Tíminn - 25.05.1978, Blaðsíða 13

12
Fimmtudagur 25. mai 1978.
<9
Fimmtudagur 25. mai 1978.

13
Tonnafj öldinn
skiptir ekki
öllu máli
— en við verðum að auka verðmæti þess sem
aflast, segir Hilmar Rósmundsson
Það má gera
hraunið að skjól-
sælu úti-
vistarsvæði
VESTMANNAEYJAR
ið úr sókn i smáfisk og hrygningar-
fisk. Sjómenn samþykkja slikar
aögerðir, þvi að þeir sjá manna
bezt og gera sér grein fyrir nauð-
syn þess aö vernda fiskstofnana.
— Nú þegar þú hefur lokið bar-
áttunni við þann guia á vertiöinni,
tekur þá ekki kosningabaráttan
við?
— Jú þaðmá segja það. Við erum
nú að undirbúa bæjarstjórnar-
kosningarnarog siðan liggur leiðin
upp á fastalandið en þangað hef ég
ekki komizt undanfarið þótt mér
þyki það miður. En nú tekur við
mikil vinna fram að kosningum og
vonandi kemst ég sem viðast um
kjördæmið fyrir þann tima.
HEI
Loksins eru komin lok og þá er að búa skipiö út fyrir sumariithaldið.
BlaðamaðurtókHilmartali tilað
kynnast litillega skoðunum hans
varðandi sjávarútvegsmál.
Hvernig gekk vertiðin Hilmar?
— Þokkalega og mun betur en i
íyrra. þótt aflinn hafi ekki verið
mikill miðaö við það sem var hér
áður fyrr.
•— Suniii tala um að aflinn sé
minni á skip af þvi að skipin séu of
niörg?
— Skipin erú ekki of mörg. Það
hlvtur að vera dýrmætt fyrir þjóð
sem lifir að mestu á sjávarafla að
eiga góðskip, þótt ekki gangi nægi-
lega vel eins og er.En ég telað við
verðum aðvinna aflatapiðupp með
þvi að fá meira út ur þvi sem berst
að landi og einnig m eð þvi að snúa
okkur i auknum mæli að veiðum
nyrra fisktegunda. Að þessu mætti
vinna betur a mörgum sviðum.
— Vilt þu nelna dæmi?
— bað má gera íiskinn miklu
verðmeiri með að ganga betur frá
honum i bátunum. Hér var t.d. á
einum netabátnum i vetur gert að
öllum fiski og hann isaður i kassa.
Þetta gerði aflann þriöjungi verð-
meiri en almennt gerist. Þetta þarf
að gera við allan fisk til manneldis,
þar með talda þá sild sem hér
veiðist. Jafnframt þessu verðum
við að keppa að þvi að vinna meira
úr aflanum og nýta hann betur hér
álandi.Hefég þám.a.i hugahrogn
og lifur ennú eru nær öll hrogn seld
út söltuð i tunnum og mestu af lifur
hent.
Viö sjáum lika hvaðer að gerast i
sambandi viö loðnuna. Nú er farið
að skilja hrognin frá og þau skila
jafnvel eins miklu verðmæti og
fiskurinn þann tima sem hægt er aö
hirða þau. Það eru þvi greinilega
margir möguleikar til að gera
verömeira það sem aflað er,en fer
ekki eingöngu eftir tonnafjöldan-
um.
Nú varðandi það að snúa sér að
öðrum veiðum, þá hefur þessi góða
spærlingsveiði hér i vetur auðvitað
dregið úr sókn i þær fisktegundir
sem eru i hættu sökum ofveiði.
Þetta þarf að auka. Einnig eru
hafnar kolmunnaveiðar og mætti
trúlega veiða kolmunna i auknum
mæli.
— Þú óttast þá ekki mjög algera
útrýmingu þorsksins?
— Með þeirri tækni og tækjum
sem viö höfum yfir aö ráða nú orðið
mætti sjálfsagt útrýma þessu öllu.
Við verðum þvi að fara að ráðum
fiskifræöinganna næstu árin —
hvort sem við teljum okkur hafa
ráð á þvi eða ekki meöan verið er
að ná fiskstofnunum upp aftur. En
það hijótum við að gera, nú þegar
við ráöum orðið sjálf yfir fiski-
miðunum.
