Tíminn - 05.01.1975, Blaðsíða 28

Sunnudagur 5. janúar 1975
J
HÆTTU-
LEGIR
LAMPAR
— innfluttir frá
S-Evrópu og Asíu
gébé.-Reykjavik. — Komið
hefur i ljós, að mikið hefur
verið fiutt inn af mjög
óvönduðum og hættulegum
lömpum, sem ekki samræm-
ast reglugerð Rafmagns-
eftiriits rikisins, einkum frá
Suður-Evrópu og Asiulönd-
um. Mest er þctta ferðafólk,
sem flytur þetta heim með
sér, en einnig kunnáttulitlir
innflytjendur.
Slysahætta er mikil af slik-
um varningi, og má geta
þess að tvö dauðaslys hafa
átt sér stað hér á landi af
völdum gallaðra rafmagns-
heimilislampa. 1 báðum til-
fellunum leiddu lamparnir
rafmagn.
Rafmagnseftirlit rfkisins
vill vekja athygli á þvi, að
þótt rafmagnsheimilislamp-
ar séu ekki i flokki prófunar-
skylds rafmagnsvarnings,
skulu allir rafmagnshlutar
þeirra vera viðurkenndir og
allur frágangur þeirra
vandaður og i samræmi við
reglugerð Rafmagnseftirlits
rikisins.
Jón Gamalielsson hjá Raf-
magnseftirlitinu sagði, að
það tiðkaðist heldur ekki i
nágrannalöndum okkar að
hafa rafmagnsheimilis-
lampa prófunarskylda, enda
væri flutt inn það mikið af
þeim varningi, að ógjörning-
ur væri að hafa nákvæmt
eftirlit með honum öllum.
Innflytjendur sjálfir eru
skyldugir til að selja ekki
nema viðurkennda vöru. 1
nokkrum tilfellum eru
lamparnir fluttir inn i pört*
um og settir saman hér,
sagði Jón. Það er yfirleitt vel
gert og fullnægja þeir kröf-
um Rafmagnseftirlitsins.
Af helztu atriðum, sem
snerta öryggi heimilis-
lampa, er að snúrur skulu
vera vandaðar og nægilega
einangraðar, en oft vill svo
vera, að snúrur á innfluttum
lömpum frá Suður-Evrópu
séu ekki nógu gildar og ein-
angrun ekki góð. Lampa-
höldur skulu hylja skrúfgang
ljósaperanna, svo að snert-
ing spennuhafa sé útilokuð.
Lampar skulu vera gerðir til
jarðtengingar eða hafa
tvöfalda einangrun.
Þá skal notendum bent á,
að mikilvægt er að gera fljótt
viö öll raftæki sem bila.
Snúrur, sem trosna eða
springa, lampahöldur og
tengiklær, sem losna i sund-
ur ~eða springa, þarf að
endurnýja jafnskjótt og þess
verður vart.
Tímlsiner
peningar
Auglýsid
_______I TjiwaiiiMM

