Tíminn - 10.09.1978, Síða 26

Tíminn - 10.09.1978, Síða 26
26 Sunnudagur 10. september 1978 Nútíminn ★ ★ ★ I síðasta Nútíma var birtur hljómplötudómur um nýjustu plötu bresku hljóm- sveitarinnar City Boy. En þeir skulu ekki halda að þeir séu okkur úr greipum gengnir við svo búið heldur skal hér notað tækifærið og brugðið Ijósi á sögu þeirra Borgardrengja# og er í þvi sambandi stuðst við viðtal sem blaðamaður MM átti við þá fyrir skömmu. Birmingham hljómsveitin City Boy var stofnuö áriö 1974. t april 1975 geröu þeir félagar i hljómsveitinni samning við Phonogram Records og héldu þeir þá að björninn væri unnin og vinsamlegar viötökur fyrstu plötu þeirra, „City Boy”, spilltu ekki fyrir. Um þær mundir var hljómsveitin óumdeilanlega besta rokkhljómsveit Birming- ham borgar og þó viðar væri leitað og þvi skiljanlegt aö þeir Lol Mason, Steve Broughton, Mike Slamer, Chris Dunn og Roger Kent litu framtiðina björtum augum, en þvi miöur hefur reyndin alltaf oröið sú aö þegar sigur hefur blasað viö þá hefur alltaf skort herslumuninn. Arið 1976 var ár mikils ann- rikis hjá City Boy, en árangur var ekki sem erfiöi. Mason og Broughton sem eru jafnan i for- svari fyrir hljómsveitina hafa sjálfir játað þaö, að eftir aö fyrsta plata þeirra kom út heföu þeir neitaö meö öllu aö koma fram sem „aðstoöarupphit- unarhljómsveit” (support act), en fáir hefðu fengist til aö leyfa þeim að spreyta sig sem aöal- númer. >vi heföu þeir þurft aö leika i fjölmörgum klúbbum þar sem allt flóöi i brennivini og bjór og sjaldnast heföu gestirnir tekiö eftir hljómsveitinni, hvaö þá munað eftir þeim viö önnur tækifæri. Sama ár komst eitt laga þeirra , „Shake your head and leave”, á lista i BBC 1 og enn héldu þeir að nú væri stóra tækifærið komið, en... lagið varð ekki langlift á listanum og þar meö var sá draumur á enda. t mars i fyrra sendu City Boy frá sér sina aðra plötu, „Dinner at the Ritz”, sem af mörgum er talin þeirra besta plata. Þrátt fyrir að ekki tæki nema um þrjár vikur að hljóörita plötuna, var útkoman mjög góö, enda lá eins árs vinna aö baki plötunnar og var m.a. titillagiö i stööugri vinnslu og þróun allan þennan tima. Segja má aö City Boy hafi helgaö sig alla þessari plötu, þvi að meira aö segja höföu þeir ekki sinnu á þvi aö gefa út litla plötu meö lögum af stóru plöt- unni, sem vafalaust heföi getaö náö vinsældum og þannig undir- búiö jaröveginn fyrir „móöur- skipiö”. Seinheppni Um „Dinner at the Ritz” hafa þeir Mason og Broughton þetta aö segja: — baö er eitthvaö sem er alveg hræðilega fáránlegt viö þessa plötu, ekki bara það aö viö skyldum gleyma litlu plötunni, heldur margt annað. Okkur langaði til að gera góöa „si- gilda” rokkplötu sem fengi menn til þess að meta stereó- tækin sin. Okkur langaöi til aö gera bestu rokkplötu sem nokk- urn timann hefði veriö gerð, og hvaö sjálfum okkur viökemur, þá vorum viö meira en ánægöir meö plötuna, en af einhverjum ástæöum var hún þöguð i hel i blöðunum og almenningur kynntist henni aldrei, enda hef- ur þessi plata selst verst allra okkar platna til þessa. Reyndar erum viö á þvi aö fólk ætti að skyggnast til baka og veröa sér úti um eintak, þvi aö okkar viti þá er þetta plata sem á þaö skil- ið aö á hana sé hlustað —. Misheppnuð plata 1 september i fyrra gáfu City Boy út sina þriðju plötu, „Young men gone west”, og er ekki fjarri lagi aö álykta að þeir hafi þá verið farnir aö skyggnast yf- ir Atlantsála, þvi aö platan hlaut ekki miklar undirtektir i Bretlandi, og reyndar viöur- kenna þeir það sjálfir aö platan hafi veriö mistök hjá þeim. — Viö geröum þaö eina rétta aö okkar mati. Við reyndum aö fylgja „Dinner at Ritz” eftir, en fórum of varlega i sakirnar meö þvi aö reyna að hafa eintóm „pottþétt” lög á plötunni, en það var aðeins ein af okkar mörgu röngu ákvöröunum. Við vorum á þvi að platan væri ekki léleg, en nú sjáum við það að hún varö eins konar K-Tel plata, þ.e. eintóm „topplög” — Aukin samkeppni A þeim tima sem „Young men gone west” kom út var nýbylgj- an aö ryðja sér til rúms i Bret- landi og þvi jókst samkeppnin mikiö. Broughton hefur þetta aö segja um þær aöstæður er þá sköpuðust: — Nýbylgjan var ekki beint hótun við tilveru okk- ar. Bretland er jú fimmti stærsti markaðurinn fyrir hljómplötur i