Fréttablaðið - 16.07.2005, Blaðsíða 16

Fréttablaðið - 16.07.2005, Blaðsíða 16
16. júlí 2005 LAUGARDAGUR Sóknarpresturinn í Garðabæ hefur staðið í ströngu að undan- förnu. Í Garðasókn í Garðabæ hafa staðið deilur milli séra Hans Markúsar Hafsteinssonar og meirihluta sóknarnefndarinnar. Á dögunum héldu stuðningsmenn og velunnarar Hans Markúsar fund þar sem fjallað var um þá stöðu sem upp var komin, meðal annars í ljósi þess að áfrýjunarnefnd þjóðkirkj- unnar kvað upp úrskurð um að Hans Markús skyldi fluttur til í starfi. Málin hafa vak- ið mikla athygli en minna hefur borið á persónu Hans Markús- ar sem hans nánustu segja vera hæglátan mann sem forðist helst kastljós fjöl- miðla og opinbera um- fjöllun. Hans Markús fæddist í Reykjavík í september 1951. Fyrstu fimm ár æv- innar bjó hann í vesturbænum í Reykjavík en flutti svo til Njarðvíkur og hóf skólagöngu sína í Keflavík. Hann er talinn góður og mikill námsmaður enda hefur hann komið víða við í námi. Hann lauk prófi í rafvirkjun frá Iðnskólanum í Reykjavík 1973 og öðlaðist síðar meistara- réttindi í sömu grein. Eftir það nám lá leið hans þó í störf fyr- ir hinn almenna borgarara og hóf hann störf hjá lögreglunni í Reykjavík. Þar starfaði hann sleitulaust til ársins 1997 eða þar til hann var vígður til prests í Garðasókn. Hann út- skrifaðist úr Lögregluskóla ríkisins árið 1976 og var skip- aður lögregluþjónn í Reykja- vík sama ár. Í lögreglunni líkaði Hans Markúsi vel að starfa. Hans nánustu lýsa því að hann sé gæddur miklum kærleika og umhyggju fyrir fólki og hafi starfið átt vel við hann enda sé hann bæði raungóður og vinnu- samur maður. Það mun vera vegna þeirrar gleði og sorgar sem lögreglumaðurinn Hans Markús upplifði og sá sem hann ákvað að söðla um. Hann hóf nám í guð- fræði í Há- skóla Íslands og útskrif- aðist sem guðfræðingur árið 1997. Hvar sem komið er niður á störf og persónu Hans Markúsar ber öll- um saman um þá hlýju og alúð sem hann gefur frá sér. Einn samferð- armaður hans segir að hann gleymi oft sjálfum sér þar sem hagur og velferð annarra sé honum svo kær. Hann er sagður næmur á tilfinn- ingar fólks og geta ekki gantast með það sem miður fer hjá öðr- um. Dugnaður hans endur- speglast í því sem hann hef- ur tekið sér fyrir hendur og hann fer þangað sem hann ætlar sér. Prests- starfið sé honum dýr- mætt, því þar nái hann tengslum við fólkið sem á hug hans og tíma allan. Hans Markús kynntist núverandi eiginkonu sinni, Jónínu Sigþrúði S i g u r ð a r d ó t t u r lögregluvarðstjóra, fyrst á unglingsárum en ástir tókust með þeim þegar þau störfuðu sam- an hjá lögreglunni og gift- ust þau 1981. Hans Markús á tvö börn af fyrra hjóna- bandi og Jónína eitt, en saman eiga þau eitt barn. Hans Markús er mikill námsmaður eins og áður var sagt og hefur hann enn gaman af því að læra og nema. Þykir hon- um skemmtilegast að læra tungumál en af öðrum áhuga- málum má helst nefna að hann leikur golf í góðra vina hópi. Nánir samstarfsmenn hans í gegnum tíðina bera honum all- ir vel söguna og segja hann bæði traustan vin og skemmtilegan félaga. Aldrei hafi staðið á því að hann komi vinum til að- stoðar þegar illa stendur á. Atburðir líðandi stundar séu honum verkefni sem leysist á þann hátt sem hann helst kýs sjálfur. Hans Markús hefur náð að tengja saman rétta póla sem rafvirki og hefur nú það starf með hönd- um að ná tengingu milli manna og guðs. Svo verður það áfram, segja samferðarmenn. ■ MAÐUR VIKUNNAR Klerkur í klípu HANS MARKÚS HAFSTEINSSON SÓKNARPRESTUR Í GARÐABÆ TE IK N IN G : H EL G I S IG U RÐ SS O N – H U G VE R K A. IS Ég er Reykjavíkurlistamaður og stoltur af því. Ég á góða vini í röðum Vinstri-grænna, Samfylkingarinnar og Framsóknarflokksins en ÉG er Reykjavíkurlistamaður númer eitt. Ég kynntist því vel innan Röskvu í Háskólanum hvernig félagshyggju- fólk getur unnið saman sem ein heild þótt það sé skráð í mismun- andi stjórnmálaflokka eða engan. Með stofnun Reykjavíkurlistans árið 1994 varð draumurinn um sam- henta sveit félagshyggjufólks að veruleika í Reykjavík. Þarna var fólk úr ýmsum áttum en það sam- einaðist um sterka réttlætiskennd, vilja til að bæta sitt samfélag og