Fréttablaðið - 29.09.2005, Síða 27

Styrmir minn!
Eins og þú veist, þá hef ég
keypt Moggann minn daglega í
áratugi. Segja má að sérhver brún
liðinna daga hafi verið nátengd
Mogganum. Mogginn hefur því
gefið mér dagsnesti undanfarinna
áratuga – með aðskildum mynd-
um – bæði tímanna og mannanna.
Mogginn hefur líka gefið mér
pólitískar myndir – myndir, sem
ýmist hafa fallið að mínum – eða
ekki. Ég hef brugðist við þeim
bæði í hljóði og skrifum. Oftast í
hjóði. Og eitt hefur mér ávallt
fundist vera á hreinu – hingað til:
Með eða á móti Mogganum, þá hef
ég alltaf getað treyst honum. Svo
hefur mér fundist. Stundum hef
ég mátt þola Mogganum óþægi-
legustu andhverfu skoðana
minna, eins og til dæmis varðandi
ESB-aðild, gagnagrunns- og fjöl-
miðlamálið. En oftar hef ég þó
fundið klára samleið með kratísk-
um viðhorfum Moggans í grund-
vallar velferðar- og öðrum mann-
úðarmálum. En nú sýnast mér
komin óvænt tímamót. Tímamót
tilfinninga og trúnaðar. Tímamót
söknuðar og jafnvel sorgar. Því
mér finnst ég hafa misst vin. Mér
finnst ég hafa misst Moggann
minn. Og þú, Styrmir minn, þú átt
þarna sök í máli. Þú hefur sýni-
lega átt þátt í því að nota Mogg-
ann minn til að leggja fólk og
fyrirtæki í einelti. Það er mér al-
gjörlega óskiljanlegt. Þú, sem
prédikar svo oft gott siðferði
handa okkur hinum. Þú, sem
hefur viljað vera góði tóngjafinn í
íslensku þjóðlífi. En misnotar svo
sjálfur Moggann minn á norna-
fundum með frænda mínum og
Kjartani, til að fá útrás fyrir illan
ásetning ad modum Jónínu Ben.
Hvað hefur eiginlega komið
fyrir ykkur? Og eigendur Mogg-
ans blessa svo ósómann í stað þess
að syrgja með þér. Mér hefur þótt
afskaplega vænt um Moggann
minn – allt frá bernsku. Og því hef
ég getað fyrirgefið honum margt.
En Mogginn minn er nú kominn í
hlutverk, sem ég sætti mig ekki
við. Og því neyðist ég nú til að láta
leiðir okkar skilja. Ég get ekki
styrkt ykkur og Moggann í ljótri
aðför að fólki og félögum, sem þið
flokkið sem óvini ykkar. Þess
vegna segi ég hér með upp áskrift
minni að Morgunblaðinu – frá og
með dagsetningu þessa bréfs.Með
þökk fyrir allt gamalt og gott,
Gunnar Ingi Gunnarsson.
Opi› bréf til ritstjóra Morgunbla›sins
27FIMMTUDAGUR 29. september 2005
SENDIÐ OKKUR LÍNU
Við hvetjum lesendur til að senda okk-
ur línu og leggja orð í belg um málefni
líðandi stundar. Greinar og bréf skulu
vera stutt og gagnorð. Eingöngu er tek-
ið á móti efni sem sent er frá Skoðana-
síðunni á visir.is. Þar eru nánari leið-
beiningar. Ritstjórn ákveður hvort efni
birtist í Fréttablaðinu eða Vísi eða í
báðum miðlunum að hluta eða í heild.
Áskilinn er réttur til leiðréttinga og til
að stytta efni.
GUNNAR INGI GUNNARSSON
LÆKNIR
UMRÆÐAN
BAUGSMÁL
edda.is
Sýning á myndum Kristínar Rögnu og
ljóðum Þórarins Eldjárns úr bókinni:
Gallerí Sævars Karls, Bankastræti 7,
17. sept. – 7. okt.
Börn sérstaklega velkomin!
Ekki villast!
Skemmtileg bók sem hægt er að liggja
yfir tímunum saman. Þú velur þér
persónu, til dæmis Kleópötru
Egyptalandsdrottningu eða tunglfarann
Neil Armstrong, og kemur þeim á sinn
rétta stað í sögunni eftir
óútreiknanlegum brautum
völundarhússins.
Góða skemmtun!
Fullt af óvæntum uppákomum
Enn ein bráðfyndin bók eftir írska rithöfundinn Roddy Doyle.