dag, þannig að það gerði ekki svo mikiö til þó að þrengt væri að okkur á vissum svæðum, landfræöilega séð. Það sem verra var, var að nýbylgjan fékk svo mikið umtal i blööum og fjölmiölum að við og okkar likarurðum útundan og þaö get- ur jafngilt algerri einangrun og um leiö endalokum okkar. A skömmum tima höföu hljómsveitir sem voru aöeins tveggja vikna gamlar fengiö helmingi meiri „pressu” en viö á þremur árum, og auövitaö var erfitt aö sætta sig við þaö og viö vorum staöráönir i þvi aö gefast ekki upp. — Aðeins þær bestu lifa af Á meöan mestu lætin i kring- um „nýbylgjuna” stóöu yfir brugðu City Boy sér yfir til Bandarikjanna þar sem þeir hituöu upp á hljómleikum með kröftum eins og Be Bop Deluxe, Neil Young o.fl. Viötökur voru ágætar og gaf það þeim byr undir báöa vængi og bjartsýnin komst i sitt fyrra horf, eöa eins og Broughton segir: — Við höf- um vitaö þaö allan timann að aöeins bestu hljómsveitirnar lifa „nýbylgjuna” af og er þaö að koma i ljós núna. Að okkar mati eru aöeins til tvær geröir af hljómsveitum, þ.e. góbar og lélegar, og City Boy er góö hljómsveit og þess vegna mun- um viö þrauka. I siðasta mánuði sendu City Boy siöan frá sér „Bock Early” sina fjórðu stóru hljómplötu og nú hillir loksins undir það aö City Boy nái alla leið i mark. 1 fyrsta skipti hefur lag með þeim komist á „topp tiu”, en þaö er lagið „5-7-0-5”, og þvi er enn lik- legra að einhver hreyfing fari að komast á sölu plötunnar. Reyndar er nokkur kaldhæöni þessu samfara, þvi að eftir að „5-7-0-5”, komst á lista er litið á þá sem nýja hljómsveit, þannig að fjögur ár eru farin i súginn og þeir standa enn i sömu sporum og nýbyrjaöar hljómsveitir, en City Boy eru ekki hræddir viö samkeppnina úr þessu, þvi að eins og þeir Lol Mason og Steve Broughton lita á málin, er engin ástæða til að örvænta og þvi full ástæöa til að taka undir orö þeirra — „Nú tekst okkur þaö” —ESE City Boy: jsíú mun okkur takast það — eftir fjögur erfið ár” Dömufrí í Hollywood t sföustu viku boöuöu hljóm- sveitin Dumbó og Steini og hljómplötuútgáfan Steinar h.f. blaöamenn á sinn fund I Hoily- wood og gafst þar kostur á aö hlýöa á væntanlega hijómpiötu Dumbó og Steina sem kemur út ikringum 20. september n.k. og bera mun heitiö Dömufri. Hljómsveitina, sem upprunn- in er af Skaganum skipa nú eftirtaidir: Sigursteinn Hákon- arson — söngur, Finnbogi Gunnarsson — gtr./söngur, Jón ,Trausti Hervarsson — tenórsax/söngur, Reynir Gunn- arsson — tenór/aito, bariton saxófónar og fiauta, Asgeir R. Guömundsson — pianó, Trausti Finnsson — orgel og Ragnar Sigurjónsson trommur. Eitthvað seinkaöi biaöa- mannafundinum á dögunum þar sem tveir Dúmbóar misstu af þarfasta þjóni Skagamanna, Akraborginni, en þaö kom ekki aö sök og komust þeir landieiö- ina i tæka tiö. Efniö á Dömufri er aö helm- ingi til erlent aö ætt og uppruna, en hinn helmingurinn er alis- lenskur og þaö úr ýmsum átt- um. Lögin á piötunni eru sögö flokkast undir stuölög, jafnt sem gamla slagara, og eru þau ósköp keimlik þvi sem Dúmbó hafa áður boriö á borö. Annars er rétt aö geta þess lesendum til fróöleiks aö lögin sem skreyta þessa nýju tólf laga dömufrls- plötu heita: óskadraumur, Valt er ián (e. Finnboga Gunnlaugs- son), Leyndarmái (Þ. Baldurs- son), Sumar i sveit (Arni ts- ieifs., Númi Þorbergss.) Sautj- ándi júni, Halió apabróöir (Haukur Ingibergsson) en öil framangreind lög eru Islensk. Erlendu lögin heita eftir aö þau hafa verið færö I isienskan „upphiut”: Fiskisaga, Komdu út, Astln min ein, Allir út og Tökum taxa.Textar eru fiestir eftir meöiimi hljómsveitarinn- ar og EHert B. Þorvaldsson (Randver). Umsiag hannaöi Pétur Halldórsson, en hann sá einnig um umslagiö á siöustu Dúmbó plötunni og meöal ann- arra verka hans má nefna um- slög Randverspiatnanna og einnig sneiö hann nærhald Fjör- efnis. A fundinum kom fram aö Dúmbó hyggjast fylgja plötunni eftir meö dansleikjahaldi víös vegar um land á næstunni, en hljómsveitin mun starfa sem siik til loka októbermánaðar. Þess má og geta I þessu sam- bandi aö Steinar h.f. iáta ekki deigan siga i útgáfustarfsem- inni, þvi aö væntanlegar eru m.a. plötur meö Spilverkinu, hijómsveit Stefáns Stefánssonar og sóióplata Lindu Gisladóttur.

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.