leysa málin þvert á flokkslínur. Ég lagði glaður mitt lóð á vogarskál- arnar 1994 og aftur 2002 þegar sjálfstæðismenn háðu sína kosn- ingabaráttu á Geldinganesi. Nú líður enn að kosningum og koma þá fram raddir um að flokk- arnir sem mynda Reykjavíkurlist- ann ættu að bjóða fram sér. Þetta eru skiljanlegar vangaveltur hjá fólki sem vill sjá veg síns flokks sem mestan. Lausnin er hins vegar ekki skynsamleg. Sérframboð Sam- fylkingar, Vinstri grænna og Fram- sóknarflokks hjálpar aðeins einum flokki – Sjálfstæðisflokknum. Ef Reykjavíkurlistinn býður ekki fram sameinaður næsta vor snýst kosn- ingabaráttan aðallega um sundur- lyndi flokkanna sem að honum standa en önnur kosningamál falla í skuggann. Það mun aftur hafa af- drifarík áhrif á tilraunir til að mynda nýja ríkisstjórn félags- hyggjuflokka eftir þingkosningar 2007. Og það veit almættið að þessi þjóð á skilið nýja ríkisstjórn. Einu sinni var málum svo háttað í borg Sjálfstæðisflokksins að venjulegt vinnandi fólk fékk ekki leikskólapláss fyrir börn sín. Pláss- in voru frátekin fyrir námsmenn og einstæða foreldra. Og svo líklega nokkra félaga í Sjálfstæðisflokkn- um. Í það minnsta var dag einn hringt í móður mína frá leikskólan- um Tjarnarborg og henni tjáð að eldri bróðir minn væri kominn með leikskólapláss. Fagnaðarlátum linnti þó fljótt því bróðir minn var á þessum tíma orðinn síðhærður ung- lingur með yfirvaraskegg og ekki jafn áfjáður og fyrrum í að komast á leikskóla. Forgangsröðun sjálf- stæðismanna leyfði ekki að börn vinnandi fólks kæmust á leikskóla, a.m.k. ekki meðan þau væru börn. Peningum borgarinnar var eytt í að byggja Ráðhús og Perlu sem fóru óralangt fram úr kostnaðaráætl- unum. Reykjavíkurlistinn gerði bylt- ingu í leikskólamálum að megin- stefnumáli sínu og gjörbreytti að- stöðu barna og vinnandi fólks. Nú þykir sjálfsagt að öll 2-5 ára börn eigi kost á leikskólaplássi. Þetta af- rek Reykjavíkurlistans er eitt mik- ilvægasta framlag stjórnmála- hreyfingar til jafnréttismála á Ís- landi. Hlutverki Reykjavíkurlistans er hvergi nærri lokið. Eftir straum- hvörf í leikskólamálum, sögulega leiðréttingu á kjörum kennara og kraftmikla uppbyggingu í orkumál- um bíður borgaryfirvalda nú tæki- færi til að frelsa Vatnsmýrina úr viðjum Reykjavíkurflugvallar og reisa glæsilega byggð í hjarta Reykjavíkur. Þar tekur enginn ann- ar en Reykjavíkurlistinn af skarið. Sjálfstæðisflokkurinn er bundinn af yfirlýsingum samgönguráðherra síns um að flugvöllurinn skuli vera um kyrrt og mun trauðla snupra sinn ráðherra nema frjósi í helvíti. Ég trúi því að Reykjavíkurlistinn nái breiðri samstöðu um að nýta Vatnsmýrina undir fólk en ekki flugvélar. Á meðan leitar Sjálfstæð- isflokkurinn langt yfir skammt og talar um eyðieyjar og fjarlæga framtíð. Ég vil að lokum skora á félaga mína í Reykjavíkurlistanum að rifja upp gömlu samstöðuna og leggja drög að nýrri stórsókn í þágu Reyk- víkinga. Áfram Reykjavíkurlistinn! H blaelgar › Hefurflúsé› DV í dag DAGBLAÐIÐ VÍSIR 156. TBL. – 95. ÁRG. – VERÐ KR. 295 Helgarblað LAUGARDAGUR 16. JÚLÍ 2005 Guðlaug Elísabet Ólafsdóttir l lí l i Bls. 50 Heimtar kjú kling og koníak á Íslandi Bls. 30-31 DJAMMDROTTNING Í BORGARSTJÓRASTÓL MYRTUR Í SUÐUR-AFRÍKU Orðin leið áað vera leikkona Sveitastrákurinn sem varð heimsborgari Bls. 53 Bls. 22-23 Steinunn Valdís Óskarsdóttir kann að meta lífið í Reykjavík. Hún elskar borgina á daginn og ekki síður um nætur þegar Reykjavík breytist í einhverja mestu gleðiborg Evrópu. Þá kann borgar- stjórinn vel við sig og er oftar en ekki í essinu sínu. Hún hefur trú á borginni sinni, sjálfri sér og framtíð R-listans. Bls. 12 Féll fyrir Alexíu í viðtali GuðmundurSteingrímsson ástfanginn Bls. 32-33 TvíburarAldrei einmana NÍNA & GÍSLI: Fullkomin fyrir hvort annað ll i i Bls. 38 BÆJARINS BESTU HÚS... Allt um glæsilegar risavillur þeirra nýríku sem eru ekkert að spara Bls. 16-19 Ég elska Reykjavík að næturlagi Saga Gísla Þorkelssonar Ævintýramaður sem flutti til Suður-Afríku þar sem hann var myrtur SKÚLI HELGASON STJÓRNMÁLAFRÆÐINGUR UMRÆÐAN BORGARSTJÓRNAR- KOSNINGAR Áfram Reykjavíkurlistinn!
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.