Tíminn - 28.01.1979, Blaðsíða 20

20
Sunnudagur 28. janúar 1979
bamatíminn
Umsjón: Sigrún Björnsdóttir
Hrafnkell Þorsteinsson:
Dýrin á Hólum
Hólar er bóndabær ( strjálbýlu
sveitahéraði á Islandi. Kýrnar
eru fimm, hestarnir eru þrir,
svinin eru bara tvö. Húsbóndinn
og húsmóöirin eru bæöi orBin
gömul, en sonur þeirra og vinnu-
maöur sjá um búskapinn og vib-
haldiö á húsunum.
Hólar ber nafniö af þvi aö bær-
inn stendur á hóli. Bæjarhúsin eru
komin til ára sinna og byggö úr
torfi og grjóti. Sagan gerist fyrir
20-30 árum og á þessum tima er
ekkert rafmagn komiö i þessa af-
skekktu sveit. 1 staö rafljósa eru
notaöir oliulampar og til upphit-
unar og eldunar er notaöur mór
og kol þegar þau fást.
Otihúsin, þar sem skepnurnar
búa og hlaöan eru áföst Ibúöar-
húsinuog eruá milli þeirra göng,
sem tengja þau öll saman. Þar
sem saga þessi f jallar einkum um
samskipti dýranna á Hólum er
ráölegt aö kynna þau aöeins.
Fjósiö og hesthúsiö er eitt og
sama húsiö og búa þar saman
hestarnir, kýrnar og svinin.
Hundurinn Kolur og kisan Branda
koma þó oft i heimsókn. Kýrin
sem mest kemur viö sögu heitir
BúkoDa og hesturinn Brokka.
Svinin tvö heita Svinki og Svinka.
Dýrin á Hólum
I. kafli.
Þegar sagan hefst eru jólin far-
in aö nálgast. Allt er á kafi I snjó
og menn og skepnur halda sig aö
mestu inni.
Inni i hlýju fjósinu og I skjóli
fyrir gnauöandi vindinum úti
ræöa dýrin saman á máli sem þau
ein skilja. 011 dýrin bera mikla
viröingu fyrir Búkollu og hennar
skoöunum þvi leita þau oft ráöa
hjá henni.
I augnablikinu eru Svinki svin
og Brokka aö tala saman: Svinki
svin: ,,Mér finnstekki réttlátt, aö
þú skulir fá aö vera inni f húsi eins
ogheyjaöistilla i sumar og þú ét-
ur bara heyiö frá kúnum, sem
mjólka þó upp i fæöi sitt en ég fæ
ekki séö, aö þú gerir nokkurt
gagn”.
Brokka (I varnartón): ,,Ég hef
nú M'tiöaögera útiiþessu veöri og
auk þess veit ég ekki betur en aö
þú boröir nú þinn skammt lika”.
Svinki svin: ,,Þú veist ósköp vel
aö ég og konan min boröum bara
afganga af boröum húsbænda
okkar”.
Búkolla (gripur fram D: „Þaö
er aö minu mati tilgangslaust aö
kýta um hluti, sem viö ráöum
ekki viö og þiö vitiö þaö eins vel
og ég aö húsbændur okkar gera
einungis þaö sem okkur er fyrir
bestu”.
Dýrin á Hólum.
II. kafli.
Einn daginn skömmu eftir
þetta fréttist, aö sést heföi til
einnar kindarinnar uppi á fjaUi,
sem ekki fannst viö leitir um
haustiö. Bóndinn og Kolur fóru
strax af staö aö leita.
Seinna um daginn kom Branda
inn i f jós til hinna dýranna og var
mikiö niöri fyrir. Hún sagöi frá
þvi aö Kolur heföi komiö heim
rétt I þessu án húsbóndans. Hann
stökk beint til vinnumannsins og
var augljóst af tilburöum hans, aö
hann var aö reyna aö gera vinnu-
manninum skiljanlegt, aö hann
yröi aö fylgja sér. A meöan
vinnumaöurinn var aö búa sig
sagöi Kolur Bröndu, aö húsbónd-
inn heföi dottiö ofan I djúpa gjótu
og kæmist ekki hjálparlaust upp
úr henni aftur. Voru þeir þó búnir
aö finna kindina þegar þetta
óhapp geröist.
Veöur fór sifellt versnandi þeg-
ar leiö aö kvöldi og allir á bænum
voru aö vonum orönir verulega
uggandi.
Dýrin á Hólum
III. kafli.
Nú vikur sögunni aö feröum
Kols og vinnumannsins.
Vindurinn og hriöin æddi á móti
þeim ogvinnumaöurinn átti fullt i
fangi meö aö eygja Kol fyrir stór-
hriöinni. En Kolur vissi mætavel
hvaöa leiö hann þurfti aö fara og
hélt þvi ótrauöur áfram. Hann
gætti þess þó vel aö vinnumaöur-
innmissti aldrei sjónar á honum.
