Tíminn - 22.11.1974, Síða 14
14
TÍMINN
Föstudagur 22. nóvember 1974.
,,Nei", svaraði Katrín. „Þeim dvelst".
„Hvernig skyldi þetta fara? Það er komið ofsarok",
sagði Beta áhyggjufull.
Elvíra reikaði út að glugganum. Það var óvenjulegur
alvörublær á fasi hennar öllu, en léttar, hvítar hendurn-
ar f itluðu æsilega við svuntufaldinn. „Hvað heldur þú að
tefji þá, Beta?" spurði hún uggandi.
„Það er ómögulegt að segja. En vonandi hafa þeir náð
landi einhvers staðar. Yfir sundið fer enginn í þessu
veðri".
Þessi nótt var lengi, hræðilega lengi að líða. Það var
eins og hver mínúta væri heil eilífð. Stormurinn skók
húsið og hvein við upsirnar og strompinn. Stundum komu
lyngtætlur og sprek fjúkandi utan úr myrkrinu og
slengdust beint á gluggann. Útidyrahurðin hrökk upp og
barðir við dyrastaf ihn með miklum hávaða. Það var eins
og ótal árar hefðu losnað úr læðingi og herjuðu nú á kotið
uppi á ásnum. Og það var ekkert hægt að gera, nema
bíða— bíða. Katrín sat enn á sængurstokknum. Það var
einsog hún héldi fölskvuðum lífsneistanum við í helsjúk-
um líkama barnsins með árvekni óþreytandi augna
sinna. En hún þorði ekki að gera neitt, af ótta við það að
það spillti fremur en bætti. Það var eins og þekkingar-
skorturinn og úrræðaleysið hefði bundið hana á höndum
og fótum. Beta húkti á stól við hlóðirnar. Þurrahóstinn i
henni og hryglan í barninu voru einu hljóðin, sem eyrað
nam þessa ógnþrungnu nótt, auk veðurdynsins.
Undir morguninn seig mók á Betu, þar sem hún sat við
hlóðarsteininn. En Katrín sat keik í sæti eins og stein-
runnin væri. Hún vissi ekki lengur, hvað tímanum leið, —
henni fannst tíminn hafa runnið út í endaleysu eilífðar-
innar.
Allt í einu hrukku þær upp af mókinu við fótatak og
mannamál úti f yrir. Beta tók óvænt viðbragð og spratt á
fætur, og jafnvel Katrín hófst í sæti sínu og starði full
eftirvæntingar á dyrnar. Hurðinni var lokið upp, og
gustur fór um herbergið og fyllti það hrásalgalegri
sjávarlykt. Fjórir blautir og veðurbitnir menn vöguðu
inn gólfið.
„Guði sé iof og dýrð", sagði Beta feginsrómi.
Varir Katrínar bærðust, en hún gat ekkert sagt.
Læknirinn, læknirinn, læknirinn, hljómaði í sífellu fyrir
eyrum hennar.
,, Hingað erum við komnir", sagði Jóhann og tennurnar
nötruðu í munni hans. Hann var blautur frá hvirfli til
ilja, fölur og vesaldarlegur.
„Gefið okkur eitthvað volgt", sagði annar ókunni
maðurinn, er reyndist vera læknirinn.
Beta flýtti sér að kveikja upp og ylja kaffikönnuna.
Læknirinn fór úr þykkum, þungum og rennvotum f rakka
sínum og þó sér um hendurnar. Síðan leitaði hann uppi
kollóttan bolla og rétti hann í áttina til Betu, er strax
þreif kaffikönnuna eins og af gömlum vana og hellti í
hann. Læknirinn svolgraði svart kaffið úr bollanum í
einum teyg og setti hann síðan f rá sér. Að svo búnu gekk
hann að bekknum, þar sem barnið lá. Hann rannsakaði
það vandlega, án þess að mæla orð frá vörum. Katrín
stóð hjá og fylgdi hverri hreyf ingu hins ókunnuga, vizku-
ríka manns, sem nú hafði líf og heilsu barnsins hennar á
valdi sínu.
Beta gaf hinum komumönnunum heitt kaffi og hlust-
aði á ferðasöguna, sem þeir sögðu í hálfum hljóðum,
milli þess sem þeir sötruðu í sig kaffið. Þá hafði hrakið
af leið í kænu Erikssons, en loks náðu þeir þó landi á litl-
um hólma i skerjagarðinum. Þar bjó fiskimaður, er gat
lánað þeim traustari bát, og á honum lögðu þeir af stað
aftur eftir skamma hvíld og fiskimaðurinn sjálfur með
þeim. Það hafði verið löng og hættuleg sjóferð til
Þórseyjar, en nú voru þeir þó komnir alla leið heilu og
höldnu.
