Fréttablaðið - 28.07.2006, Side 42

■■■■ { ferðahelgin } ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■10
Til að fá ráð hjá vanri manneskju í
því að pakka niður mat fyrir göngu-
ferð var haft samband við Glóeyju
Finnsdóttur hjá Íslenskum fjallaleið-
sögumönnum, sem sér um aðföng
og nestisbúnað þar á bæ.
„Við leggjum mikið upp úr því
að vera með góðan mat í okkar
ferðum. Vel heppnuð ferðalög felast
meðal annars í því að næra bæði
líkamann og andann og fólk þarf
meiri orku í fjallgöngum en í kyrr-
setu,“ segir Glóey og heldur áfram.
„Ef um bakpokaferðir er að ræða
er sérstök þörf á að vanda valið
því bæði brennir fólk þá meira við
að bera sína poka og fóðrið verð-
ur líka að vera létt. Við miðum við
þrjár máltíðir, morgunmat, hádeg-
ismat og kvöldmat. Morgunmat-
urinn er einfalt múslí, te og kaffi.
Svo erum við með brauð í hádeg-
inu og leggjum áherslu á að vera
með fjölbreytt og gott álegg, kjöt,
fisk og ýmiss konar osta. Á kvöld-
in er þríréttað hjá okkur. Oftast er
súpa í forrétt. Aðalrétturinn er yfir-
leitt einhver þurrmatur sem gerður
er fyrir fjallaferðir, blandaður með
vatni og hitaður. Þetta geta verði
karríkjúklingur, hakk og spaghetti
eða tandoori pottréttur. Þetta er
auðvitað ekki eins gott og eldað frá
grunni en þegar maður er orðinn
svangur og búinn að ganga allan
daginn þá bragðast svona matur
vel. Svo erum við alltaf með eft-
irmat. Royal búðingar henta vel
í bakpokann því hægt er að nota
þurrmjólk í þá, ásamt vatni og
stundum bökum við pönnukökur
úr tilbúnu mixi. Þær geta bjargað
köldum og blautum degi.
Önnur lögmál gilda í trússferð-
unum. Þá getum við leyft okkur
að vera með fínni mat því sér-
stakur bíll keyrir farangurinn milli
gististaða. Fólk þarf ekkert að bera
nema dagsnestið sitt sem það smyr
sjálft af morgunhlaðborði og kippir
kannski ávexti með. Eins erum við
með kex og þurrkaða ávexti til að
maula á göngunni. Á kvöldin eldum
við á gasi í tjaldi og matargerðin
þarf ekki að vera flókin ef hráefnið
er gott. Við reynum að hafa ferskan
fisk sem við steikjum á pönnu og
silungur er mjög vinsæll heilgrill-
aður í álpappír með sítrónu, salti og
pipar. Við eldum kjötsúpu, saltkjöt
og baunir eða grillum lambalæri
í holu og oft myndast skemmtileg
stemning þegar allir sameinast við
eldamennskuna.
Ef veðrið er slæmt og gangan
löng geta ferðir orðið erfiðar en allt
slíkt gleymist með ljúffengum mat í
lok dags.“ gun@frettabladid.is
Orkuríkt, ilmandi og lystugt
Þeir sem ferðast gangandi um fjöll og firnindi þurfa að huga vel að næringunni og
þyngdinni sem þeir bera. Það vita Íslenskir fjallaleiðsögumenn manna best.
Guðrún, Arndís, David og Glóey pakka fersku hráefni niður í nestisboxin áður en haldið er á fjöll. FRÉTTABLAÐIÐ/HRÖNN
Íslensk kjötsúpa er vinsæll og kjarngóður réttur eftir erfiðan dag.
Glóey sér um að enginn sé svangur í ferð-
um Íslenskra fjallaleiðsögumanna.
FRÉTTABLAÐIÐ/HRÖNNHlíðarlaug opin
kl. 10.00 - kl. 20.00.
Sundlaug, heitir pottar, verslun,
sjoppa, gas, bensín
Réttin opin
kl. 10.00 - kl. 22.00
Pizzur, hamborgarar og franskar -
kaldur á krananum
Happy hour kl. 17.00 – 18.00 alla
helgina
Tjaldstæði
Rafmagn og góð grillaðstaða.
Aldurstakmark 20 ár.
Golfvöllur
Opinn 10 – 22
Golfkennsla með Sigurði
Hafsteinssyni föstudag kl. 17 - 19
Barna- og unglingagolfmót
sunnudag
Hestaleiga
Opin kl. 12.00 – 16.00 – Teymt undir
börnum
Skemmtistaðurinn
Réttin
Krakkaball með Helgu Möller
laugardag kl. 17.00
Helga Möller og félagar skemmta
föstudags- og laugardagskvöld, frá
kl. 24.00 – aldurstakmark 18 ár.
