Tíminn - 25.05.1975, Qupperneq 30

U YM. IMÍT _______________________ ETei letn ,5S iHgcfautinuS
30 _______________________________________TÍMINN_________________________ Sunnudagur 25. mai 1975
Gagnkvæmt traustiö skin úr svip vinanna.
Rauöur gamli er kominn til ára sinna, og honum llkar vel aöláta strákinn
kemba sér.
BH og Róbert heilsa upp ó hesta
og krakka í Reiðskóla Fóks
Vinir, ungir og aldnir..
Knapinn á hestbaki er kóngur um stund...
Sumir hnakkarnir sneru ekki alveg rétt I fyrstu tilraun.
teymdu þá út, kembdu þeim og
gáfu þeim brauöbita og röbbuöu
viö þá, áöur en þau sóttu reiötygin
og lögöu á þessa vini sina. Sam-
kenndin rikti á staðnum, og þaö
voru gamlir skilningsrikir og llfs-
reyndir gæðingar, sem báru litlu
riddarana, sem kannski hafa ekki
verið biinir aö læra kvæðið, en
skynjaö unaöinn, sem skáldið lýs-
ir svo fagurlega á þá leiö, að
knapinn á hestbaki sé kóngur um
stund.
Snaggaralegir strákar, sem
telja það næsta skrefið aö eignast
sjálfir hest og temja hann og
hiröa, spigspora meðal gamlingj-
anna, hjálpa flnlegum dömunum
á svipuöu reki til þess að leggja á,
og sýna þeim hvernig á að beita
kambinum með sem beztum -
árangri. Þeir eru orðnir vanir og
kunna þetta allt.
Mjúkur flipi leitar I lltinn hlýj-
an lófa eftir brauðbita, og gáskinn
og glettnin skin úr stórum augun-
um, þegar ekkert finnst, af þvi að
fullvissan er svo sterk um, að þar
hljóti að leynast brauðskorpa, eða
að minnsta kosti töfrast þangað,
ef nógu lengi er leitað.
Hnakkarnir hagræðast á bök-
unum,tilaðbyrja meðsnúa ekki
allir alveg rétt, enginn þó á hvolf,
en svoleiðis smámisskilningur er
leiðréttur með meinleysis blóts-
yrði til undirstrikunar. Svo er
girt, og hert aftur til að vera viss
um, að hnakkurinn snarist ekki.
Þá er eftir að stíga á bak, og
það er hægt að gera á margvls-
legan hátt — það er alveg ljóst
eftir þessa stund, sem við áttum
Þau eru bersýnilega búin að gera
sér grein fyrir þvi, að maður fer
ekki með neinum flflaskap að
hestum, krakkarnir I Reiðskóla
Fáks. Við heimsóttum þau einn
daginn fyrir skemmstu, og enda
þótt ekki yrði mikið um samræð-
ur, fengum við allglögga mynd af
þvl, sem þarna gerðist I skólan-
um. Til þess að fyrirbyggja allan
misskilning skal það tekiö fram
strax f upphafi, að það var alls
ekki svo, að krakkarnir vildu ekki
við okkur tala. Þau voru bara svo
upptekin af nostri slnu við hest-
ana, að við skiptum þá engu máli.
Hestamennskan og nautnin að
umgangast ljúflingana átti hug
þeirra allan.
Hávaðalaust, fumlaust sóttu
þau sér hestana inn I hesthúsin,
þarna. Þetta er lærdómsatriði,
eins og hvað annað.
En eftir að komið er á bak, þá
er nú lífið llf, maður! Og svo enn
sé gripið til orða skáldsins, þá er
enginn vafi á þvl, að allt logar af
dýrð, svo vítt sem er séð....
Mjúkur flipi leitar I litinn,
hlýjan lófa.