gang-
andi án þess að dropi komi þar
inn fyrir dyr.
Og með þetta sem
umhugsunarefni skulum við slá
botninn i rabbið við þetta ágæta
fólk og óska þvi og öðrum
bindindismönnum góðs gengis á
sunnudaginn.
K J ARAMALAÁLYKTU N
MÚRARASAMBANDSINS
Timanum hefur nýverið borizt
kjaramálaályktun Múrarasam-
bands Islands, sem samþykkt var
á sambandsstjórnarfundi fyrir
skömmu.
Segir þar m.a. að fundurinn
harmi þá þróun, sem orðið hefur I
kjaramálum launþega siðustu
mánuði þar sem kaupmáttur
launa fari minnkandi dag frá
degi.
Siðan segir orðrétt:
„Fundurinn mótmælir harð-
lega þeirri ógildingu á kjara-
samningum, sem rikisvaldið hef-
ur gert með bindingu visitölu og
þar á eftir stórfelldri gengislækk-
un og hækkun söluskatts. Allt hef-
ur þetta stórlega rýrt kjör laun-
þega”.
t ályktuninni segir ennfremur,
að fundurinn telji, að endurskoða
beri visitölugrundvöllinn frá
grunni, að nú þegar beri að hefja
undirbúning næstu kjarasamn-
inga, — og ennfremur segir þar,
að nú megi sjá blikur á lofti i
byggingariðnaðinum og innað tið-
ar muni koma til mikils sam-
dráttar, sem muni léiða til at-
vinnuleysis.
Að lokum segir orðrétt:
„Með hag húsbyggjenda og
launþega i huga, og til þess að
t^yggja atvinnuöryggi I bygg-
ingariðnaði, er það krafa Múr-
arasambands Islands: Að tryggt
sé nægjanlegt fjármagn, með
hagstæðari kjörum en nú gerist,
til áframhaldandi byggingar-
framkvæmda.
Að uthlutun fjármagns til
ibúðarbygginga sé skipulögð
betur og á þann hátt sé komið i
veg fyrir stórar sveiflur i bygg-
ingariðnaði.
Að hafður verði hemill á verð-
bólgunni, þannig aö hún verði
ekki meiri hér, en hjá helztu við-
skiptaþjóðum okkar.”