Tíminn - 13.04.1975, Blaðsíða 15

Sunnudagur 13. aprfl 1975.
TÍMINN
15
SPJALLAÐ VIÐ NIELS JENSEN,
SKIPAMIÐLARA OG VARARÆÐISMANN
er fullunnin hér i 5 nýjum fisk-
verkunarhúsum og frystihúsi.
Sild er minna verkuð, — við flök-
um um 80-90% af sildinni hér, en
sildarflökin eru svo aö mestu seld
til Þýzkalands. Hér eru ekki nein-
ar niöurlagningar- eða niðursuðu-
verksmiðjur, svo ennþá vantar
töluvert uppá að sildin sé fullunn-
in hér.
— Fyrirtæki ykkar er um
tveggja ára gamalt. Hafið þið
mest samskipti við tslendinga?
— Já, segja má að svo sé. Og
það samstarf hefur verið með
miklum ágætum. Viðhöfum einn-
ig umboð fyrir nokkur flutninga-
skip, en mest höfum við sinnt ts-
lendingum. Þeir byrjuðu að venja
komur sinar hingað á árinu 1969
um haustið og hafa siðan verið
hér árlegir gestir á vertiðinni, allt
að 65 skip. Þeir hafa Hirtshals
sem löndunarstöð og landa hér
sild, þar eð löndunarleyfi þeirra
hefur ekki leyft annað. Þó er þeim
heimilt að landa svolitlu af
makril, en það hefur ekki verið
mikið.
— Er fjöldi bátanna hér alltaf
sá sami?
— Það hefur verið svolitið mis-
jafnt og að fenginni reynslu
siöasta árs má kannski búast við,
að þeir verði færri en þessir 50,
sem hér hafa komið árlega.
Fremur illa veiddist á siðustu
vertið og margir bátanna höfðu
ekki eins mikið upp og áður.
Ómögulegt er að spá um það,
hvað verðið verður á sildarkilóinu
i sumar, það fer að sjálfsögðu
eftir ýmsu, en núna fæst gott
verð, eða um 2.50 fyrir kilóið. Það
er gott verð, en á þaðer að lita, að
allur rekstrarkostnaður hefur
stórhækkað.
— Nú er unnið að breytingum og
stækkun á höfninni. Var hún orðin
allt of litil?
— Hún varorðin of litil, og einn-
ig verður færð til móttakan á
neyzlufiski, þ.e. bolfiski og flat-
fiski. Ekki er búizt við, að unnt
verði að taka nýju höfnina i
notkun fyrr en á árinu 1976 og
verður það mikil breyting til
batnaðar, sérstaklega hvað varð-
ar löndunaraðstöðuna sjálfa.
Bátunum hefur lika fjölgað, bæði
innlendum sem erlendum. Héðan
eru gerðir út um 200 bátar dansk-
ir, og svo hafa Færeyingar verið
hér reglulega, einnig Pólverjar,
Sviar og svo íslendingar á sildar-
vertið. Það gefur auga leið, að
stækkun á höfninni var nauðsyn-
leg og endurnýjun tækjabúnaðar.
Nýja frystihúsið mun, þegar
höfnin nær alveg að þvi, geta af-
greitt is á 3 stöðum i einu, og
svo erum við að endurbæta að-
stööuna á losun bræðslufiskjar.
Við höfum látið smiða, og vorum
að setja upp löndunartæki, sem
Alexander, stýrimaður á Isafold,
hefur teiknað. Bindum við að
sjálfsögðu miklar vonir við það.
Við vonum að það sé rétt smiðað
hjá okkur, en það kemur i ljós,
þegar Isafold kemur inn i fyrra-
máliö — þá ætlum við að prófa
það. Fram til þessa hefur öll los-
un farið fram með krana og hefur
mörgum þótt það ærið seinlegt.
Þetta á þó ekki við um sildina,
sem öll er lögð i kassa um borð og
landað þannig. —
— Þú minnist á tsafold. Hvernig
hefur útgerðin gengið?
— Skipið var afhent okkur ný-
lega og er nú að koma úr einni af
sinum fyrstu ferðum i fyrramál-
ið, með 500 tonn af brislingi, sem
fer i bræðslu. Allt hefur gengið
vel, enda þótt alltaf séu fyrir
hendi einhverjir byrjunarörðug-
leikar. Ahöfnin, sem er öll is-
lenzk, siglir undir öruggri stjórn
Arna Gislasonar og væntum við
okkur góðs af þessu samstarfi.