Þegar Herra Mack er stungið í fangelsi fyrir vopnað rán – sem
hann ætlaði sér náttúrlega aldrei að fremja – og konan hans er
í óða önn að slá háleynilegt heimsmet þurfa krakkarnir að
bjarga sér sjálf ... með dyggri aðstoð hundsins Hróa.
Nýjar og skemmtilegar
barnabækur
Fornt og frægt kvæði
Í Völuspá segir völva frá því hvernig heimurinn var
skapaður. Hér gera Þórarinn Eldjárn og Kristín
Ragna Gunnarsdóttir þetta forna og fræga kvæði
aðgengilegt fyrir börn á öllum aldri í leikandi vísum
og litríkum myndum.
Í fuglabjarginu
Rissa skríður úr egginu sínu í stóru fuglabjargi á Íslandi.
Þegar líður á sumarið fljúga ungarnir hver af öðrum. Allir
nema Rissa sem vill ekki læra að fljúga. Ný og stórglæsileg
bók eftir Kristínu Steinsdóttur og Höllu Sólveigu
Þorgeirsdóttur, höfunda verðlaunabókarinnar
Engill í vesturbænum.
1.
sæti
Barnabækur
21. – 27. sept.
Heilagt strí›
Þá er langþráður draumur
Palestínuaraba í höfn. Gasa-
svæðið er nú í þeirra höndum.
Mikill var fögnuðurinn; ein
sneiðin enn af pínulitlu land-
svæði Ísraelsmanna, svörtum
fánum veifað, hleypt af byssum
í sigurvímu
og bænahús
g y ð i n g a
brennd. Þeir
hafa heitið
því að láta
ekki staðar
n u m i ð
þarna. Við
tökum Ísra-
el „piece by
piece“, það
er sneið fyr-
ir sneið, fyrst við gátum ekki
gleypt það í heilu lagi í upphafi.
Við viljum Vesturbakkann
(Júdeu og Samaríu), svo viljum
við Jerúsalem og eftir það Ísra-
el allt. Arabar vilja enga gyð-
inga fyrir botni Miðjarðarhafs
það er augljóst mál. Þetta er
heilagt stríð. Burt með gyðing-
ana, burt með krossfarana. Það
er nóg til af heilaþvegnu ungu
fólki sem er tilbúið að fórna sér
fyrir allah í þeirri sælu trú að
þeirra bíði eilíf sæluvist á himn-
um. Því fleiri sem þeim tekst að
myrða því meiri sæla bíður
þeirra.
Já þetta er heilagt stríð!
Hvenær ætlar heimurinn að sjá
það og taka arabana alvarlega.
Hver vill ekki láta taka sig al-
varlega?
Þeir eru ekki neitt að grínast,
21. öldin er öld islams segja
þeir. Þeir eru bara svo tvöfaldir
í roðinu allflestir að það er ekki
von að krossfarar átti sig á því.
Skil ekkert í Sharon að láta
undan þrýstingi araba þó svo að
þeir séu margfalt fleiri og eigi
samanlagt um það bil 1000 sinn-
um meira land en gyðingar svo
ekki sé nú minnst á olíugróðann.
Óþarfi fyrir hann að vera með
einhverja minnimáttarkennd.
Mér finnst hann standa sig eins
og sönn hetja. Það er bara að
átta sig á að arabar meina ekki
frið; þeir meina HEILAGT
STRÍÐ.
Já þetta er sko ekkert grín!
Höfundur er áhugamaður um
málefni Ísraels.
ÓLÍNA
JÓHANNSDÓTTIR
Ekki hægt a›
réttlæta
Alla jafna finnst mér mér DV
vera hressilegt og vel skrifað dag-
blað. Það
hefur fjallað
um ýmis
brýn þjóðfé-
lagsmál sem
aðrir fjöl-
miðlar þögðu
um. DV sýn-
ist því komið
til að vera.
Ég hef þó
ekki alltaf
verið sáttur
við nærgöngulan og óvæginn
fréttaflutning blaðsins. Það kann
að vera vandasamt að draga
mörkin á milli þess sem telst eiga
erindi við lesendur og hins sem á
það ekki.
Við komu mína til landsins á
þriðjudaginn sá ég forsíðufrétt
DV 26. september. Mér finnst hún
vera langt utan við það sem rétt-
lætanlegt er.
Um leið og ég lýsi sárum von-
brigðum mínum með „fréttina“ þá
vona ég að hér hafi verið um mis-
tök að ræða.
JÓHANNES
JÓNSSON