— Taka sjómenn þvi vel að dreg-
ið sé úr sókn?
— Þegar er búið að gera margt til
þess, sérstaklega hefur verið dreg-
,,Ég trúði þvi að hægt væri aö
græða upp hraunið. Byrjaði því
bara og ætlaði svo öðrum að koma
á eftir,” sagði Gisli Þorsteinsson í
Vestmannaeyjum. Strax árið eftir
gos hóf hann uppgræðslu á nýja
hrauninu með ekki mikilvirkari
tækjum en skófiu og h jólbörum, og
fleirikomu á eftir með stórvirkari
tæki. Nú er hraunkanturinn nær
allur orðinn að iðgrænu túni utan
smáspotti sem geymdur er tii að
minna á hvernig hann leit út
ógræddur. En það er hálf kald-
hæðin tilviljun að þetta skarð i
gróðurinn er einmitt á bak við
húsið hans Gisla.
Hvernig leizt mönnum á þetta
tiltæki þitt i upphafi?
— Sumir voru held ég hálf van-
trúaðir i byrjun á að þetta tækist og
það urðu ljón i veginum til að byrja
með. Mér fannst eðlilegast að byrja
i brekkunni við endann á hrauninu,
en þar lágu bæði vatns- og raf-
magnslagnir, svo að erfitt var að
komast að með mold. Vegna þess
hve jarðvegurinn er grunnur er
brekkan ekki nógu falleg ennþá. Ég
reyndi lika að planta brekkuviði. en
hann vildi ekki dafna. enda al-
kunna að erfitt er að rækta trjá-
gróður hér i Eyjum.
— Þótt mikið hafi verið grætt upp
nú þegar, Gisli, er þó óraflænti
eítir. Hvaða hugmyndir
hefur þii uin frekari uppgræðslu?
» >
Núer hraunkanturinn sem snýr að
bænum nær allur orðinn eins og ið-
grænt tún yfir aö líta.
skólp út fyrir innri höfnina.
Næsta stórátak verður að gera i
gatnagerðinni og væntanlega munu
framkvæmdir við hana hefjast nú i
mánuöinum. Viö höfnina verður
unniö að dýpkun og byggingu nýs
stálkants á móti Friðarhafnar-
bryggju.
Þá er skipalyftan stórmál sem
leggja veröur rika áherzlu á aö
komist upp sem fyrst. Bæði er að
það hefur atvinnulega mikla
þýðingu fyrir bæinn og einnig er
alveg óviðunandi að enginn slippur
sé hér með allri suðurströndinni.
— Hvað segir þú svo um lands-
málapólitíkina?
— Rikisstjórnin hefur margt vel
gert. Hins vegar hefur hún i stjórn
fja'rmála og baráttunni gegn verð-
bólgunni veriö langt frá þvi að ná
þeim árangri sem menn vonuöust
eftir. Mér þykir lika merkilegt að i
þvi ástandi sem nú rikir i efnahags-
málum heyrist fjármálaráðherra
þjóðarinnar nær aldrei nefndur á
nafn. Hann virðist aldrei þurfa aö
svara neinu, sýnist helzt vera
týndur úr rikisstjórninni eöa farinn
i fri. Vaxtapölitikina i sambandi
við atvinnureksturinn tel ég lika
alveg háskalega.
Næsta stjórn verður að beina
allri orku sinni að þvi að vinna á
verðbólgunni og koma á normal
ástandi i fjármálalifinu. Ef allir
beita sér aö þessu af alefli hljótum
við að geta unnið sigur á verð-
bólgupúkanum eins og Bretanum i
þorskastriðinu.
HEI
Hilmar Rósmundsson hefur lengi
verið aflasæll útgerðarmaður og
skipstjóri i Vestmannaeyjum.
Núna er Hilmar jafnframt 3.
maður á framboðslista Fram-
sóknarmanna i Suðurlandskjör-
dæmi. Sunnlendingum gefst þvi
gott tækifæri i kosningunum i sum-
ar til að koma á Alþing nýjum dug-
miklum fulltrúa, galvöskum Ur
glimunni við þann gula og öflun
gjaldeyris i þjóðarbúið. Má þvi
leiða að þvi likur að hann sé einnig
vel undir það búinn að takast á við
þann vanda sem við er aö eiga á
sviði landsmálanna. Sunnlending-
um sem lesa þetta skal einnig bent
á að eina örugga leiðin til að þeir
eignist sjö menn á Alþingi er að
kjósa Hilmar Rósmundsson.
