Fréttablaðið - 06.06.2005, Síða 14
14 6. júní 2005 MÁNUDAGUR
Tæknivætt heimsflorp í
Grábrókarhrauni
Þorpið á Bifröst er fjölskylduvænt en mannlífið tekur einnig á sig sérkennilega mynd þar sem gamla þorpsvit-
undin og tæknin steypast saman. Blaðamaður kynnti sér mannlífið í þessu þorpi sem er enn í mótun.
Á Bifröst hefur nú myndast sam-
félag sem á sér enga hliðstæðu
hér á landi. Hátt í sex hundruð
íbúar una þar í leik og starfi á vet-
urna en svo hefur þeim fækkað
um helming undanfarin sumur
þegar lífið tekur miklum stakka-
skiptum þar. Gríðarleg uppbygg-
ing á sér nú stað á svæðinu en
stefnt er að því að frá og með
næsta hausti verði kennt 45 vikur
á ári og því verður starfsemin í
fullum gangi allan ársins hring.
Einnig verður byggingu nýs fjöl-
býlishúss lokið 15. ágúst og þá er
gert ráð fyrir að íbúum fjölgi um
sjötíu.
Blaðamaður Fréttablaðsins tók
hús á Bifrestingum til að kynna
sér mannlífið þar í bæ. Honum lék
forvitni á að vita hvernig umhorfs
er í háskólaþorpinu þegar skrudd-
unum hefur verið lokað.
Blómlegt menningarlíf
Fljótlega verður gestkomandi á
Bifröst ljóst að mannlífshjartað
slær í kaffihúsi staðarins en nú er
það í fyrsta skipti opið yfir sumar-
ið. Heiðveig Einarsdóttir og bóndi
hennar, Björn Grétarsson, reka
það og þau sitja ekki auðum hönd-
um því mikið menningarlíf er á
Bifröst og fjölmargir tónleikar og
aðrar uppákomur eiga sér stað á
kaffihúsinu. „Það er alltaf fullt
þegar eitthvað er um að vera,“
segir Heiðveig. „Það er alveg
sama hvort um er að ræða mánu-
dag eða föstudag ef eitthvað
stendur til eru allir mættir enda
skiptir dagatalið minna máli hér á
Bifröst.“ Hún segir að oft séu
frægir listamenn fengnir til að
troða upp en einnig séu fjölmarg-
ir listamenn í skólanum sem geti
skemmt samnemendum sínum.
Svo eru oft haldin böll í Hreðar-
vatnsskála og eru þau venjulega
vel sótt.
Þau hjúin voru saman til sjós
en ákváðu svo að hætta sjóvolkinu
og drífa sig á Bifröst þar sem þau
nema viðskiptalögfræði en þau
heilluðust af aðstæðum sem eru
fyrir barnafjölskyldur í þorpinu í
Grábrókarhrauni.
Nettengt nágrannasamfélag
Fæstir íbúanna geta fengið at-
vinnu á Bifröst í sumarfríinu.
Heiðveig segir að það geti verið
erfið ákvörðun hjá fólki sem ekki
fái vinnu á svæðinu hvort það eigi
að flytja í bæinn yfir sumarmán-
uðina með öllum þeim kostnaði og
fyrirhöfn sem því fylgir eða vera
áfram í háskólaþorpinu. Rebekka
Frímannsdóttir er þó ein af þeim
heppnu en hún vinnur fyrir skól-
ann við að flikka upp á íbúðir
þorpsins fyrir nemendur sumar-
námskeiðsins sem senn setjast
þar að með skruddur sínar. Hún
segir að Bifröst sé heppilegasti
staður sem hún geti hugsað sér
fyrir einstæða tveggja barna
móður sem vill mennta sig en
einmitt þannig eru hennar hagir.
„Þetta er bara eins og í hverju
öðru þorpi,“ segir Rebekka.
„Krakkarnir fara út að morgni og
eru að leika fram á kvöld og það
er alveg ómetanlegt að geta boð-
ið börnum sínum upp á slíkar að-
stæður.“ Þó geta samskipti
Bifrestinga verið mjög ólík þeim
sem viðhöfð eru í öðrum þorpum
en þau fara að miklu leyti fram á
netinu þótt stutt sé milli húsa.
Rebekka útskýrinr hvernig þetta
virkar: „Ef krakkarnir eru ekki
komnir heim á matartíma senda
foreldrar skilaboð á póstþjónin-
um okkar og segja þeim sem sjá
til krakkanna að senda þá heim
og þá skila þeir sér. Stundum
hafa svo krakkarnir frumkvæði
að því að senda foreldrum skila-
boð á netinu og segja hvar þeir
eru og þeir komi ekki strax heim.
Einnig nota sumir þetta þegar þá
vantar eitthvað í uppskriftina
sína og senda þá boð og spyrja til
dæmis hvort einhver eigi
papriku til að lána sér og yfirleitt
skokkar þá einhver yfir með
papriku.“
Þrá að hitta einhverja af öðru
sauðahúsi
Verslunin á Bifröst stendur í mikl-
um blóma enda fjölgar viðskipta-
vinunum stöðugt. Svanfríður
Linda Jónasdóttir rekur verslun-
ina en áður var kaupfélag á staðn-
um. Blaðamaður spurði verslunar-
stjórann hvort ekki væri erfitt að
taka við af Kaupfélaginu í Mekka
Sambandsins? „Jú, en verslunin
virðist bara ætla að standast sam-
anburðinn,“ segir Svanfríður sem
er ánægð með þróunina á svæð-
inu. „Nú eru fleiri hérna á sumrin
og að þessu sumri loknu verður
allt á fullu allan ársins hring og þá
aukast viðskiptin að sjálfsögðu.