Læknirinn vatt sér að Katrínu, er hann hafði lokið
rannsókn sinni. „Þetta barn hefur aldrei verið hraust",
sagði hann.
„Nei, það var hún ekki", svaraði Katrín.
„Hún gæti aldrei orðið hraust..." byrjaði læknirinn, en
Katrín greip fram í fyrir honum:
„Er öll von úti, læknir?"
Læknirinn ræskti sig og hugsaði sig um. Síðan leit hann
fast á Katrínu og mælti með alvöruþunga? „Það vil ég
ekki segja. Henni getur batnað. — Lifi hún morgundag-
inn af, þá mun hún hjarna við".
Katrín sleppti ekki augunum af lækninum. Þreytt og
vansvefta beindust þau nú jaf n eindregið að honum sem
að barninu áður. Það var eins og hún ætlaði að þröngva
honum til þess að gef a sér betri von en þetta.
Hin gráu, skæru auqu læknisins mættu auaum konunn-
ar hiklaust. En loks stóðst hann ekki þögula örvænting
una, sem speglaðist í augnaráði móðurinnar, hann sneri
sér undan og fór að raða áhöldum sínum í töskuna og
sagði í fáum orðum, hvernig ætti að hjúkra sjúklingnum.
Skyndilega hríslaðist ósegjanlegur hrollur um líkama
hans. Hann settist á bekkinn, og Katrín sá, hve dauð-
þreyttur hann var og úrvinda. Henni datt í hug að bjóða
Föstudagur
22. nóvember
700 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunleikfimi kl. 7.35 og
9.05. Morgunstund barn-
anna kl. 9.15: Guðrún Guð-
laugsdöttir les „örlaganótt-
ina”, ævintýri eftir Tove
Janson (4). Tilkynningar kl.
9.30. Þingfréttir. Létt lög
milli liða. Spjallað við
bændur kl. 10.05. ,,Hin
gömlu kynni”. Sverrir
Kjartansson sér um þátt
með tönlist og frásögnum
frá liðnum árum. Morgun-
tónleikar kl. 11.00: Fil-
hamóniusveit Berlinar leik-
ur Sinfóniu nr. 3 i F-dúr op.
90 eftir Brahms / Sylvia
Kersenbaum leikur á pianó
Sónötu nr. 2 i b-moll op. 35
eftir Chopin.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar
14.30 Miðdegissagan: „Fann-
ey á Furuvöllum” eftir
Hugrúnu Höfundur les (11).
15.00 Miðdegistónleikar: Tón-
list eftir Benjamin Britten.
Marianne Mallnas sópran-
söngkona, kammerkórinn
og útvarpskórinn i Stokk-
hólmi flytja „Óð til heilagr-
ar Sesseliu” op. 7, Eric
Ericson stj. Mark'Lubotsky
og Enska kammersveitin
leika Konsert fyrir fiðlu og
hljómsveit, höfundur stj.
15.45 Lesin dagskrá næstu
viku
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Popphornið
17.10 Útvarpssaga barnanna:
„Hjalti kemur heim” eftir
Stefán Jónsson Gisli Hall-
dórsson les (12).
17.30 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Þingsjá. Umsjón: Kári
Jónasson.
20.00 Frá tónleikum alþjóð-
lega tónlistarráðsins i Paris
i janúar sl. Árni Kristjáns-
son tónlistarstjóri kynnir.
21.05 Maður morgunroöans.
Jón R. Hjálmarsson skóla-
stjóri flytur erindi um Bald-
vin Einarsson
21.30 Útvarpssagan: „Gang-
virkið” eftir ölaf Jóh.
Sigurðsson. Þorsteinn
Gunnarsson leikari les (18).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Húsnæðis-
og byggingarmál. ólafur
Jensson talar við Daða
Ágústsson tæknifræðing um
ljóö og lýsingu.
22.35 Bob Dylan. Ómar
Valdimarsson les úr þýð-
ingu sinni á ævisögu hans
eftir Anthony Scaduto og
kynnir hljómplötur — fjórði
þáttur.
23.20 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Illlil—I
Föstudagur
22. nóvember|1974
20.00 Fréttir og veður.
20.30 Dagskrárkynning og
auglýsingar.
20.40 Eldfuglaeyjarnar.
önnur fræðslumyndin af sex
um dýralif og náttúrufar i
Trinidad og nærliggjandi
eyjum i Vestur-Indium.
Myrkurfuglar. Þýðandi og
þulur Gisli Sigurkalsson.
(Nordvision - Sænska
sjónvarpið)
21.10 Lögregluforinginn. Hvað
kom fyrir Gertrude Stein?
Þýsk sakamálamynd. Þýð-
andi Auður Gestsdóttir.
22.10 Kastljós. Frétta-
skýringaþáttur. Umsjónar-
maöur Guðjón Einarsson.
Dagskrárlok um kiukkan
23.00.