Fréttablaðið - 09.01.2005, Side 56

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
Dreifing: 515 7520 Auglýsinga- og markaðsdeild: 550 5010 – fax 550 2727, auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VI Ð S EG J U M F R É T T I R SM Á A U G L Ý S I N G AS Í M I N N E R 550 5000
Aðal-vinningur erMEDION XXL tölva með 17”flatskjá!
99 kr/skeytið
Ferðaþjónusta Iceland Express, Suðurlandsbraut 24, Sími 5 500 600, icelandexpress.is
H
im
in
n
o
g
h
af
-
9
04
07
31
kr.
Í tilefni af tveggja ára afmæli Iceland Express
kynnum við tvö glæsileg tilboð:
Bókaðu ódýrustu flugsætin á
www.icelandexpress.is
2000 flugsæti á 2000 kr.
Við seljum jafnframt 2000 flugsæti á 2000 kr. auk skatta og gjalda, aðra leiðina til eða frá London eða Kaupmannahöfn.
Tilboðið gildir á völdum dagsetningum í tvo mánuði. Almenn sala hefst kl. 8.00 í fyrramálið og stendur í tvo sólarhringa.
Athugið að ef heppnin er með er möguleiki að finna flugsæti fram og til baka á 2000 kr., þ.e. 4000 samtals, auk skatta
og gjalda. Heildarverð aðra leiðina með sköttum og gjöldum 5.100 kr.
fyrir börn
Krakkar 12 ára og yngri í fylgd með fullorðnum, fá flug á 2 krónur auk skatta og gjalda
fram og til baka (ein króna út og ein króna heim) til London eða Kaupmannahafnar næstu
tvo mánuði. Heildarverð fram og til baka með sköttum og gjöldum er 4.977 kr. til
Kaupmannahafnar og 5.577 kr. til London.
Að auki fá allir krakkar sem ferðast til London í fylgd með fullorðnum á þessu tímabili
15% afslátt í Hamley's dótabúðinni gegn framvísun afsláttarmiða frá Iceland Express.
Hótel
Mamma
Varnaðarorð biskups um stöðufjölskyldunnar hafa farið öfugt
ofan í marga. Sjálfri finnst mér
fínt að fjölskyldan sé rædd og
skynja ekki að biskupinn sé á
hálum ís þó að hann lýsi því yfir að
hann hafi átt góða foreldra. Truflar
mig ekki hið minnsta.
KANNSKI vegna þess að ég hef
talið mig á beinu brautinni í þess-
um málaflokki. Ég las um daginn
að íslenskar konur eiga að meðal-
tali 1, 9 börn. Sjálf verð ég komin
með tvö eftir tvo mánuði, ef guð
lofar. Ekki 1,9. Samviska mín er
hrein. Ég var því býsna roggin á
haustmánuðum þegar ég gat greint
frá því að aðeins yrðu tæp þrjú ár
á milli barna. Afi minn, heimilis-
læknirinn, taldi þó varla hægt að
tala um dugnað í þessu samhengi. Í
sveitinni í gamla daga þekktust
nefnilega mýmörg dæmi þess að
ekki næði að blæða á milli barna.
Það væri dugnaður.
ÉG ER ÞÓ Í HÓPI þeirra sem
vista barn mitt í leikskóla. Yfirgef
barnið daglega kinnroðalaust. En
nú skammast maður sín eiginlega
fyrir að vera svo forhertur að vera
laus við samviskubit. Fyrir að finn-
ast leikskólinn frábær. Ekki stofn-
un, heldur annað heimili. Og hvað
segir það um barnið manns sem er
svo meðvirkt í glæpnum að það
unir hag sínum vel í leikskólanum?
Elskar meira að segja leikskóla-
kennarana. Sjálfsagt eitthvað bogið
við barnið líka.
EN UM HVAÐ snýst málið í
raun og veru? Varla eru menn að
mæla gegn því að börn fari í skóla,
sem leikskólar óneitanlega eru?
Tæplega eru menn mótfallnir at-
vinnuþátttöku foreldra? Eða að
forgangsraða eigi í þágu fjölskyld-
unnar?
Flestir eru sammála biskupnum
um að fjölskyldan eigi og verði að
vera í fyrirrúmi. Eitthvað annað
hlýtur því að búa að baki þessari
umræðu. Ef lesið er á milli línanna
sést að rauði þráðurinn í málflutn-
ingi áhyggjufullra miðaldra karl-
manna í spjallþáttunum er fyrst og
fremst heiti maturinn í hádeginu.
Eins og þeir fengu hjá mömmu,
þjóðlega sperðla og sviðakjamma.
Um það snýst málið. Felst lausnin
ekki bara í því að kallhlunkarnir
eldi ofan í sig sjálfir?
BAKÞANKAR
ÞORBJARGAR S.
GUNNLAUGSDÓTTUR