Tíminn - 28.01.1979, Síða 10

10
Sunnudagur 28. janúar 1979
Kristján Jóhannsson.
réttum staö. Blóm bárust I meira
magni en ég hef áöur séö.
Eitt kvöld litu Kristján og
Thomas Jackman inn hjá undir-
rituöum og gat ég þá ekki á mér
setiö aö leggja fyrir þá nokkrar
spurningar og sneri mér fyrst aö
Kristjáni.
Hvenær og hvar ert þú fæddur
Kiddi?
— Ég er fæddur i innbænum,
nánar tiltekiö j Hafnarstræti 53,
24. mai 1948, sonur hjónanna Jó-
hanns Konráössonar og Fanneyj-
ar Oddgeirsdóttur. Læröi ketil- og
plötusmiöi og fór siöan á nám-
skeiö i stillingu disilvéla og rak
fyrirtæki á þvi sviöi um árabil.
Þú ert giftur og átt eitthvaö af
börnum?
— Jú, konan min heitir Áslaug
Kristjánsdóttir og viö eigum tvö
börn, 9 ára gamlan strak og 4ra
ára gamla stelpu.
Hvenær byrjar þú aö syngja
fyrst?
— Ég man þetta nú ekki ná-
kvæmlega en ég held ég hafi
byrjaö aö syngja i Geysi 1969 en
þaö er ekki fyrr en i janúar 1974
sem ég innritast i Tónlistarskól-
ann i söngnám hjá Siguröi
Demetz Franssyni. Þetta var nú
bara áhugamál fyrst I staö og ég
Einn er sá maöur sem undan-
fariö hefur glatt hjörtu okkar
Akureyringa.ogglættstolt okkar,
en þaö er Kristján Jóhannsson
tenór, sem nemur um þessar
mundir söng i þeirri itölsku borg
Peacenza.
Undirritaöur fór á tónleika sem
hann hélt I Borgarbiói mánudag-
inn 8. janúar i félagi viö fööur sinn
Jóhann Konráösson landsþekktan
söngvara. Þar söng Kristján ein-
söng og ariur og svo sungu þeir
feðgar saman nokkur tvisöngslög
viö undirleik Thomasar Jack-
man. Um tónleikana veröur ekki
annaö sagt en aö þar hafi veriö
örlátlega veitt af fallegum lögum
og vinsælum hjá þeim sem til
óperutónlistar þekkja og
söngvarinn var ekki meö neina
nisku viö okkur áheyrendur eöa
sparsemi sem stundum hefur
heyrst aö stórsöngvarar geri,
þegar þeir halda tónleika.
óneitanlega get ég ekki annaö en
dáöst aö hugrekki þessa unga
manns aö leggja i svo erfiöan
„konsert” viö þær erfiöu aö-
stæöur sem umhverfi hans býöur
upp á. T.d. er erfitt aö gera sér
grein fyrir þvi hve miklu hlut-
verki i óperusöng heil sinfóniu-
hljómsveit gegnir þar sem hún
bæöi felur þær misfellur, sem
kunna aö vera svo og hitt aö slik
hljómsveit lyftlr undantekningar-
laust undir söngvarann. Viö slik-
an undirleik er rödd söngvarans
aö visu einleikshljóöfæriö en ekki
eins áberandi aöalhljóöfæri eins
og þegar undirleikshljóöfæriö er
einn flygill. Þetta vildi ég aö viö
sem áheyrendur geröum okkur
ljóst til þess aö meta enn frekar
afrek þessa unga manns. Ég hef
lika heyrt einhvern timann aö
þær óperuariur sem Kristján
valdi sér til flutnings núna væru
slikar stjörnuariur aö stór-
söngvarar erlendir veldu sér
gjarnanekki fleiri en eina til tvær
slikar tilflutningsá konsertkvöldi
sem þessu.
Kristján hélt tónleika á siöast-
liönu vori og þá i félagsskap
Siguröar D. Franssonar og þá
þegar varö aösóknin slík aö
margir uröu frá aö hverfa. Og
núna fór á sama veg. Akureyring-
ar voru tilbúnir og tóku þessum
týnda syni sinum opnum örmum
og hann átti þaö ekki siöur skiliö
nú en siöast þvi aö á þessu eina
ári hafa oröiö afdrifarikar
breytingar á allri mótun þessarar
stórglæsilegu raddar. Siöast þeg-
ar hann var hér voru hátónar
óformaöir, var aöeins sleppt laus-
um og látið ráöast hvernig til
tókst. A neöri tónum raddarinnar
gætti ekki heldur mikils öryggis
svo sem söngvaranum liöi þar
ekki alltof vel. En nú kveöur viö
ailt annan tón á þessum sviöum,
og veröur ekki annaö álitiö en
drengurinn sé i meira lagi nám-
fús og skilningsrfkur, aö hafa til-
einkaö sér þetta sem upp á
vantaöi á aöeins tæpu ári. Þó
skyldi enginn lita svo á aö þessi
rödd sé fullþroskuö, slik ætlan
væri aöeins kröfuharka sem á
engan rétt á sér. En Kristján er á
réttri leiö og svo hraöri leiö aö
mig undraöi þaö ekki ef viö heyr-
um jafnvelnæstaf honum annars
staðar frá en i islenskum fjöi-
miölum. Um finni gagnrýni og
nánari útlistun á tækni treysti ég
mér ekki til aö fjalla en vil þó
skjóta hér aö þvi aö sá söngvari
sem hefur slikt vald á hæsta tóni
C’is I ariunni úr „La Favorita”
eftir Donizetti hlýtur aö vera
öruggur með enn hærri tón,
annars legöi hann ekki i þaö aö
syngja hann á slikum tónleikum
sem þessum.
Einnig vil ég þakka Kristjáni
fyrir frábæran textaframburö.
Hvert einasta orö komst til skila.
Eins og áöur er getiö syngur Jó-
hann Konráösson faöir Kristjáns
meö honum á þessum tónleikum.
Og þaö veröur ekki annaö sagt, en
þaö snerti viökvæma strengi i
brjóstum okkar áheyrenda að sjá
okkar gamla góöa „Jóa Konn”
kominn aftur upp á „senu” enda
var honum fagnaö óspart. Og
söngur þessara tveggja, hann var
ekki af verri endanum og ótrú-
legt, hvaöþessartværraddir eiga
vel saman. Um undirleikinn
veröur ekkert annaö sagt en aö
hann er afar fágaöurogalltaf til á
Söngvarinn og undirleikarinn bera saman bækur sinar.
H TV
]MÍER
t fniTp
LáLTJ U XV
VEL
ÞEGAR
SYNG
Hjálmar Jóhannesson rœðir við
Kristján Jóhannsson söngvara og
Thomas Jackman undirleikara hans