Loks sá vinnumaöurinn, aö Kolur
staönæmdistog ýlfraöi, og þóttist
hann þá viss um aö þar væri
staöurinn, sem Kolur vildi leiöa
hann til. Þeir stóöu á barmi
gryfju en vegna hriðarinnar sást
ekki til botns. Vinnumaöurinn
hrópaöi eins hátt og hann gat á
húsbónda sinn. Hann heyröi
strax, aö svaraö var veikum
rómi. Festi hann þá reipi sem
hann var meö, utan um næsta
fasta stein og lét sig siga niöur.
Kolur beiö rólegur fyrir ofan og
ekki leiö á löngu þar til vinnu-
maöurinn oghúsbóndinn komu úr
gryfjunni. Húsbóndinn var þó
greinilega meiddur á fæti og átti 1
erfitt um gang.
Sagan, Dýrin á Hólum, er
eftir Hrafnkel Þorsteinsson
10 ára 5. bekk G.Þ. Hóla-
brekkuskóla. Hann teiknaöi
lika myndina meö sögunni.
Gekk þvi feröin heim fremur
seint. Auk þess voru þeir meö
kindina i förinni þvi aö ekki vildu
þeir skilja hana eftir, eftir allt
erfiöiö viö aö ná i hana.
Enn var veöriö viö þaö sama
svo aö Kolur var áttavitinn þeirra
heim á leiö.
Dýrin á Hólum
IV. kafli.
Segir nú ekki af feröum þeirra
fyrren þeir komu dauöuppgefnir
heim aö Hólum. Heldur betur
uröu nú fagnaöarfundir og Kolur
var nú hetja dagsins, bæöi I baö-
stofunni hjá fólkinu og I fjósinu
hjá dýrunum.Kolur varöaö segja
þeim aDa sólarsöguna, sem hann
geröi af mikilli hógværö.
Svfnki svin var hálf öfundsjúk-
ur og sagöi, aö jafnvel hann sjálf-
ur heföi getaö rataö i ekki verra
veöri en var. Hin dýrin létu þá
sem þau heyröu ekki grobbiö i
honum og voru mjög upp meö sér
af afreki Kols.
Þessi málalok geröu þaö aö
verkum, aö allir nutu jólanna sem
skyldi. Allir voru glaöir og
ánægöir yfir þvi aö geta veriö
saman á hátfö ljóssins.
Börnin
hans Bamba
eftir Felix Salter
Þýð. Stefán Júliusson
lega. Bambi var kvíðafullur því að gamla uglan,
vinur þeirra, var einhvers staðar langt í burtu.
Hann hafði vonað, að hann gæti sent hana til að
vara hin við ef með þyrfti. Perri var líka á brott.
Bambi hafði engan til að senda. Hann varð að gera
eitthvað og það fljótt.
Að baki mannsins læddist Bambi hljótt og var-
lega. Bambi var kvíðafullur, því að gamla uglan
vinur þeirra var einhvers staðar langt í burtu. Hann
hafði vonað að hann gæti sent hana til að vara hin
við ef með þyrfti. Perri var líka á brott. Bambi
hafði engan að senda. Hann varð að gera eitthvað
og það fljótt.
Drengurinn reis upp á hnén. Hann festi augun á
Búa. Já, þessi væri ágætur fengur. Hann var að vísu
ungur en sterkur og fallega vaxinn. Drengurinn
gerði sig ánægðan með Búa.
Hljóðlaust lyfti drengurinn byssunni upp að kinn-
inni. Hann rétti sig ofurlítið upp.
Þá tók Bambi til sinna ráða. Hann setti undir sig
hausinn með hinum voldugu hornum og skaust
f ram úr felustað sinum. Hann rann á strákinn eins
og ör f lygi af boga og hornin lentu í bakhlutanum af
miklu afli. Ogurlegt angistaróp kvað við í skógin-
um. Skotið reiðaf en kúlan f laug beint í loft upp.
Bambi tók undir sig stökk hentist yfir óvininn og
faldi sig i runnunum. Drengurinn staulaðist á fæt-
ur, hálf ringlaður og utan viðsig. Hann leit í kring-
um sig nokkra stund. Hvergi var dýr að sjá,ekkert
hljóð heyrðist. Þá haltraði hann heim á leið og fór
hægt. Byssan lá eftir í grasinu þar sem hún hafði
dottið. Allur skÖgurinn lifnaði af dvala. Fréttin
Framhald í næsta Barna-Tíma
Hálsfesti eða armband
Nú skulum við útbúa okkur hálsfesti eða arm-
band úr bréfaklemmum. Við notum skraut-pappír
eða litum pappír sjálf. Límum hann utan um
klemmuna eins og sést á teikningunni. Við krækjum
klemmunum saman áður en við límum pappirinn á
þær. Til þess að þetta verði enn þá fallegra og
endist lengur getum við lakkað hlekkina með glæru
föndurlakki. Gangi ykkur vel!