Brenna laugardagskvöld
Sjá dagskrána
nánar á
www.uthlid.is
Verslunarmannahelgin
2006
„Ég fæddist í Vestmannaeyjum og
bjó þar til tíu ára aldurs og fór
auðvitað alltaf á þjóðhátíð,“ segir
Sigurbjörg þegar blaðamaður spyr
hana um eftirminnilega útihátíð. „Í
rauninni get ég ekki bent á neina
eina hátíð sem stendur upp úr en
í minningunni var þetta alveg frá-
bært allt saman. Eftir að ég flutti til
Reykjavíkur hélt ég áfram að fara
á þjóðhátíð með mömmu og pabba
alveg þangað til ég var svona 14
ára. Ég hef ekki farið síðan þannig
að það má eiginlega segja að ég
hafi hætt að fara á þjóðhátíð á þeim
aldri sem flestir eru að byrja,“ segir
Sigurbjörg en bætir því við að hana
hafi langað að fara í mörg mörg ár
en aldrei komist. „Ég hef alltaf verið
í útlöndum eða að vinna eða eitt-
hvað komið upp á þannig að ég hef
ekki komist – því miður.“
Þjóðhátíðin skipar stóran sess
í lífi allra Vestmannaeyinga og í
augum Sigurbjargar er hátíðin alls
ekki sú drykkjuveisla sem hún er í
hugum margra. „Fyrir mér er þetta
fyrst og fremst fjölskylduhátíð. Það
voru allir með hvítt tjald í dalnum
og ég man hvað það var gaman að
rölta á milli tjalda, heimsækja fólkið
í hinum tjöldunum og alla ættingj-
ana. Þetta var svaka stemning og
það tóku allir þátt í gleðinni. Lang-
amma mín fór til dæmis á þjóðhá-
tíð alveg þangað til hún var 94 ára,
hún var aldursforseti og það var
fólk að koma sérstaklega í tjaldið
bara til að heilsa upp á hana,“ segir
Sigurbjörg og bætir því við að það
hafi verið margt um að vera fyrir
krakka á þjóðhátíð. „Maður fékk
alltaf að vaka til miðnættis og horfa
á brennuna og flugeldasýninguna
og svona. Svo var alltaf söngkeppni
og frjásíþróttamót fyrir krakkana
og ég tók auðvitað þátt í þessu öllu
saman,“ segir Sigurbjörg og bendir
á að stemningin í bænum hafi verið
einstaklega góð þessa helgi.
„Ég fæ alveg fiðring í magann
þegar ég rifja þessar minningar upp
og auðvitað er hætta á að þjóðhátíð
í dag myndi ekki standast vænting-
ar mínar. Þetta yrði auðvitað allt
öðruvísi. Ef ég færi núna myndi ég
finna mér garð í bænum, hjá vina-
fólki eða ættingjum og tjalda þar.
Svo myndi ég rölta á milli hvítu
tjaldanna og gá hverja maður þekk-
ir,“ segir Sigurbjörg sem ætlar pott-
þétt að fara á þjóðhátíð ef hún þarf
ekki að vinna.
Vill upplifa þjóðhátíð aftur
SIGURBJÖRG SÆUNN GUÐMUNDSDÓTTIR, ANNAR UMSJÓNAR-
MANNA ÞÁTTARINS PÍPÓLA Á SIRKUS, FÓR ALLTAF Á ÞJÓÐHÁTÍÐ
ÞEGAR HÚN VAR LÍTIL.
Sigurbjörg á margar góðar minningar frá
þjóðhátíð í Vestmannaeyjum. FRÉTTABLAÐIÐ/HRÖNN
* Heimilt er að tjalda við alfaraleið í byggð
á óræktuðu landi til einnar nætur.
* Leita skal leyfis landeiganda eða rétthafa
ef tjaldað er nærri bústöðum manna.
Alltaf skal fá leyfi séu tjöldin fleiri en
þrjú og tjaldað er lengur en í eina nótt.
* Þegar farið er um eða dvalist á náttúru-
verndarsvæðum skal haft samráð við
landverði eða umsjónaraðila.
* Heimilit er að tjalda við alfaraleið í
óbyggðum.
* Utan alfaraleiða í óbyggðum er heimilt að
tjalda göngutjaldi nema sérstakar reglur
séu á svæðinu.
* Alltaf verður að fá leyfi landeiganda til
þess að tjalda á ræktuðu landi.
Skilja skal við áningarstað, tjaldstæði eða aðra áning-
arstaði, eins og komið er að honum. Taka skal allt rusl
með sér ef ekki er ruslatunna á svæðinu. Góð regla er
að skilja við eins og enginn hafi þar verið.
Landeigandi getur takmarkað eða bannað tjöld þegar
sérstaklega stendur á, svo sem ef hætta er á að náttúra
geti beðið tjón.
Ef landeigandi hefur útbúið sérstakt tjaldsvæði á landi
sínu er honum heimilt að beina tjaldferðamönnum
þangað og taka gjald fyrir veitta þjónustu þar.
camping.is
Hvar er leyfilegt að tjalda?
Eftirminnileg ferðahelgi