Hér eru 5 stórar sildarmjöls-
verksmiðjur og 3 stórar sildar-
flökunarstöðvar. Hafið þið dregið
einhvern lærdóm af lslendingum i
þessu sambandi?
— Jú.satt er það, hér eru marg-
ar verksmiðjur og þær mjög full-
búnar tækjum. Flökunar-
stöðvarnar þrjár eru allar búnar
nýtizku flökunarvélum, — i Hirts-
hals eru til um 120 flökunarvélar.
Það er sennilega heimsmet. En
ég veit ekki hvort við höfum farið
svo mikið eftir islenzkum upp-
skriftum i sambandi við upp-
bygginguna hér, — fremur mætti
segja, að við hefðum eitthvað
fengið frá Þjóðverjum, sem eitt
sinn stóðu okkur mun framar en
þeir gera nú. Þegar til lengdar lét
stóðust þeir okkur ekki snúning,
þar eð auðveldara var fyrír okkur
aö afla hráefnis, auk þess, sem
allt var fullnýtt hér. Við erum þvi
mjög sérhæfðir i sildarmóttöku
hér i Hirtshals, en það er kannski
helzt það, sem við gætum lært af
Islendingum, — að einblina ekki
um of á sildina. Henni hefur ekki'
alltaf verið treystandi.
— Er hægt að segja, að við ts-
lendingar séum i samkcppni við
sjálfa okkur, með þvi að landa i
Hirtshals?
— Nei, alls ekki. Sagt hefur ver-
iö i grini, að sumir vilji sigla niður
til Þýzkalands og selja þar, vegna
þess að þar sé hægt að fá ódýrara
áfengi, en þvi hef ég nú enga trú
á. Það kemur fyrir, að mikið
framboð er af sild hér og þá sigla
einstaka bátar niður til Þýzka-
lands og selja beint. Það hefur að-
eins haft i för með sér verðlækkun
hjá þeim mörgu bátum, sem
landa hér — og það er reyndar
eina öfuga samkeppnin, sem ég
veit til, að lslendingar eigi i.
— Danir hafa aldrei verið taldir
með meiriháttar fiskveiðiþjóð-
Nýja austurhöfnin verður tilbúin seint á þessu ári, eöa þvi næsta.
Veröur höfnin þá samtals 341 þús. fermetrar aö stærð og búin fullkomn-
ustu þjónustu- og vinnslustöðvum.
> ***»
r * *-» i »■»
* *, *x ** *,
K»x******,.*x,x. <
■x**»*»X***** ***»»'"«*«,,, ,t**
> ♦«***»•»»
,'*»»*x»*»,»«***/^
Ungir athafnamenn IHirtshals: f.v., Niels Jensen, Erik Plænöog Ove Jörgensen
— Sjómönnunum islenzku þótti ganga hægt að landa bræðslufiskinum, enda vanir þessu tæki, — viö er-
um aö koma því fyrir, smiðuðu eftir teikningu Alexanders, stýrimanns á ísafold.
Séð yfir hluta eldri hafnarinnar. Fjærst eru sildar- og þroskmóttökuhúsin. Að baki hafnarinnar I Hirts-
hals er löng saga, og höföu fáir trú á þvi, að þarna yrði nokkurn tima hægt aö skapa sæmilega hafnarað-
stööu. En íbúar Lilleheden, sem þá var nefnd svo, höfðu sitt fram og nú er Hirtshals annar stærsti fisk-
veiðibær i Danmörku.
um. Er eitthvað, sem bendir til,
að það kunni að breytast?
— Þvi er ekki að leyna, að stór-
aukning hefur orðið á fjárfestingu
innan fiskiðnaðarins og útgerðar
almennt, m.a. til smiða á nýtizku-
legri og fullkomnari bátum.
Fram til þessa hefur bátafloti
okkar nánast eingöngu veitt i
bræöslu — ég held, að það séu til
svona um 5 kraftblakkir hér i
Danmörku og reikna ekki með
þvi, að þær verði'fleiri. Hér hafa
menn sérhæft sig i tvenns konar
veiðum, á bolfiski og flatfiski til
neyzlu og svo veiðum á fiski til
bræðslu. Danskir sjómenn þéna
satt að segja meira á slikum veið-