Svo eru sveitungar hér í grennd-
inni farnir að koma hingað í stað
þess að fara alla leið niður í Borg-
arnes til að kaupa mjólk eða
kaffi,“ segir verslunarstjórinn og
spyr blaðamann því næst hvort
hann ætli ekkert að kaupa.
En þó að flestir séu sælir á Bif-
röst viðurkennir Sigrún Hjartar-
dóttir, aðstoðarmaður rektors, að
það geti verið erfitt fyrir suma að
búa í þessu nána samfélagi þar
sem allir geta verið með nefið í
hvers manns koppi. Einnig þreyt-
ast sumir starfsmenn og finnst
þeir sífellt vera í vinnunni þar
sem allir sem þeir hitta tengjast
henni og þrá þá margir að hitta
fólk af öðru sauðahúsi.
jse@frettabladid.is
Viðskiptaháskólinn á Bifröst hóf starfsemi
sína 3. desember 1918 en þá hét skólinn
Samvinnuskólinn og var staðsettur í Reykja-
vík. Jónas Jónsson frá Hriflu var fyrsti skóla-
stjórinn og vildi hann gera skólann að for-
ingjaskóla fyrir samvinnumenn. Mótaði hann
skólann eftir hugmyndafræði sem hann hafði
í farteskinu eftir námsdvöl sína í Ruskin Col-
lege í Oxford.
Sumarið 1955 var skólinn svo fluttur að
Bifröst í Borgarfirði, þar sem hann hefur verið
starfræktur síðan. Sama ár lét Jónas af störf-
um og var skólinn þá endurskipulagður sem
heimavistarskóli.
Árið 1990 varð skólinn svo að sjálfseignar-
stofnun en hann hafði allt frá upphafi verið í
eigu Sambands íslenskra samvinnufélaga.
Árið 2001 er svo nafni skólans breytt og heitir
hann upp frá því Viðskiptaháskólinn á Bifröst.
Fyrir tveimur árum var svo í fyrsta skipti
boðið upp á nám á meistarastigi við skólann.
Starfsfólki og nemendum hefur fjölgað
undanfarin ár og í haust verður lokið við
byggingu fjölbýlishúss með 51 íbúð. Einnig
verður starfsárið lengt í 45 starfsvikur þannig
að nemendur sem búa á svæðinu þurfi síður
að flytja sig um set yfir sumartímann.
Nú liggur fyrir viljayfirlýsing forsætisráð-
herra og rektors skólans um að ný prófess-
orsstaða sem kennd er við Jónas frá Hriflu
verði mynduð við skólann en henni mun
fylgja kennsla um samvinnurekstur og sögu
Jónasar. Hafa ýmsir orðið til að gagnrýna
þetta á þeim forsendum að Jónas hafi verið
óbilgjarn stjórnmálamaður en aðrir hafa lofað
skólayfirvöld fyrir að halda í heiðri sögu og
hefð skólans.
VIÐSKIPTAHÁSKÓLINN Á BIFRÖST
Horfst í augu vi› fortí›ina
FBL - GREINING: VIÐSKIPTAHÁSKÓLINN Á BIFRÖST
Baldvin Már Baldvinsson er ungur
Reykvíkingur sem starfar sem
aðstoðarkokkur á hótelinu á Bifröst.
Þetta er annað sumarið hans á
staðnum og sagðist hann varla getað
beðið eftir því að vinnan hæfist.
Hvað er svona gaman við það að
vera á Bifröst? Hér fara saman
bæði náttúrufegurð og skemmtilegt
fólk. Allir sem ég vinn með eru frá-
bærir og svo eru íbúarnir hér fínir
líka og mannlífið rólegt og gott. Hér
er líka mjög mikið um útlendinga á
sumrin og mér þykir afskaplega
skemmtilegt að umgangast þá.
Er Bifröst betri en Reykjavík? Já, að
mörgu leyti en ég held að ég vildi
ekki vera hérna allan ársins hring,
þetta er fínt svona sitt lítið af hverju.
Ég lít á þessa sumarveru mína hér
sem orkuhleðslu fyrir veturinn því
hér losnar maður við allt stressið og
öll lætin. Eftir sumar á Bifröst er
maður svo til í tuskið aftur í borginni.
BALDVIN MÁR BALDVINSSON
Náttúrufegur›
og flott fólk
SUMARIÐ Á BIFRÖST
SPURT & SVARAÐ
Barin og brotin
af brjáluðum
kærasta
SELMA ÓSK ÞÓRSDÓTTIR FÆR EKKI
NÁLGUNARBANN Á FYRRVERANDI KÆRASTA:
„Löggan á ekkert
að vera að skipta
sér af því sem
henni kemur ekki
við,“ segir hand-
tekinn kærasti
SÆLAR Á BIFRÖST Þær Eyrún, Thelma, Arndís og Þóra Katrín eru sælar á Bifröst. Arndís segir að oft sé erfitt að fá Thelmu, dóttur
hennar, heim en á Bifröst hafa krakkarnir nóg að bralla frá morgni til kvölds.
KAFFIHÚSAHJÚIN Þau Björn Grétarsson og Heiðveig Ein-
arsdóttir reka kaffihúsið á Bifröst. Þau voru saman til sjós en
hristu svo af sér sjóriðuna og drifu sig á Bifröst þar sem þau
nema viðskiptalögfræði.
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/G
VA
VERSLUNARSTJÓRINN Á BIFRÖST Svanfríður Linda Jónasdóttir rekur
verslunina á Bifröst. Hún hefur náð að lokka sveitunga úr Borgarfirði í raðir
viðskiptavina sinna og svo fjölgar Bifrestingum stöðugt svo hún er farin að
núa saman höndunum.
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/G
VA