GSÐI
fyrirgóöan mat
$ KJÖTIÐNAÐARSTÖÐ SAMBANDSINS

■ i * ‘
'1 <
feíi’.St'Vi’;:, ■
Vetur konungur minnir allsnarplega á sig um þessar mundir. Vlða
um land hefur hlaðið niður miklum snjó, vegir hafa teppzt og raforka
þorrið, að ekki sé minnzt á þau ósköp, sem yfir Norðfirðinga dundu fyr-
ir jólin og öllum eru og verða lengi I fersku minni. Austur á Egilsstöð-
um mun það ekki hafa verið dæmalaust, að menn hafi orðiö að skriða út
um glugga til þess að geta mokaðsnjó frá dyrum, — og fer þá ástandinu
að svipa til þess, sem var á Norður- og Austurlandi veturinn 1950-’51,
þegar þar snjóaði meira en elztu menn mundu dæmi til.
Og hætt er við, að Reykvikingar, sem varla þekkja snjó nema af af-
spurn, yrðu slegnir nokkrum ugg (og myndu líklega hugsa til Al-
mannavarna ), ef þeir vöknuðu viðþaðeinn morguninn, að kominn væri
snjór upp á miðja glugga á þriðju hæð Ibúðarhúsa, en sllkt er engan
veginn óalgengt I hinum snjóþyngri héruðum landsins.
Ljósmynd: Jón Kristjánsson
Svartbaki og hrafni hefur
fjölgað ískyggilega
SJ-Reykjavik. — Æðarræktendur
hafa hvað eftir annað reynt að fá
KAFARI KANNAÐI
BRYGGJUSKEMMDIR
BH-Reykjavik. — Varðskipið Al-
bert kom með kafara til Flateyr-
ar i vikunni til að kanna
skemmdirnar, sem þar urðu á
bryggjunni, og sagt hefur verið
frá hér i blaðinu. Leiddu rann-
sóknir kafarans ekkert nýtt i ljós,
og staðfestist það álit manna, að
stálþilið er ekki sprungið, heldur
hefur bognað út að neðan en ekki
opnazt.
Málið er hið alvarlegasta og
ekki útlit fyrir annað en rifa verði
allt þilið upp og sprengja kantinn.
Verður að taka allt þilið upp og
reka það niður að nýju og dýpra
en áður, og er það ærið fyrirtæki.
Þegar blaðið ræddi málið við
Kristin Snæland, sveitarstjóra i
gær, sagðist hann ekki geta sagt
fyrir um, hvenær hafizt yrði
handa, en það yrði að gera fyrr en
siðar. Um tjónið kvað hann fyrri
ágizkanir sinar mundu standast,
og væri það aldrei undir 10
milljónum. Hér væri um miklu
meira verk að ræða en það eitt að
reka stálþil niður.
heimild stjórnvalda til þess að
hefjast handa um róttækar að-
gerðir til fækkunar vargfugli en
án árangurs. Einkum er áhugi á
þvi að eyða svartbaki og hrafni á
þeim stöðum, sem þessir fuglar
hópa sig, svo sem við fiskvinnslu-
stöðvar, sláturhús og sorphauga I
þéttbýli. Eigendur varplanda
æðarfugls telja sýnt að breyta
þurfi nú þegar á þessu alþingi
lögum um fuglaveiðar og fugla-
friðun, ef vænta á einhvers
árangurs. En að sögn Arna G.
Péturssonar æðarræktarráðu-
nauts Búnaðarfélags tslands
girða núgildandi lög fyrir allar
róttækar aðgerðir til fækkunar
þessara vargfugla.
— Siðan hætt var að nota
stryknin til að eitra fyrir tófur
hefur hrafni og svartbaki fjölgað
geigvænlega, sagði Arni, — en
fuglarnir leituðu einnig i hræin,
sem eitrið var sett i og drápust af.
Hér er ekki aðeins um vernd
æðarstofnsins að ræða, heldur
stendur mófuglalifi einnig ógn af
þessum fuglum, og fjölgun þeirra
á siðustu árum hefur að minum
dómi raskað eðlilegu kerfi náttúr-
unnar.
Æðarræktarfélag Islands i
samvinnu við menntamálaráðu-
neytið og Landssamband veiði-
félaga sótti um fjárveitingu þetta
varðandi til alþingis, sem náði
ekki fram að ganga. Þá var og
leitað eftir við fuglafriðunarnefnd
og menntamálaráðuneyti að veita
undanþágu frá lögum um fugla-
veiðar og fuglafriðun til að veiða
svartbak og hrafn i veiðigildrur
undir umsjón veiðistjóra á þeim
stöðum, sem óvætturin hópar sig.
Þeirri málamiðlun var tekið með
varfærni, þó var heimild veitt i
athugunarskyni.
í sumar ferðaðist Árni Heimir
Jónsson liffræðinemi um landið,
og skyldi afla upplýsinga um
fuglvarg og safna gögnum um
tjón af völdum vargfugla á bú-
fénaði og i varpstöðvum.
Greinargerð frá Árna Heimi er
væntanleg um áramót.
Leyfilegt er að nota fenemal og
tribómetanól i egg i varplöndum
æðarfugls til að eitra fyrir svart-
bak, en mjög takmarkaður
árangur er af þvi til fækkunar
varginum. Af fenemalinu sofnar
fuglinn oft, en deyr ekki, og þarf
þá að fylgjast með honum og af-
lifa, en tribómetanólið fellur til
botns i egginu og verður eftir,
þegar fulginn hefur gætt sér á þvi.
Að sögn Arna G. Péturssonar er
fuglavargsmálið það, sem æðar-
ræktendur berjast einkum fyrir
um þessar mundir.