Tíminn - 11.03.1975, Blaðsíða 4

4
TÍMINN
Þriöjudagur 11. marz. 1975.
Rússnesk tízka í vændum
fyrir Vesturlönd
Sáttfýsi er einkunnarorð nú á
dögum, ekki aðeins fyrir stjórn-
málamenn heldur einnig fyrir
þá, sem stjórna fatatizkuni.
Næsta haust munu sjást sterk
áhrif frá Rússlandi á tizkuna I
klæðaburði, bæði nærfatnaði
sem ytri fatnaði. Tizku-
teiknarar halda nú fram
rússnesku yfirbragði á fatnaði
fyrir bæði kynin. Kósakka-
skyrtur fyrir karlmenn og
fallega útsaumaðar ,,bónda”-
blússur, treyjur með háum
kraga og kápum með hliðar-
hneppingum fyrir konur.
Ef sumum likar ekki við þessa
tizku gæti verið að þeir gætu
sætt sig vð rússastigvél með
þykkum hæl. Þau fást bæði fyrir
konur og karlmenn, og eru sögð
nógu hlý og sterk fyrir vetrar-
veðurfarið i Siberiu, svo að þau
gætu verið hentug á vindsvölum
vetrardegi á Islandi.
mynd af stúlku i kósakka blússu
Ástarnætur með
ókunnum manni
Hertogafrúin af Bedford hefur
skrifað og gefið út bók og segir
þar frá ævintýri, sem henti hana
i Manchester árið 1946. Bókina
kallar hún Nicole Nobody. Her-
togafrúin er fædd og uppalin i
Frakklandi, en giftist hertogan-
um af Bedford og segist lifa i
góðu og hamingjusömu hjóna-
bandi með eiginmanni sinum,
sem er 14 árum eldri en hún, og
fjórum börnum. Hún lét bæði
mann sinn og börn lesa hand-
ritið áður en hún gaf bókina út
til þess að fá samþykki þeirra,
þvi að hún segist ekki vilja gera
þeim á móti skapi. Hertoginn
samþykkti útgáfuna, þvi að
bókin væri vel skrifuð og þetta
atvik, sem segir þar frá hefði
komið fyrir áður en þau kynnt-
ust, og börnin sögðust hafa
gaman að þessu öllu, og þeim
fannst þetta ekkert til að
hneykslast á nú til dags, sögðu
þau.
Nicole, eins og hertogafrúin
heitir, var i verzlunarferð i
Manchester fyrir fyrirtækið
sem fjölskylda hennar rak i
Frakklandi, en það verzlaði
með vefnaðarvörur. Hún var
ein I herbergi á góðu hóteli i
Manchester, er seint um kvöld
var barið að dyrum hjá henni.
Nicole fór til dyra nýkomin úr
baöi og aðeins klædd i náttslopp,
og hélt að þarna væri herbergis-
þerna á ferð — en það var nú
eitthvað annað! Þarna stóð hinn
myndarlegasti karlmaður,
brosandi og setti mjög ákveðinn
fótinn fyrir hurðina, þegar hún
ætlaöi að loka. Siðan kom hann
inn I herbergið, og var á undan
henni að simanum, sem hún
ætlaði að nota til að kalla á
hjálp. — Hann tók utan um mig,
sagði hún, og kyssti mig, og eftir
það langaði mig ekkert til að
kalla á nokkurn mér til að-
stoðar. Hann fór með mig beint i
rúmið, eins og ekkert væri sjálf-
sagðara. Hann brosti mikið og
ég dáleiddist af augnaráði hans.
Ég veit ekki enn þann dag i dag,
hvað hann heitir, þvi að við
töluðum ekki mikið saman, en
hann var hjá mér i herberginu i
3 sjólarhringa. Við létum færa
okkurþað, sem við þurftum
með, en annars setti hann skilti
á hurðina, þar sem beðið var um
að ónáða ekki, og það var heldur
ekki gert. Þetta voru dýrlegir
sóiarhringar, og ég er þakklát
fyrir að hafa fengið að upplifa
þetta. Ég vildi aðeins óska öll-
um konum þess, að verða fyrir
sliku ástarævintýri, segir her-
togafrúin, það var eins og ég
leystist úr álögum, og ég er
handviss um að þetta hefur haft
áhrif á allt lif mitt. Ég leit
öðrum augum á tilveruna eftir
þetta. Ég hafði áður átt ástvin,
sem vann með mér i neðan-
jarðarhreyfingunni. Hann hét
Michel Bompard, og ég hugsa
oft um hann enn i dag. Hann var
tekinn til fanga af nasistum og
pyntaður til dauða i fangelsinu.
Hann var yndislegur og við vor-
um afar ástfangin, en bæði
óreynd og ung. Siðar réð fjöl-
skylda min þvi, að ég giftist rik-
um manni, sem var töluvert
eldri en ég, — en ég þoldi hann
ekki og skildi við hann eins fljótt
og ég gat. Þá loksins réði ég mér
sjálf. Seinna fór ég að vinna við
gerö sjónvarpsmynda. Eg
kynntist einmitt hertoganum af
Bedford við gerð sögulegrar
sjónvarpsmyndar, og fór strax
vel á með okkur. Hann bað min
eftir 3 mánuði, en ég giftist hon-
um ekki fyrr en eftir 3 ár, segir
Nicole, en ég hefi ekki séð eftir
þvi, hann Ian er alveg indæll
eiginmaður!