Hilmar Kósmundsson — lslending-
ar eiga ekki of mörg skip.
Erfiði er ekkert á móti
allri ánægjunni
— segir Jónas Guðmundsson verkamaður
— Mér hefur dottið i hug að
gaman væri fyrir hin ýmsu félög
hér að helga sér spildur til
ræktunar. Þau gætu gert fallega,
skjólsæla lundi, þvi að hraunið er
mjög mishæðótt. Þessir lundir
væru kjörnir tilsólbaða og útivistar
á sumrin likt og Heiðmörk er fyrir
Reykvikinga. Þá hefur meV einnig
dottið í hug hvort ekki mætti sá
lúpinu i' hliðar Eldfellsins til að
græða það upp, en gerð hefur verið
smá tilraun með að sá lúpinu i
Næsta stórátak
verður að vera
gatnagerðin
segir Sigurgeir Kristjánsson
Jónas Guðmundsson verkamaö-
ur i Vestmannaeyjum hefur oftast
átt langan vinnudag. Alltaf hefur
hann samt fundið sér tima til að
taka þátt I margskonar félagslifi.
Hann er i pólitikinni, verkalýösbar-
áttunni, Norðlendingafélaginu og
siðast en ekki sizt hefur hann sér-
slakt yndi af að syngja, svo heldur
varðhann óhress ef hann neyddist
til aö vinna næturvinnu á kostnaö
kóræfinga.
— Þú ert tæpast sáttur við
ástandiö á vinnumarkaðinum aö
undanförnu Jónas?
— Nei, það er ég ekki. Ég tel for-
ystu launþegasamtakanna i land-
inu hafa brugðizt að verulegu leyti
um langt árabil. I fjölda ára hefur
veriö rætt um nauðsyn þess að bæta
kjör hinna lægstlaunuðu en þó hef-
ur bilið alltaf verið aö breikka. Að
þessuleyti urðu samningarnir 1974
algert öfugmæli, þar sem þeir hæst
launuðufengu langmest. Afleiðing-
um þeirra búum við að enn þann
dag i dag og ekki er séð fyrir end-
ann á þvi ennþá. tfyrra ætluðu þeir
siðan að bæta eitthvað fyrir mis-
tökin. Þá var boginn spenntur svo
hátt að úr þvi urðu verðbólgu-
samningar sem ennþá hafa magn-
að þá óðaverðbólgu sem fyrir var
og bilið margumrædda breikkaði
enn. Heildarsamtökin hafa þvi alls
ekki staðið vörð um kjör þeirra
lægst launuðu i þessu ,,kökukapp-
hlaupi".
Þá finnst mér það alveg fráleitt,
aö árum saman hefur það alltaf
verið svo, að um leið og búið hefur
veriö að undirrita nýja kjarasamn-
inga rjúka stjórnvöld af staö með
hækkunarskriðu á aliri opinberri
þjónustu.
— Eigum við ekki heldur að snúa
okkur að söngnum, Jónas. Þaö er
mikið skemmtilegra umræðuefni.
— Já, það segir þú þó satt. Þetta
hefur verið mikill söngvetur þvi ég
er bæði i samkórnum og kirkju-
kórnum. t haust var ákveðið að
Kirkjukór Vestmannaeyja tæki
þátt i alþjóðlegri kórakeppni sem
fram á að fara i Wales i Englandi i
byrjun júli og jafnframt munu tveir
kórfélagar, þau Reynir Guðsteins-
son og Þórhildur óskarsdótúr, taka
þátt i einsöngvarakeppni. Vegna
þessa hafa um 30 kórfélagar æft af
kappi i allan vetur. Frá áramótum
hafa verið æfingar f jórum sinnum i
viku.
Akveðin eru tvö skyldulög sem
allir kórarnir syngja, og þau eru
mjög erfiö, en siðan er eitt lag
sjálfvalið. Þá hefur kórnum verið
boðiö að syngja á konsert sem
haldinn verður i sambandi við
hraunið og hún virðist dafna vel.
— Hvað finnst þér um þá breyt-
ingu sem orðið hefur á Utliti
Eyjanna?
— Ég kann nú orðið bara vel við
breytinguna. Auðvitað er landið
allt hrjúfara og dekkra nú. En
þegar það fer að gróa upp verður
þetta allt annað. Svo hefur það
einnig fylgt, að nú er orðiö miklu
skjólsælla og ómetanlegt hvað
höfnin hefur batnað. GisU Þorsteinsson — Ég trUði þvf
HEI. aðh ægt væriað græða upp hraunið.
Sigurgeir Kristjánsson hefur veriö bæjarfulltrUi Framsóknarmanna i
Vestmannaeyjum i 16 ár og enn er hann I kosningabaráttunni sem efsti
maður á lista.
—Fyrir nokkrum árum komst einhver svo aðorði, aö nú væri aöeins einn
Framsóknarmaöur eftir i Eyjum, og þá átt við þig, Sigurgeir.
— Já, við Vestmannaeyingar erum svo gamansamir. En satt er það að
frá gosi hefur staða flokksins veriö heldur veik, sem byggist að verulegu
leyti á þvi að margir af baráttumönnunum snéru ekki heim aftur eftir gos.
En nú hafa okkur bætzt nýir menn og duglegir, svo ég er bjartsýnn á fram-
tiðina.
keppnina. Þar munum við flytja
átta minútna prógramm og erum
að æfa islenzk lög fyrir það tilefni.
Einnig hefur komið til tals að kór-
inn syngi við islenzka guðsþjónustu
i London í þessari ferð en ekki er
samt alveg ákveöið ennþá hvort úr
þvi verður.
— Hver hefur æft kórinn?
— Guðmundur H. Guðjónsson
organisti hefur æf t okkur i vetur og
á næstunni er von á Hauki Guð-
laugssyni söngmálastjóri, sem
mun verðahér i nokkra daga og má
búast við stifum æfingum á meðan.
— Þetta er erfitt Jónas og þaö á
sama tima og kosningabaráttan er
i hámarki.
— Það verður að hafa það þvi að
söngæfingarnar ganga fyrir öllu
öðru. Og erfiðið, það er ekkert á
móti ánægjunni af að vera með i
þessu æfintýri. HEI
— Reiknar þú með mikium
breytingum i þessuni kosningum?
— Það er mjög erfitt að spá um
fylgi flokkanna núna, ekki sizt
vegna þess hve stór hluti kjósenda
hérgengur nú að kjörborði i fyrsta
sinn. Þaðer bæði innflutta fólkið og
unga fólkið.
En augljóst er að mjög miklar
mannabreytingar verða i bæjar-
stjórninni. Reikna má með 6 nýjum
bæjarfulltrúum, 1 hefur setið eitt
kjörtimabil svo segja má,aö það sé-
um aðeins við Magnús sem erum
gamalreyndir, það er að segja nái
ég kjöri, þvi ekkert er vist i
kosningum eða Magnús verði kos-
inn á Alþingi, sem er hugsanlegt.
— Verður breytt um bæjarstjóra
eftir kosningar?
Jónas Guðmundsson — Söng
æfingarnar ganga fyrir öllu.
— Það veit ég ekki og kosninga-
úrslitin geta ráðið miklu þar um, en
Páll Zóphóniasson hefur staðið sig
afburða vel.
— Og bæjarstjórnin hér hlýtur að
hafa margt um að hugsa?
— Já margt hefur verið
framkvæmt og er i framkvæmd, en
þó er margt eftir. Hraunhitaveitan
er á framkvæmdastigi og veröa
nýju hverfin væntanlega tengd
fjarhitun i næsta mánuði. Það er
mjög merkur áfangi. Fyrri áfangi
af skólplögninni út fyrir Eiði er á
lokastigi. Rafmagnskapallinn
kemur 10. ágúst i sumar. Hann
verður grafinn niður gegn um Eiðið
og i sama skurö lagöur seinni
áfangi skólpleiðslunnar og þá verð-
ur þvi mikla verki lokið aö leiða allt
Sigurgeir Krist jánsson: —
veröum að sigrast jafnglæsilega á
verðbólgudraugnum og brezka
ljóninu.
i
\